Mercedes

Pełna nazwa	Mercedes-AMG Petronas Formula One Team (od 2020)
Aktywna	1954–1955, od 2010
Siedziba	Brackley
Ważni ludzie
Dyrektor	Toto Wolff (od 2014)
Dyrektor techniczny	James Allison (od 2017)
Kierowcy	Lewis Hamilton (od 2013) George Russell (od 2022)
Inne
Debiut	Grand Prix Francji 1954
Mistrzostwa konstruktorów	8 (2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021)
Mistrzostwa kierowców	9 (1954, 1955, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mercedes – niemiecki zespół, konstruktor i dostawca silników Formuły 1, aktywny w latach 1954–1955 i od 2010 roku, po przejęciu Brawn GP. Mistrzami świata kierowców w barwach Mercedesa byli Juan Manuel Fangio, Nico Rosberg i Lewis Hamilton. Ponadto zespół zwyciężał ośmiokrotnie z rzędu w klasyfikacji konstruktorów (w sezonach 2014-2021), stając się jednym z najbardziej utytułowanych zespołów Formuły 1.

Początki marki Mercedes w sporcie są ściśle związane z osobą Emila Jellinka, który zamówił w firmie Daimler serię 36 samochodów wyścigowych, nazwanych przezeń Mercedes 35 PS. Pojazdem marki Mercedes Camille Jenatzy wygrał w 1903 roku Puchar Gordona Bennetta. W 1906 roku Mercedes wystawił fabryczny zespół na Grand Prix Francji, który tworzyli Jenatzy, Vincenzo Florio i Mariaux. Na Grand Prix Francji 1908 Mercedes przygotował nowe samochody z silnikami o pojemności 12,8 litra dla Willy Pögego i Christiana Lautenschlagera, który wygrał te zawody. W 1911 roku Ralph DePalma był drugi w Pucharze Vanderbilta, a rok później wygrał puchar. Po wyprodukowaniu nowego samochodu z silnikiem 4,5 litra Mercedes zdominował Grand Prix Francji 1914, które zwyciężył Lautenschlager przed Louisem Wagnerem i Otto Salzerem. W 1915 roku za sprawą DePalmy Mercedes zwyciężył wyścig Indianapolis 500^[1].

Ze względu na przegraną Niemców w I wojnie światowej Mercedes nie był w stanie powrócić do wyścigów aż do 1922 roku, kiedy to Giulio Masetti wygrał przedwojennym egzemplarzem wyścig Targa Florio. W latach 1923–1924 Mercedes wystawiał swoje samochody w Indianapolis 500 i wyścigach Grand Prix, z czego zrezygnował do śmiertelnym wypadku Louisa Zborowskiego w Grand Prix Włoch 1924. Po połączeniu się z Daimlerem i utworzeniu w 1926 roku nowej marki Mercedes-Benz, nowy prezes Wilhelm Kissel zatrudnił Alfreda Neubauera na stanowisko dyrektora działu wyścigowego. Początkowo firma korzystała z modelu SSK, który uczestniczył m.in. w wyścigu 24h Le Mans i którym Rudolf Caracciola wygrał w 1931 roku Grand Prix Niemiec i Avusrennen^[1].

W 1933 roku Hans Niebel otrzymał zlecenie zaprojektowania nowego samochodu Grand Prix, czego efektem był model W25. Ten samochód wygrał w swoim debiucie, co miało miejsce w Eifelrennen w 1934 roku. W tamtym sezonie Mercedes zwyciężył ponadto w Grand Prix Włoch i Grand Prix Hiszpanii. W sezonie 1935 rywalizujący Mercedesami Rudolf Caracciola i Luigi Fagioli wygrali łącznie dziesięć wyścigów, a mistrzostwo Europy zdobył wówczas Caracciola. W 1937 roku Caracciola za sprawą zaprojektowanego przez Rudolfa Uhlenhauta modelu W125 zdominował sezon. Niemiec zdobył mistrzostwo również w sezonie 1938, rywalizując modelem W154^[1].

Po zakończeniu II wojny światowej Mercedes stracił większość fabryk. Mimo to w 1951 roku Neubauer wystawił trzy przedwojenne samochody w wyścigach Formuły Libre w Argentynie. Zachęcony nowymi przepisami Formuły 1 ograniczającymi pojemność silnika do 2,5 litra, Neubauer zatrudnił mistrza świata Juana Manuela Fangio i wystawił trzy Mercedesy W196 na Grand Prix Francji 1954. Mercedes odniósł podwójne zwycięstwo w debiucie, ponieważ ten wyścig wygrał Fangio przed Karlem Klingiem. Ponadto w sezonie 1954 Fangio wygrał jeszcze trzy inne wyścigi i zdobył tytuł mistrzowski. W roku 1955 nowym kierowcą zespołu został Stirling Moss. Swój trzeci tytuł zdobył wówczas Fangio, wygrywając cztery wyścigi, zaś wicemistrzem został Moss^[2]. Jednakże po tragedii w wyścigu 24h Le Mans, w wyniku której zginęło ponad 80 osób, Mercedes wycofał się ze sportów motorowych^[1].

W latach 1954–1955 Mercedes uczestniczył w dwunastu wyścigach, z czego wygrał dziewięć^[2].

W listopadzie 2009 roku Mercedes ogłosił powrót do Formuły 1 po wykupieniu wspólnie z Aabar Investments 75,1% udziałów w Brawn GP. Tytularnym sponsorem zespołu został Petronas, a jego szefem pozostał Ross Brawn. Kierowcami zostali Nico Rosberg z Williamsa oraz powracający do Formuły 1 po przerwie Michael Schumacher. Z uwagi na brak rozwoju w sezonie 2009, model MGP W01 nie okazał się tak udany, jak jego poprzednik. W 2010 roku Mercedes zajął czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów, wyraźnie ustępując Red Bullowi, McLarenowi i Ferrari. Co więcej, charakterystyka pojazdu nie odpowiadała Schumacherowi, który został zdominowany przez Rosberga. W sezonie Rosberg zdobył trzy podia i prawie dwa razy więcej punktów od Schumachera. Pod koniec roku Mercedes wykupił od Rossa Brawna pozostałe udziały w zespole^[2]. W sezonie 2011 Mercedes wciąż nie był w stanie nawiązać walki z czołowymi trzema zespołami, ponadto jego kierowcy nie zdobyli wówczas żadnego podium^[3].

Przed startem sezonu 2012 kontrowersyjnym elementem stał się tylny spojler modelu F1 W03, bezskutecznie oprotestowany przez Red Bulla i Lotusa^[4]. Tym samochodem Rosberg wygrał Grand Prix Chin, co było pierwszym zwycięstwem Mercedesa w Formule 1 od 1955 roku. Brak regularności spowodował jednak, iż Mercedes zajął piąte miejsce w klasyfikacji^[2][5]. W trakcie sezonu Schumacher ogłosił zakończenie kariery. Miejsce Niemca w Mercedesie zajął Lewis Hamilton^[6].

Przed sezonem 2013 w zespole doszło do wielu zmian personalnych. Jeszcze w 2011 roku nowymi pracownikami Mercedesa zostali projektanci: Aldo Costa i Geoff Willis^[7], a na początku 2013 roku Toto Wolff zastąpił długoletniego pracownika Mercedesa, Norberta Hauga^[8]. Mercedes F1 W04 okazał się konstrukcją bardziej udaną od poprzednich. Rosberg i Hamilton wywalczyli tym pojazdem trzy zwycięstwa i dziewięć podiów, a Mercedes zdobył wicemistrzostwo konstruktorów, ulegając jedynie Red Bullowi^[2][9]. Pod koniec sezonu Brawn opuścił zespół, a role kierownicze objęli w Mercedesie Toto Wolff i Paddy Lowe^[10].

Przepisy na sezon 2014 znosiły wolnossące silniki 2,4 litra na rzecz turbodoładowanych hybrydowych jednostek o pojemności 1,6 litra^[11]. Najlepszym samochodem w tych okolicznościach okazał się Mercedes F1 W05 Hybrid, który zdominował mistrzostwa. Hamilton wygrał jedenaście wyścigów, a Rosberg pięć^[12]. Brytyjczyk zdobył swój drugi tytuł w klasyfikacji kierowców, zaś Mercedes – pierwszy w klasyfikacji konstruktorów^[2]. Oparty na F1 W05^[13] model W06 Hybrid również był wyraźnie najszybszym samochodem sezonu 2015, a Hamilton i Rosberg wygrali wówczas łącznie szesnaście wyścigów^[14]. W 2016 roku Mercedes ponownie był najszybszym samochodem, ustanawiając takie rekordy Formuły, jak najwięcej zwycięstw, pole positions, podiów i punktów w sezonie^[15]. Mistrzostwo w klasyfikacji kierowców zdobył Nico Rosberg, który pięć dni po tym sukcesie zakończył karierę^[16]. Jego miejsce w Mercedesie zajął Valtteri Bottas^[17].

W sezonie 2017 doszło do wielu zmian w aerodynamice samochodów, mających na celu ich przyspieszenie^[18]. W tych warunkach czwarte mistrzostwo z rzędu w klasyfikacji konstruktorów zdobył Mercedes. Ponadto mistrzem świata został Lewis Hamilton, który dziewięciokrotnie zwyciężył. Najpoważniejszym konkurentem Hamiltona był wówczas jednak Sebastian Vettel z Ferrari, który stracił do Brytyjczyka 46 punktów. Bottas zajął trzecie miejsce w klasyfikacji^[19]. Rok później Hamilton zdobył kolejny tytuł, wygrywając jedenaście wyścigów. Bottas nie zdołał jednak wygrać ani razu i zajął piąte miejsce w klasyfikacji^[20]. W sezonie 2019 mistrzem świata został Hamilton, a drugie miejsce w klasyfikacji zajął Bottas; kierowcy ci wygrali wówczas łącznie piętnaście wyścigów^[21]. W używanym w sezonie 2020 modelu F1 W11 EQ Performance zastosowany został innowacyjny system DAS^[22]. Hamilton ponownie zdobył tytuł mistrza świata, a Bottas zakończył sezon na drugim miejscu. Ponadto w trakcie sezonu w Mercedesie zadebiutował George Russell, który zastąpił Hamiltona w Grand Prix Sakhiru^[23].

 Osobny artykuł: Mercedes AMG High Performance Powertrains.

W 1992 roku Mercedes zlecił firmie Ilmor zaprojektowanie silnika dla debiutującego w Formule 1 Saubera. Jednostka, oficjalnie nazwana „Sauber”, okazała się udana i w 1994 Mercedes oficjalnie wszedł do sportu jako dostawca silników Saubera, zakupując również część udziałów w Ilmorze. W 1995 roku Mercedes nawiązał długoletnie partnerstwo z McLarenem. Zwycięstwo Davida Coultharda w Grand Prix Australii 1997 było pierwszym triumfem Mercedesa jako dostawcy silników. W latach 1998–1999 Mika Häkkinen zdobył tytuł mistrza świata kierowców, a w 1998 roku McLaren został także mistrzem konstruktorów. W 2005 roku Mercedes przejął pełną kontrolę nad firmą Ilmor^[24]. W 2008 tytuł mistrza świata zdobył ścigający się samochodem McLaren-Mercedes Lewis Hamilton, a 2009 rok później tytuły zdobyli Jenson Button i Brawn-Mercedes^[25].

 Osobny artykuł: Podsumowanie startów Mercedesa w Formule 1.

Źródło: Wyprzedź Mnie!^[26]

Sezon	Nazwa	Samochód	Silnik	Opony	Kierowcy	Punkty	Msc.
1954	Daimler-Benz AG	W196 W196R	Mercedes M196 2.5 R8	C	Juan Manuel Fangio Karl Kling Hans Herrmann Hermann Lang	—
1955	Daimler-Benz AG	W196 W196R	Mercedes M196 2.5 R8	C	Juan Manuel Fangio Karl Kling Hans Herrmann Stirling Moss André Simon Piero Taruffi	—
W sezonach 1956-2009 Mercedes nie występował jako konstuktor w Formule 1.
2010	Mercedes GP Petronas F1 Team	MGP W01	Mercedes FO108X 2.4 V8	B	Michael Schumacher Nico Rosberg	214	4
2011	Mercedes GP Petronas F1 Team	MGP W02	Mercedes FO108Y 2.4 V8	P	Michael Schumacher Nico Rosberg	165	4
2012	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W03	Mercedes FO108Z 2.4 V8	P	Michael Schumacher Nico Rosberg	142	5
2013	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W04	Mercedes FO108F 2.4 V8	P	Nico Rosberg Lewis Hamilton	360	2
2014	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W05 Hybrid	Mercedes PU106A Hybrid 1.6 V6T	P	Nico Rosberg Lewis Hamilton	701	1
2015	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W06 Hybrid	Mercedes PU106A Hybrid 1.6 V6T	P	Nico Rosberg Lewis Hamilton	703	1
2016	Mercedes AMG Petronas F1 Team	W07 Hybrid	Mercedes PU106C Hybrid 1.6 V6T	P	Nico Rosberg Lewis Hamilton	765	1
2017	Mercedes AMG Petronas Motorsport	F1 W08 EQ Power+	Mercedes M08 EQ Power+ 1.6 V6T	P	Lewis Hamilton Valtteri Bottas	668	1
2018	Mercedes AMG Petronas Motorsport	F1 W09 EQ Power+	Mercedes M09 EQ Power+ 1.6 V6T	P	Lewis Hamilton Valtteri Bottas	655	1
2019	Mercedes AMG Petronas Motorsport	F1 W10 EQ Power+	Mercedes M10 EQ Power+ 1.6 V6T	P	Lewis Hamilton Valtteri Bottas	739	1
2020	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W11 EQ Performance	Mercedes M11 EQ Performance 1.6 V6T	P	Lewis Hamilton George Russell Valtteri Bottas	573	1
2021	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W12 E Performance	Mercedes M12 E Performance V6T	P	Lewis Hamilton Valtteri Bottas	613,5	1
2022	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W13 E Performance	Mercedes M13 E Performance V6T	P	Lewis Hamilton George Russell	515	3
2023	Mercedes AMG Petronas F1 Team	F1 W14 E Performance	Mercedes M14 E Performance V6T	P	Lewis Hamilton George Russell	409	2

• p
• d

Mercedes-AMG Petronas Formula One Team

Sezon 2024

Kierowcy

Kierowcy wyścigowi 44. Lewis Hamilton 63. George Russell Kierowcy rezerwowi i testowi Mick Schumacher Frederik Vesti Mercedes Junior Team Andrea Kimi Antonelli Paul Aron Kenzo Craigie Yuanpu Cui Luna Fluxá Daniel Guinchard Doriane Pin Alex Powell Frederik Vesti Mistrzowie świata F1 Nico Rosberg (2016) Lewis Hamilton (2014, 2015, 2017, 2018, 2019, 2020) Zwycięzcy wyścigu F1 Juan Manuel Fangio Stirling Moss Lewis Hamilton Nico Rosberg Valtteri Bottas George Russell

Sztab

Prezesi i dyrektorzy Toto Wolff (dyrektor generalny) James Allison (dyrektor techniczny) Szef zespołu Ross Brawn (2010–2013) Toto Wolff (2013–nadal)

Mistrzostwa świata konstruktorów F1: 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021