Michał Grossek
 pułkownik korpusu kontrolerów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 lutego 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1957 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef biura |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
    
| |
Michał Józef Grossek[a], ps. „Oko”, „Borowicz” (ur. 25 lutego 1893 w Krakowie, zm. 10 lipca 1957 w Przemyślu) – pułkownik korpusu kontrolerów Wojska Polskiego, Szef Wydziału Finansowego Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich od 1936 roku[1], kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 25 lutego 1893 w Krakowie, w rodzinie Zenona (1852–1920), lekarza, i Jadwigi z Wołoszynowskich. Przed 1914 podjął studia na kierunku chemii na Politechnice Lwowskiej. Był członkiem Związku Strzeleckiego we Lwowie od października 1912[2].
Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich w sierpniu 1914. Służył w szeregach 2 kompanii III batalionu, później był dowódcą plutonu w 1 kompanii VI batalionu 1 pułku piechoty w składzie I Brygady. Był ranny. Został mianowany na stopień podporucznika piechoty 5 czerwca 1915. Po kryzysie przysięgowym z września 1917 był członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej we Lwowie. Tu po zakończeniu wojny został przyjęty do Wojska Polskiego i brał udział w obronie Lwowa w trakcie wojny polsko-ukraińskiej od 13 listopada 1918[2].
W Wojsku Polskim został awansowany do stopnia majora w korpusie oficerów administracji dział Kontroli Administracji ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. Służył w strukturze Wojskowej Kontroli Generalnej: w 1923 w Oddziale Kontroli Zestawienia Budżetu[5], a w 1924 służył w przemianowanym Oddziale Kontroli Budżetu i Kredytu Korpusu Kontrolerów[6]. Został awansowany na stopień podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 w korpusie oficerów kontrolerów[7][8]. Później powierzono mu pełnienie obowiązków szefa Biura Kontroli MSWojsk. W grudniu 1929 roku został zatwierdzony na stanowisku szefa Biura Kontroli[9][10]. 27 czerwca 1935 został awansowany na stopień pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 i 1. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[11]. Na początku czerwca 1935 został wybrany II wiceprezesem zarządu Towarzystwa Wiedzy Wojskowej[12].
Szef Biura Budżetowego Ministerstwa Spraw Wojskowych, które administrowało Funduszem Obrony Narodowej[13].
Po wybuchu II wojny światowej i klęsce Polski przedostał się do Rumunii, gdzie był internowany przez cały okres wojny. W połowie 1945 wrócił do kraju, zamieszkując w Wałbrzychu[2].
Zmarł w Przemyślu 10 lipca 1957.
Od 1918 jego żoną była Elżbieta z Krzynowskich[2]. Mieli córkę[14].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 7099 (17 maja 1922)[15][16]
- Krzyż Niepodległości (9 stycznia 1932)[17]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 16 marca 1928[18], 18 lutego 1939[19])
- Honorowa Odznaka Związku Szlachty Zagrodowej (styczeń 1939)[20]
Uwagi
- ↑ W Roczniku Oficerskim 1923 został określony jako „Michał Grossek-Borowicz”. W Roczniku Oficerskim 1924 określony jako „Michał Grossek”, a w Roczniku Oficerskim 1928, 1932 wymieniony jako „Michał Józef Grossek”.
Przypisy
- ↑ Związek Legionistów Polskich : 1936-1938 r. : sprawozdanie Zarządu Głównego Związku Legionistów Polskich, Warszawa 1938, s. 34.
- ↑ a b c d Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1073.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 970.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 29.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 29.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 681.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 293.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 378.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 434.
- ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 9, s. 65, 28 czerwca 1935.
- ↑ Oficerskie kursy języków obcych. Obrady delegatów T-wa wiedzy wojskowej. „Warszawski Dziennik Narodowy”. 15B, s. 9, 9 czerwca 1935.
- ↑ Wacław Jędrzejewicz, Fundusz Obrony Narodowej w czasie 2-ej wojny światowej, Zeszyty Historyczne, Paryż 1962, nr 1, s. 157.
- ↑ Przed wojną. sempolowska.eu. [dostęp 2017-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-14)].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 6.
- ↑ Polak (red.) 1993 ↓, s. 66.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 12, poz. 16 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 88 za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 45, poz. 76 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ Honorowa Odznaka Związku Szlachty Zagrodowej. „Wschód”. Nr 114, s. 4, 22 stycznia 1939.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-05-01].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.