Michael Anthony (bokser)
| Data i miejsce urodzenia |
4 października 1957 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
173 cm | |||||||||
| Styl walki |
praworęczny | |||||||||
| Kategoria wagowa |
superkogucia | |||||||||
| Bilans walk zawodowych | ||||||||||
| Liczba walk |
29 | |||||||||
| Zwycięstwa |
17 | |||||||||
| Przez nokauty |
4 | |||||||||
| Porażki |
10 | |||||||||
| Remisy |
2 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Michael Parris, także Michael Anthony (ur. 4 października 1957 w Georgetown) – gujański bokser kategorii superkoguciej. W 1980 roku na letnich igrzysk olimpijskich w Moskwie zdobył brązowy medal[1]. Dotychczas jest to jedyny medal olimpijski reprezentacji Gujany w boksie.
Kariera zawodowa
Dwa lata po zdobyciu brązowego medalu przeszedł na zawodowstwo. W 1982 roku zadebiutował w pojedynku z Reynoldem McBeanem, pokonując go dwukrotnie na punkty po 6 rundach. Pierwszy pojedynek przez nokaut wygrał 3 kwietnia 1983 roku. W 4 rundzie znokautował Oswalda Browna. Na przełomie 1983 i 1984 stoczył 2 walki z Anthonym Andrewsem. W walce rewanżowej doznał pierwszej w karierze porażki przez nokaut. W kolejnych walkach w latach 1985–1988 wygrał 9 kolejnych pojedynków. W 1988 roku stoczył 2 walki z Wayne’em Smithem. Walka rewanżowa zakończyła się remisem. Od tego czasu przegrywał większość toczonych przez siebie pojedynków. Ostatnią walkę w karierze stoczył 24 listopada 1995 roku, kiedy pokonał przez techniczny nokaut Paula Lloyda[2].
Przypisy
- ↑ RotoWire.com – Fantasy Baseball, Football, Basketball, Hockey and More [online], www.databaseolympics.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ Michael Parris – Boxer.