Marie-Laure Brunet

Marie-Laure Brunet (2009)
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1988 Lannemezan
Klub	US Autrans
Wzrost	166 cm
Debiut w PŚ	29.11.2007, Kontiolahti (26. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	29.11.2007, Kontiolahti (26. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	21.03.2009, Trondheim (3. miejsce – b.pościgowy)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja Igrzyska olimpijskie srebro Vancouver 2010 sztafeta brąz Vancouver 2010 b.pościgowy Mistrzostwa świata złoto Pjongczang 2009 szt.mieszana srebro Chanty-Mansyjsk 2011 sztafeta srebro Ruhpolding 2012 sztafeta srebro Ruhpolding 2012 b.indywidualny srebro Ruhpolding 2012 b.masowy srebro Nové Město 2013 szt.mieszana brąz Östersund 2008 sztafeta brąz Pjongczang 2009 sztafeta brąz Chanty-Mansyjsk 2011 szt.mieszana Mistrzostwa świata juniorów złoto Martello 2007 sztafeta złoto Martello 2007 b.pościgowy srebro Ruhpolding 2008 b.indywidualny srebro Ruhpolding 2008 sztafeta brąz Martello 2007 b.indywidualny brąz Ruhpolding 2008 b.pościgowy Puchar Świata (Bieg masowy) 3. miejsce 2011/2012
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Marie-Laure Brunet (ur. 20 listopada 1988 w Lannemezan) – francuska biathlonistka, dwukrotna medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata seniorów i juniorów.

Karierę biathloniski rozpoczęła w 2003 roku. Trzy lata później dołączyła do francuskiej kadry narodowej. Podczas mistrzostw świata juniorów w Martello wywalczyła brązowy medal w biegu indywidualnym oraz złote w biegu pościgowym oraz sztafecie kobiecej. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ruhpolding zdobyła srebro w biegu indywidualnym oraz sztafecie, a także brąz w biegu pościgowym.

Pierwszy raz w zawodach Pucharu Świata wystąpiła 29 listopada 2007 roku w Kontiolahti, gdzie zajęła 26. pozycję w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 21 marca 2009 roku w Trondheim, kończąc rywalizację w biegu pościgowym na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Niemka Andrea Henkel i Rosjanka Olga Zajcewa. W kolejnych startach jeszcze 9 razy stawała na podium, jednak nie odniosła zwycięstwa: 5 razy była druga i kolejne 4 razy trzecia. Ostatni raz w czołowej trójce znalazła się 28 listopada 2013 roku w Östersund, gdzie była trzecia w biegu indywidualnym. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2011/2012, kiedy była siódma w klasyfikacji generalnej i trzecia w klasyfikacji biegu masowego.

W 2008 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Östersund, gdzie wspólnie z koleżankami ze sztafety wywalczyła brąz. Osiągnięcie to powtórzyła rok później, podczas mistrzostw świata w Pjongczang. Oprócz tego razem z Sylvie Becaert, Vincentem Defrasne i Simonem Fourcade'em zdobyła złoty medal w rywalizacji sztafet mieszanych. W tych samych konkurencjach zdobyła odpowiednio srebro i brąz na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2011 roku.

Najwięcej medali zdobyła na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 2012 roku, gdzie trzykrotnie stawała na podium. W biegu indywidualnym była druga, rozdzielając Norweżkę Torę Berger i Helenę Ekholm ze Szwecji. Trzy dni później wspólnie z koleżankami z drużyny zdobyła srebrny medal w sztafecie. Następnie była zajęła drugie miejsce w biegu masowym, plasując się między Berger a Kaisą Mäkäräinen z Finlandii. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła podczas mistrzostw świata w Novym Měscie, gdzie w sztafecie mieszanej zdobyła kolejny srebrny medal.

W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku, gdzie zdobyła brązowy medal w biegu pościgowym. Wyprzedziły ją tylko Niemka Magdalena Neuner i Anastasija Kuźmina ze Słowacji. Ponadto razem z koleżankami zdobyła srebrny medal w sztafecie. Brała też udział w rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi, gdzie zajęła 17. miejsce w biegu indywidualnym i 56. miejsce w sprincie.

Latem 2014 roku ogłosiła, że kończy z wyczynowym uprawianiem sportu. Jako główne powody swej decyzji podała brak motywacji oraz problemy osobiste^[1].

Brunet była uznawana za najlepszą strzelczynię wśród biathlonistek. W sezonie 2011/12 jej średnia celność strzałów w obu pozycjach wyniosła 93%, w tym w pozycji leżącej 98%. Słabiej radziła sobie w biegu.

Była partnerka francuskiego biathlonisty Vincenta Jay, jednak w 2011 roku para rozstała się.

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	21 marca	2009	Trondheim	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+0+1	30:37,1	+28,3	Andrea Henkel
2.	16 lutego	2010	Whistler	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+0+0	30:44,3	+28,3	Magdalena Neuner
3.	25 marca	2010	Chanty-Mansyjsk	Sprint na 7,5 km	2.	0+0	21:10,2	+10,9	Jana Romanowa
4.	1 grudnia	2010	Östersund	Bieg indywidualny na 15 km	2.	1+0+0+1	45:35,0	+8,9	Anna Carin Zidek
5.	16 grudnia	2010	Pokljuka	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+0+0	43:22,3	+35,3	Tora Berger
6.	23 stycznia	2011	Anterselva	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+0+1	33:56,9	+0,6	Tora Berger
7.	15 stycznia	2012	Nové Město na Moravě	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+0+0	31:25,4	+25,1	Tora Berger
8.	7 marca	2012	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 15 km	2.	0+0+0+1	43:26,4	+56,4	Tora Berger
9.	11 marca	2012	Ruhpolding	Bieg masowy na 12,5 km	2.	0+0+0+1	35:49,7	+8,1	Tora Berger
10.	28 listopada	2013	Östersund	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+0+1	48:12,2	+16,2	Gabriela Soukalová

• Profil na stronie IBU. (ang.).
• Profil na stronie firstskisport.com. firstskisport.com. [dostęp 2023-03-04]. (ang.).