Martin Damm
Martin Damm (z lewej) i Robert Lindstedt | |
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 sierpnia 1972 |
Wzrost |
188 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
1990 |
Zakończenie kariery |
listopad 2010 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
42 (18 sierpnia 1997) |
Australian Open |
4R (1994) |
Roland Garros |
2R (1999) |
Wimbledon |
3R (1994, 2000) |
US Open |
3R (1997) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
40 |
Najwyżej w rankingu |
5 (30 kwietnia 2007) |
Australian Open |
F (2006) |
Roland Garros |
QF (2002, 2005) |
Wimbledon |
SF (1997, 2006) |
US Open |
W (2006) |
Martin Damm (ur. 1 sierpnia 1972 w Libercu) – czeski tenisista, zwycięzca US Open 2006 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Aten (2004).
Kariera tenisowa
Jako junior sięgnął po tytuły mistrza Europy do lat 12, 14 i 16, był także w finale juniorskiej edycji US Open 1989, w parze z Janem Kodešem juniorem.
W 1990 rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do listopada 2010 roku[1].
W grze pojedynczej awansował do 5 finałów rangi ATP World Tour. W singlowych zawodach wielkoszlemowych najdalej doszedł do 4 rundy podczas Australian Open 1994. Wyeliminował Cédrica Pioline, Henriego Leconte oraz Brenta Larkhama. Odpadł po porażce z Magnusem Gustafssonem.
Pierwszy turniej deblowy rangi ATP World Tour Damm wygrał w 1993 roku w Saragossie, występując w parze z Karelem Nováčkiem. We wrześniu tego samego roku, w parze z Nováčkiem, osiągnął finał wielkoszlemowy w US Open. W półfinale para czeska pokonała Leandera Paesa i Sébastiena Lareau, w finale nie sprostała jednak Rickowi Leachowi i Kenowi Flachowi przegrywając 7:6, 4:6, 2:6.
Finał wielkoszlemowy US Open 1993 pozostawał przez kilkanaście lat najlepszym rezultatem uzyskanym przez Damma w turniejach tej rangi. W styczniu 2006 roku po raz drugi dotarł do finału wielkoszlemowego, podczas Australian Open startując w parze z Leanderem Paesem. W decydującym meczu nie sprostali bliźniakom Bobowi i Mike'owi Bryanom. Swój jedyny triumf wielkoszlemowy Damm odniósł tegoż samego sezonu podczas US Open. W finale wspólnie z Paesem pokonał 6:7(5), 6:4, 6:3 Jonasa Björkmana i Maksa Mirnego[2].
Swój ostatni deblowy turniej Czech wygrał w sierpniu 2009 roku w Waszyngtonie. Łącznie zwyciężył w 40 deblowych rozgrywkach, a w dalszych 23 był finalistą.
W 1993 roku Damm zadebiutował w zespole narodowym Czechosłowacji (potem Czech) w Pucharze Davisa. Startując zarówno w grze podwójnej, jak i pojedynczej, udało mu się odnieść 2 zwycięstwa przy 8 porażkach. Po raz ostatni wystąpił w Pucharze Davisa we wrześniu 2006 roku, w parze z Tomášem Berdychem, w przegranym meczu z Rosją.
Startował na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004 roku, ale odpadł w 2 rundzie z, późniejszymi brązowymi medalistami, Ivanem Ljubičiciem i Mario Ančiciem z Chorwacji (w parze z Cyrilem Sukiem)[3].
W rankingu gry pojedynczej Damm najwyżej był na 42. miejscu (18 sierpnia 1997), a w klasyfikacji gry podwójnej na 5. pozycji (30 kwietnia 2007).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–5)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 28 kwietnia 1996 | Seul | Twarda | Byron Black | 6:7(3), 3:6 |
Finalista | 2. | 25 sierpnia 1996 | Long Island | Twarda | Andrij Medwediew | 5:7, 3:6 |
Finalista | 3. | 13 października 1996 | Pekin | Dywanowa (hala) | Greg Rusedski | 6:7(5), 4:6 |
Finalista | 4. | 16 marca 1997 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Thomas Johansson | 4:6, 6:3, 2:6 |
Finalista | 5. | 21 czerwca 1998 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Patrick Rafter | 6:7(2), 2:6 |
Gra podwójna (40–23)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 7 marca 1993 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Daniel Vacek | David Adams Andriej Olchowski |
3:6, 6:3, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 14 marca 1993 | Saragossa | Dywanowa (hala) | Karel Nováček | Mike Bauer David Rikl |
2:6, 6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 2. | 2 maja 1993 | Monachium | Ceglana | Henrik Holm | Karel Nováček Carl-Uwe Steeb |
6:0, 3:6, 7:5 |
Finalista | 2. | 11 września 1993 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Karel Nováček | Ken Flach Rick Leach |
7:6, 4:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 6 lutego 1994 | Marsylia | Dywanowa (hala) | Jewgienij Kafielnikow | Jan Siemerink Daniel Vacek |
7:6, 4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 3. | 6 marca 1994 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Brett Steven | David Prinosil Udo Riglewski |
6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 13 marca 1994 | Saragossa | Dywanowa (hala) | Karel Nováček | Henrik Holm Anders Järryd |
5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 3 kwietnia 1994 | Osaka | Twarda | Sandon Stolle | David Adams Andriej Olchowski |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 16 października 1994 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Karel Nováček | Gary Muller Piet Norval |
6:4, 1:6, 6:3 |
Finalista | 5. | 23 października 1994 | Lyon | Dywanowa (hala) | Patrick Rafter | Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow |
7:6, 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 6. | 5 marca 1995 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Tomás Carbonell Francisco Roig |
6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 19 marca 1995 | Petersburg | Dywanowa (hala) | Anders Järryd | Jakob Hlasek Jewgienij Kafielnikow |
6:4, 6:2 |
Finalista | 6. | 4 lutego 1996 | Zagrzeb | Dywanowa (hala) | Hendrik Jan Davids | Libor Pimek Menno Oosting |
3:6, 6:7 |
Finalista | 7. | 6 października 1996 | Singapur | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 8. | 13 października 1996 | Pekin | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Patrik Kühnen Gary Muller |
6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 9. | 13 kwietnia 1997 | Hongkong | Twarda | Daniel Vacek | Karsten Braasch Jeff Tarango |
6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 20 kwietnia 1997 | Tokio | Twarda | Daniel Vacek | Justin Gimelstob Patrick Rafter |
2:6, 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 11. | 9 listopada 1997 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Cyril Suk | David Adams Fabrice Santoro |
6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 12. | 8 lutego 1998 | Split | Dywanowa (hala) | Jiří Novák | Frederik Bergh Patrik Fredriksson |
7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 13. | 1 marca 1998 | Londyn | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek |
6:4, 7:5 |
Zwycięzca | 14. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Twarda | Jim Grabb | Ellis Ferreira Rick Leach |
6:7, 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 15. | 2 maja 1999 | Praga | Ceglana | Radek Štěpánek | Mark Keil Nicolás Lapentti |
6:0, 6:2 |
Zwycięzca | 16. | 5 marca 2000 | Kopenhaga | Twarda (hala) | David Prinosil | Jonas Björkman Sébastien Lareau |
6:1, 5:7, 7:5 |
Finalista | 8. | 26 marca 2000 | Miami | Twarda | Dominik Hrbatý | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 17. | 14 maja 2000 | Rzym | Ceglana | Dominik Hrbatý | Wayne Ferreira Jewgienij Kafielnikow |
6:4, 4:6, 6:3 |
Zwycięzca | 18. | 25 czerwca 2000 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Paul Haarhuis Sandon Stolle |
6:4, 6:7(5), 7:6(5) |
Finalista | 9. | 24 czerwca 2001 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Paul Haarhuis Sjeng Schalken |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 19. | 19 sierpnia 2001 | Waszyngton | Twarda | David Prinosil | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(5), 6:3 |
Finalista | 10. | 12 sierpnia 2001 | Cincinnati | Twarda | David Prinosil | Mahesh Bhupathi Leander Paes |
6:7(3), 3:6 |
Zwycięzca | 20. | 14 października 2001 | Wiedeń | Twarda (hala) | Radek Štěpánek | Jiří Novák David Rikl |
6:3, 6:2 |
Finalista | 11. | 3 marca 2002 | Acapulco | Ceglana | David Rikl | Bob Bryan Mike Bryan |
1:6, 6:3, 2–10 |
Zwycięzca | 21. | 10 marca 2002 | Delray Beach | Twarda | Cyril Suk | David Adams Ben Ellwood |
6:4, 6:7(5), 10–5 |
Zwycięzca | 22. | 12 maja 2002 | Rzym | Ceglana | Cyril Suk | Wayne Black Kevin Ullyett |
7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 23. | 23 czerwca 2002 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Paul Haarhuis Brian MacPhie |
7:6(6), 6:7(6), 6:4 |
Zwycięzca | 24. | 5 stycznia 2003 | Doha | Twarda | Cyril Suk | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:4, 7:6(8) |
Zwycięzca | 25. | 22 czerwca 2003 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Donald Johnson Leander Paes |
7:5, 7:6(4) |
Finalista | 12. | 15 czerwca 2003 | Halle | Trawiasta | Cyril Suk | Jonas Björkman Todd Woodbridge |
3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 26. | 27 lipca 2003 | Kitzbühel | Ceglana | Cyril Suk | Jürgen Melzer Alexander Peya |
6:4, 6:4 |
Finalista | 13. | 25 sierpnia 2003 | Long Island | Twarda | Cyril Suk | Robbie Koenig Martín Rodríguez |
3:6, 6:7(4) |
Zwycięzca | 27. | 11 stycznia 2004 | Doha | Twarda | Cyril Suk | Andy Roddick Stefan Koubek |
6:2, 6:4 |
Finalista | 14. | 29 lutego 2004 | Marsylia | Twarda (hala) | Cyril Suk | Mark Knowles Daniel Nestor |
5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 28. | 20 czerwca 2004 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Cyril Suk | Lars Burgsmüller Jan Vacek |
6:3, 6:7(7), 6:3 |
Zwycięzca | 29. | 17 października 2004 | Wiedeń | Twarda (hala) | Cyril Suk | Gastón Etlis Martín Rodríguez |
6:7(4), 6:4, 7:6(4) |
Zwycięzca | 30. | 13 lutego 2005 | Marsylia | Twarda (hala) | Radek Štěpánek | Mark Knowles Daniel Nestor |
7:6(4), 7:6(5) |
Zwycięzca | 31. | 27 lutego 2005 | Dubaj | Twarda | Radek Štěpánek | Jonas Björkman Fabrice Santoro |
6:2, 6:4 |
Finalista | 15. | 2 maja 2005 | St. Pölten | Ceglana | Mariano Hood | Lucas Arnold Ker Paul Hanley |
3:6, 4:6 |
Finalista | 16. | 29 stycznia 2006 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Leander Paes | Bob Bryan Mike Bryan |
6:4, 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 32. | 19 lutego 2006 | Marsylia | Twarda (hala) | Radek Štěpánek | Mark Knowles Daniel Nestor |
6:2, 6:7(4), 10–3 |
Zwycięzca | 33. | 24 czerwca 2006 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Leander Paes | Arnaud Clément Chris Haggard |
6:1, 7:6(3) |
Zwycięzca | 34. | 10 września 2006 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Leander Paes | Jonas Björkman Maks Mirny |
6:7(5), 6:4, 6:3 |
Finalista | 17. | 6 stycznia 2007 | Doha | Twarda | Leander Paes | Michaił Jużny Nenad Zimonjić |
1:6, 6:7(3) |
Zwycięzca | 35. | 25 lutego 2007 | Rotterdam | Twarda (hala) | Leander Paes | Andrei Pavel Alexander Waske |
6:3, 6:7(5), 10–7 |
Zwycięzca | 36. | 18 marca 2007 | Indian Wells | Twarda | Leander Paes | Jonatan Erlich Andy Ram |
6:4, 6:4 |
Finalista | 18. | 1 kwietnia 2007 | Miami | Twarda | Leander Paes | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(7), 3:6, 7–10 |
Finalista | 19. | 23 czerwca 2007 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Leander Paes | Jeff Coetzee Rogier Wassen |
6:3, 6:7(5), 10–12 |
Zwycięzca | 37. | 17 lutego 2008 | Marsylia | Twarda (hala) | Pavel Vízner | Yves Allegro Jeff Coetzee |
7:6(0), 7:5 |
Finalista | 20. | 9 marca 2008 | Dubaj | Twarda | Pavel Vízner | Mahesh Bhupathi Mark Knowles |
5:7, 6:7(7) |
Zwycięzca | 38. | 17 stycznia 2009 | Auckland | Twarda | Robert Lindstedt | Scott Lipsky Leander Paes |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 39. | 8 lutego 2009 | Zagrzeb | Twarda (hala) | Robert Lindstedt | Christopher Kas Rogier Wassen |
6:4, 6:3 |
Finalista | 21. | 1 marca 2009 | Dubaj | Twarda | Robert Lindstedt | Rik de Voest Dmitrij Tursunow |
6:4, 3:6, 5–10 |
Finalista | 22. | 10 maja 2009 | Estoril | Ceglana | Robert Lindstedt | Eric Butorac Scott Lipsky |
3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 40. | 9 sierpnia 2009 | Waszyngton | Twarda | Robert Lindstedt | Mariusz Fyrstenberg Marcin Matkowski |
7:5, 7:6(3) |
Finalista | 23. | 13 czerwca 2010 | Halle | Trawiasta | Filip Polášek | Michaił Jużny Serhij Stachowski |
6:4, 5:7, 7–10 |
Przypisy
- ↑ Czech doubles specialist Martin Damm retires, „The Columbian”, 8 listopada 2010 [dostęp 2018-05-29] (ang.).
- ↑ Damm and Paes Win 1st Slam Title at US Open. tennis-x.com, 10 września 2006. [dostęp 2010-11-13]. (ang.).
- ↑ Martin Damm Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-14] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-11-07] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-11-07] (ang.).