Mięsień skośny dolny głowy
Mięsień skośny dolny głowy (łac. musculus obliquus capitis inferior) – w anatomii człowieka mięsień należący do grupy mięśni podpotylicznych, zaliczanych do głębokich mięśni grzbietu[1]. Położony jest w obrębie karku. Przyczep początkowy ma na wyrostku kolczystym kręgu obrotowego, biegnie skośnie w górę i w bok, kończąc się na wyrostku poprzecznym kręgu szczytowego. Jego brzeg przyśrodkowy, razem z brzegiem przyśrodkowym mięśnia skośnego górnego głowy i brzegiem bocznym mięśnia prostego tylnego większego głowy, wytwarza trójkąt podpotyliczny (trigonum suboccipitale) – trójkątną szczelinę między mięśniami odsłaniającą boczną część łuku tylnego kręgu szczytowego, tętnicę kręgową i nerw podpotyliczny[1][2]. Unerwiony jest przez nerw podpotyliczny, pochodzący z gałęzi tylnej nerwu szyjnego C1, dodatkowo może być częściowo unerwiony przez nerw szyjny C2[1][2].
Przypisy
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 658–673, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 51–53, ISBN 978-83-66548-15-2.
