Marian Pilot

Marian Pilot Warszawa, 23 czerwca 2018
Data i miejsce urodzenia	6 grudnia 1936 Siedlików
Data i miejsce śmierci	2 lutego 2024 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura
Ważne dzieła
Sień Pióropusz
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda im. Stanisława Piętaka (1965) Nagroda „Nike” (2011)
Multimedia w Wikimedia Commons
Teksty w Wikiźródłach
Cytaty w Wikicytatach

Marian Pilot (ur. 6 grudnia 1936 w Siedlikowie, zm. 2 lutego 2024 w Warszawie^[1]) – polski pisarz współczesny, dziennikarz i scenarzysta filmowy.

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Ostrzeszowie w 1953. Jest absolwentem wydziału dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1954 był członkiem ZMP. W 1958 pracował w dziale kulturalnym PAP. Następnie pracował w redakcji „Wiadomości Filmowych” (1958-1960) i „Na przełaj” (1960-1967) jako kierownik działu kulturalnego. W 1967 został członkiem ZLP. W latach 1967–1978 pełnił funkcję kierownika działu prozy „Tygodnika Kulturalnego”. Od 1972 należał do ZSL. Od grudnia 1981 pracował w redakcji filmów fabularnych Telewizji Polskiej, a od grudnia 1982 w LSW jako główny specjalista w zakresie literatury pięknej^[2]. W latach 2003–2006 członek rady nadzorczej TVP^[3]. Zmarł 2 lutego 2024 w Warszawie a 14 lutego 2024 spocząl na na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[4].

W 1966 roku dostał Nagrodę im. Stanisława Piętaka za powieść Sień. W 1987 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Odznaczony odznaką Zasłużony Działacz Kultury. W 1989 otrzymał nagrodę Funduszu Literatury w dziedzinie reportażu. Od 30 kwietnia 2009 roku honorowy obywatel miasta Ostrzeszów^[5]. W tym samym roku otrzymał również nagrodę literacką im. Władysława Reymonta^[6].

Jego powieść Pióropusz zdobyła Nagrodę Literacką „Nike” 2011^[7]. W 2012 wraz z poetą Adamem Wagą wydał książkę zatytułowaną Obol/Postanowienia końcowe^[8] (ISBN 978-83-08-04874-0). W 2022 jego debiut poetycki Dzikie mięso zajął I miejsce w XVIII Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Artura Fryza^[9] oraz otrzymał nominację do Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” 2022^[10].

• Dzikie mięso, Kraków 2021.
• Niebotyki, Kraków 2017 (zbiór opowiadań).
• Osobnik, Kraków 2013 (powieść)
• Nowy matecznik, Kraków 2012 (poszerzone wydanie esejów z 1988).
• Zabawna zabawka albo Vin d'adieu, Warszawa 2012 (opowiadanie).
• Ssapy, szkudły, świętojanki: słownik dawnej gwary Siedlikowa, Warszawa 2011, Ostrzeszów 2012.
• Pióropusz, Kraków 2010, 2011 (powieść).
• Gody, Warszawa 2009 (opowiadanie).
• Cierpki, oboki, nice: bardzo małe opo, Warszawa 2006.
• Na odchodnym: opowieści i opowiadania, Warszawa 2002.
• Bitnik Gorgolewski, Warszawa 1989 (powieść).
• Matecznik, Warszawa 1988 (eseje).
• W słońcu, w deszczu (powieść), Warszawa 1981.
• Ciżba: opowiadania i opowieści, Warszawa 1980.
• Wykidajło, Warszawa 1980 (opowiadania).
• Jednorożec, Warszawa 1978, 1981 (powieść).
• Karzeł pierwszy, król tutejszy; Tam, gdzie much nie ma albo brzydactwa, Warszawa 1976 (opowiadania).
• Zakaz zwałki, Warszawa 1974 (powieść).
• Pantałyk, Warszawa 1970, Kraków 2012 (opowiadania).
• Majdan, Warszawa 1969 (powieść).
• Opowieści świętojańskie, Warszawa 1966.
• Sień, Warszawa 1965, 1989 (powieść).
• Panny szczerbate: opowiadania, Warszawa 1962, 1977.

• 1997: Historia o proroku Eliaszu z Wierszalina – scenariusz
• 1987: Ucieczka z miejsc ukochanych – dialogi
• 1984: Pan na Żuławach – autor scenariusza
• 1979: W słońcu i w deszczu – autor scenariusza

• Marian Pilot w serwisie culture.pl. [dostęp 2012-06-02].

• Marian Pilot w bazie filmpolski.pl
• Marian Pilot w bazie Filmweb
• Marian Pilot – publikacje w bibliotece Polona