Martin Pike
| Data i miejsce urodzenia |
12 lipca 1920 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 stycznia 1997 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Martin William Pike (ur. 12 lipca 1920 w Tendring, zm. 10 stycznia 1997 w Taunton[1]) – brytyjski lekkoatleta, sprinter, mistrz Europy z 1950.
W 1939 był mistrzem Wielkiej Brytanii juniorów (AAA) w biegu na 440 jardów[2].
Podczas II wojny światowej służył jako nawigator w Royal Air Force[2].
Odpadł w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Leslie Lewis, Derek Pugh, Pike i Bill Roberts)[1].
Zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli (skład brytyjskiej sztafety: Pike, Lewis, Angus Scott i Pugh)[3].
Rekord życiowy Pike’a w biegu na 400 metrów wynosił 48,6 s (7 sierpnia 1950 w Londynie), a na 440 jardów 48,9 s (23 lipca 1949 w Birmingham)[2].
Przypisy
- ↑ a b Martin Pike [online], olympedia.org [dostęp 2021-07-02] (ang.).
- ↑ a b c Michael Sheridan: Who’s Who of British International Athletes (men and women) 1945–1960. Somerset: 2010, s. 88. ISBN 978-0-9536597-5-3. (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 501 [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).