Merlene Ottey

Merlene Ottey podczas memoriału Kamili Skolimowskiej w Warszawie (2011)
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1960 Cold Spring
Wzrost	175 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jamajka Igrzyska olimpijskie srebro Atlanta 1996 lekkoatletyka (bieg na 100 m) srebro Atlanta 1996 lekkoatletyka (bieg na 200 m) srebro Sydney 2000 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m) brąz Moskwa 1980 lekkoatletyka (bieg na 200 m) brąz Los Angeles 1984 lekkoatletyka (bieg na 100 m) brąz Los Angeles 1984 lekkoatletyka (bieg na 200 m) brąz Barcelona 1992 lekkoatletyka (bieg na 200 m) brąz Atlanta 1996 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m) brąz Sydney 2000 lekkoatletyka (bieg na 100 m) Mistrzostwa świata złoto Tokio 1991 sztafeta 4 × 100 m złoto Stuttgart 1993 bieg na 200 m złoto Göteborg 1995 bieg na 200 m srebro Helsinki 1983 bieg na 200 m srebro Stuttgart 1993 bieg na 100 m srebro Göteborg 1995 bieg na 100 m srebro Göteborg 1995 sztafeta 4 × 100 m brąz Helsinki 1983 sztafeta 4 × 100 m brąz Rzym 1987 bieg na 100 m brąz Rzym 1987 bieg na 200 m brąz Tokio 1991 bieg na 100 m brąz Tokio 1991 bieg na 200 m brąz Stuttgart 1993 sztafeta 4 × 100 m brąz Ateny 1997 bieg na 200 m Halowe mistrzostwa świata złoto Budapeszt 1989 bieg na 200 m złoto Sewilla 1991 bieg na 200 m złoto Barcelona 1995 bieg na 60 m srebro Indianapolis 1987 bieg na 200 m srebro Sewilla 1991 bieg na 60 m brąz Budapeszt 1989 bieg na 60 m Igrzyska panamerykańskie srebro San Juan 1979 sztafeta 4 × 100 m brąz San Juan 1979 bieg na 200 m Igrzyska Wspólnoty Narodów złoto Brisbane 1982 lekkoatletyka (bieg na 200 m) złoto Auckland 1990 lekkoatletyka (bieg na 100 m) złoto Auckland 1990 lekkoatletyka (bieg na 200 m) srebro Brisbane 1982 lekkoatletyka (bieg na 100 m) brąz Brisbane 1982 lekkoatletyka (sztafeta 4 × 100 m) Reprezentacja  Słowenia Halowe mistrzostwa świata brąz Birmingham 2003 bieg na 60 m
Multimedia w Wikimedia Commons

Merlene Joyce Ottey-Page (ur. 10 maja 1960 w Cold Spring na Jamajce) – jamajska lekkoatletka, startująca przez większość kariery w barwach tego kraju, a od 2002 w barwach Słowenii. Odnosiła wiele sukcesów w biegach sprinterskich w startach zarówno indywidualnych, jak i sztafetowych, z medalami igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata. Przez ponad 30 lat trenowała i startowała w zawodach lekkoatletycznych^[1][2].

Karierę sportową rozpoczęła w czasie studiów na University of Nebraska, które rozpoczęła w 1979. Od 1980 pojawiała się na wszystkich ważnych światowych imprezach lekkoatletycznych, zdobywając na nich łącznie 34 medale (w tym: 14 medali mistrzostw świata). W latach 1980–2004 startowała w 7 kolejnych letnich igrzyskach olimpijskich zdobywając 9 medali (3 srebrne i 6 brązowych). Podczas igrzysk uczestniczyła łącznie w 53 biegach (licząc eliminacje, półfinały i 14 finałów). Wygrała 25 z nich, lecz nigdy nie zdobyła złotego medalu. Podczas IO 2000 w Sydney, w wieku 40 lat i 5 miesięcy zdobyła srebrny medal sztafeta 4 × 100 m (stając się najstarszą wśród lekkoatletek medalistką olimpijską).

Zwyciężała w 73 kolejnych biegach na przestrzeni 2 lat (od maja 1989 do marca 1991).

W 1999 Ottey została zawieszona przez IAAF po tym, jak wykryto, że stosowała niedozwolony steryd anabliczny nandrolon. Rok później została jednak oczyszczona z zarzutów po tym, jak wykazano nieprawidłowości w laboratorium, które te badania przeprowadziło.

W tym samym okresie zawodniczka popadła w konflikt z rodzimą federacją lekkoatletyczną. W maju 2002 otrzymała obywatelstwo Słowenii, gdzie mieszkała i trenowała już od 1998. Wielokrotnie zdobyła złote medale mistrzostw Słowenii na różnych dystansach, ustanowiła także kilka rekordów kraju. Od 2002 reprezentowała swój nowy kraj na międzynarodowych zawodach, jednak już bez większych sukcesów (jedynym osiągnięciem był brązowy medal w finale biegu na 60 m podczas 9. Halowych Mistrzostwach Świata w Birmingham w 2003 z wynikiem 7,20 s).

W 2010 ustanowiła rekord świata weteranek powyżej 50. roku życia przebiegając dystans 100 metrów w czasie 11,95 s (poprzedni rekord w tej kategorii wiekowej był gorszy o 0,55)^[3], poprawiając później ten wynik na 11,84 s^[4]; 11,80 s^[5] i 11,67 s^[6]. Karierę sportową zakończyła po sezonie 2012.

• Igrzyska Olimpijskie – 9 medali:
  • IO 1980, Moskwa: 200 m – 3 m.,
  • IO 1984, Los Angeles: 100 m – 3 m., 200 m – 3 m.,
  • IO 1992, Barcelona: 200 m – 3 m.,
  • IO 1996, Atlanta: 100 m – 2 m., 200 m – 2 m., sztafeta 4 × 100 m – 3 m.,
  • IO 2000, Sydney: sztafeta 4 × 100 m – 2 m., 100 m – 3 m.,
• mistrzostwa świata – 14 medali:
  • MŚ 1983, Helsinki: 200 m – 2 m., sztafeta 4 × 100 m – 3 m.,
  • MŚ 1987, Rzym: 100 m – 3 m., 200 m – 3 m.,
  • MŚ 1991, Tokio: 100 m – 3 m., 200 m – 3 m., sztafeta 4 × 100 m – 1 m.,
  • MŚ 1993, Stuttgart: 100 m – 2 m., 200 m – 1 m., sztafeta 4 × 100 m – 3 m.,
  • MŚ 1995, Göteborg: 100 m – 2 m., 200 m – 1 m., sztafeta 4 × 100 m – 2 m.,
  • MŚ 1997, Ateny: 200 m – 3 m.
  • Najszybsza sprinterka świata na dystansie 100 metrów w sezonach 1990, 1991, 1992 i 1996.
• Wybrana najlepszą lekkoatletką na świecie w roku 1990.

• bieg na 100 metrów – 10,74 s, wiatr +1,3 m/s (7 września 1996, Mediolan) – 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki
• bieg na 150 m – 16,46 s (27 września 1989, Trapani)
• bieg na 200 metrów – 21,64 s, wiatr +0,8 m/s (13 września 1991, Bruksela) – do 2021 rekord Jamajki, 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki
• sztafeta 4 × 100 m – 41,94 s, Jamajka (wraz z Dahlia Duhaney, Juliet Cuthbert, Beverly McDonald, 1 września 1991)
• bieg na 50 m (hala) – 6,00 s (4 lutego 1994, Moskwa) – były rekord świata, rekord Ameryki Północnej i Środkowej, 2. wynik w historii światowej lekkoatletyki
• bieg na 60 metrów (hala) – 6,96 s (14 lutego 1992, Madryt) – były rekord świata, rekord Jamajki, 6. wynik w historii światowej lekkoatletyki
• bieg na 100 m (hala) – 11,21 s (12 lutego 2001, Tampere)
• bieg na 200 m (hala) – 21,87 s (13 lutego 1993, Liévin) – aktualny rekord świata
• bieg na 300 m (hala) – 35,83 (14 marca 1981, Pocatello) – były rekord Ameryki Północnej i Środkowej

Rok	Wiek	Wynik	Miejsce	Data	Wynik na świecie
1979	19 lat	11,59	Québec	11 sierpnia
1980	20 lat	11,36	Eugene	23 maja
1981	21 lat	11,07	Austin	29 maja	2
1982	22 lata	11,03	Brisbane	4 października	5
1983	23 lata	11,07	Lincoln	6 maja	7
1984	24 lata	11,01	Walnut	25 lipca	4
1985	25 lat	10,92	Walnut	28 kwietnia	2
1986	26 lat	11,06	Sewilla	24 maja	9
1987	27 lat	10,87	Walnut	31 maja	3
1988	28 lat	11,00	Paryż	7 czerwca	13
1989	29 lat	10,95	Villeneuve-d’Ascq	25 czerwca	2
1990	30 lat	10,78	Sewilla	30 maja	1
1991	31 lat	10,79	Vigo	23 lipca	1
1992	32 lata	10,80	Salamanka	13 lipca	1
1993	33 lata	10,82	Stuttgart	16 sierpnia	2
1994	34 lata	10,78	Paryż	3 września	2
1995	35 lat	10,85	Göteborg	7 sierpnia	2
1996	36 lat	10,74	Mediolan	7 września	1
1997	37 lat	10,83	Bruksela	22 sierpnia	3
1998	38 lat	11,01	Sztokholm	5 sierpnia	12
1999	39 lat	10,97	Lucerna	5 lipca	10
2000	40 lat	10,99	Saloniki	30 sierpnia	12
2001	41 lat	11,31	Pretoria	23 marca	47
2002	42 lata	11,28	Velenje	25 maja	40
2003	43 lata	11,22	Velenje	8 czerwca	34
2004	44 lata	11,09	Liège	3 sierpnia	12
2006	46 lat	11,34	Glasgow	12 sierpnia	73
2007	47 lat	11,56	Malles	4 sierpnia
2008	48 lat	11,60	Maribor	11 lipca
2010	50 lat	11,67	Novo mesto	13 lipca
2011	51 lat	11,77	Sundsvall	31 lipca
2012	52 lata	11,82	Maribor	16 czerwca

• Merlene Ottey w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-10-25].
• Merlene Ottey-Page [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-20]  (ang.).
• Merlene Ottey, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-09-04]  (ang.).
• Lekkoatletyka. Marlene Ottey: Sprintem przez 30 lat [online], Sport.pl [dostęp 2010-07-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-04]  (pol.).
• Lekkoatletyka: Merlene Ottey mimo 50 lat na karku nie schodzi z bieżni [online], Sports.pl [dostęp 2010-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-22]  (pol.).
• Ottey better than men her age [online], trackalerts.com [dostęp 2010-08-12]  (ang.).