Michaił Amielin
| komisarz armijny II rangi | |
| Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1896 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1915-1917, 1918-1937 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
szef Zarządu Politycznego Kijowskiego Okręgu Wojskowego |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Michaił Pietrowicz Amielin (ros. Михаил Петрович Амелин, ur. 16 grudnia 1896 we wsi Sołomino w guberni kurskiej, zm. 8 września 1937) – radziecki oficer polityczny, komisarz armijny II rangi.
Życiorys
Od 1915 do 1917 służył w rosyjskiej armii jako młodszy podoficer, w 1917 został aresztowany i zbiegł, w listopadzie 1917 został członkiem partii bolszewickiej SDPRR(b). W 1918 wstąpił do kurskiego pułku rewolucyjnego, był naczelnikiem oddziału saperów, w 1919 podczas wojny domowej w Rosji pełnił funkcje nadzwyczajnego komisarza ds. zaopatrzenia jekaterynosławskiego odcinka frontu, zastępcy przewodniczącego rewolucyjnego trybunału wojennego w Odessie, komisarza 30 pułku piechoty i pełnomocnika przy Radzie Wojskowo-Rewolucyjnej Armii. W 1920 uczył się na kursach piechoty w Połtawie, w 1921 został komisarzem 14 dowódczych kursów piechoty, potem 60 dowódczych kursów piechoty, 1922-1923 uczył się w Moskiewskiej Wyższej Wojskowej Szkole Pedagogicznej, po czym został komisarzem szkoły piechoty w Ukraińskim Okręgu Wojskowym. W latach 1928–1930 był pomocnikiem dowódcy 14 Korpusu Piechoty ds. politycznych, w 1930 słuchaczem kursów doskonalenia wyższej kadry dowódczej przy Akademii Wojskowej im. Frunzego, od 15 czerwca 1930 do 16 stycznia 1934 członkiem Centralnej Komisji Kontrolnej KP(b)U i jednocześnie 1931-1934 zastępcą szefa, a 1934-1935 szefem Zarządu Politycznego Ukraińskiego Okręgu Wojskowego i członkiem Rady Wojskowej Ukraińskiego Okręgu Wojskowego. Od 1934 do czerwca 1937 był członkiem Rady Wojskowej przy ludowym komisarzu obrony ZSRR i jednocześnie od 18 stycznia 1934 do 27 maja 1937 członkiem KC KP(b)U, 20 listopada 1935 otrzymał stopień komisarza armijnego II rangi, od 21 stycznia do czerwca 1934 był zastępcą członka, a od czerwca 1934 do 27 maja 1937 członkiem Biura Organizacyjnego KC KP(b)U. Jednocześnie od 1935 do maja 1937 był szefem Zarządu Politycznego i członkiem Rady Wojskowej Kijowskiego Okręgu Wojskowego, a w maju-czerwcu 1937 członkiem Rady Wojskowej Zakaukaskiego Okręgu Wojskowego. Był odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru.
19 czerwca 1937 podczas stalinowskich czystek w armii został aresztowany i następnie skazany na śmierć i rozstrzelany.
Bibliografia
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2019-02-08]