Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Marian Trzebiński

Marian Trzebiński
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1871
Gąsin

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1942
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Portret damy, 1908

Marian Trzebiński (ur. 5 stycznia 1871 w Gąsinie, zm. 11 lipca 1942 w Warszawie) – polski malarz-akwarelista, i rysownik. Młodszy brat botanika Józefa Trzebińskiego.

Życiorys

W latach 1883–1888 uczęszczał do gimnazjum w Siedlcach. Studiował w warszawskiej Szkole Rysunkowej u Wojciecha Gersona, w Krakowie u Teodora Axentowicza i Leona Wyczółkowskiego, w prywatnych szkołach w Monachium u Stanisława Grocholskiego i Antona Ažbego[1].

Po ukończeniu studiów pozostał początkowo w Monachium, gdzie stał się znanym akwarelistą. Zajmował się głównie rysunkiem i akwarelą. Tworzył weduty, które były reprodukowane w formie pocztówek. Wystawiał m.in. w Warszawie w salonie Aleksandra Krywulta, salach „Zachęty” i Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi[2].

Był współzałożycielem i pierwszym kustoszem otwartego w nowej siedzibie 18 lutego 1923 Muzeum w Lublinie. Jego akwarele były entuzjastycznie przyjmowane przez publiczność i chętnie reprodukowane przez prasę[1].

Odwiedził wiele miast polskich, utrwalając ich widoki głównie na akwarelach, w tym Lublin, Płock, Kamieniec Podolski, Krynicę. Podróżował również po Europie odwiedzając i utrwalając na swoich akwarelach m.in. Pragę, Wenecję, Rzym, Tivoli, Capri, Sorrento, Taorminę, Tunis.

Pozostawił pamiętniki, które w opracowaniu Macieja Masłowskiego ukazały się w wydawnictwie „Ossolineum” w 1958 roku.

Ordery i odznaczenia

Galeria

Przypisy

  1. a b Marian Trzebiński. [w:] Desa Unicum [on-line]. [dostęp 2020-02-06]. (pol.).
  2. "Łódź w Ilustracji", 1929, nr 14, s. 1 (obraz p.t. „Bramy Tunisu”), Tamże, 1930 – nr 37, s. 7 (obraz p.t. „Zaułek w Tunisie”).
  3. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 611.

Bibliografia

  • Trzebiński Marian. Pamiętnik malarza / Opracowanie, wstęp i komentarz: Maciej Masłowski.  – Wrocław, 1958.  – XXXII, 239 s., tabl. 11.

Linki zewnętrzne