Marek Migalski

Marek Migalski (2013)
Data i miejsce urodzenia	14 stycznia 1969 Racibórz
Poseł do PE VII kadencji
Okres	od 14 lipca 2009 do 30 czerwca 2014
Przynależność polityczna	Polska Razem
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Marek Henryk Migalski (ur. 14 stycznia 1969 w Raciborzu) – polski politolog, nauczyciel akademicki, publicysta polityczny i polityk, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor uczelni na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, poseł do Parlamentu Europejskiego VII kadencji.

Ukończył Szkołę Podstawową nr 13 im. Stanisława Staszica w Raciborzu^[1], następnie I Liceum Ogólnokształcące im. Jana Kasprowicza w tym samym mieście^[2]. W 1999 ukończył studia politologiczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. W 2001 na podstawie rozprawy pt. Koncepcja „mostu między Wschodem a Zachodem” Edwarda Benesza – próba zachowania niezależności Czechosłowacji w latach 1945–1948 uzyskał na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Śląskiego stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w dziedzinie nauk o polityce. W 2019 otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie^[3].

Przed podjęciem studiów pracował jako nauczyciel języka polskiego. W trakcie studiów odbył – z rekomendacji konsula generalnego Republiki Czeskiej w Polsce – miesięczną praktykę w biurze Euroregionu Silesia, zaś w lutym 1999 objął stanowisko wicedyrektora biura^[4].

Został pracownikiem naukowym w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, był adiunktem w Zakładzie Systemów Politycznych Polski i Państw Europy Środkowej i Wschodniej. Później powołany na profesora uczelni w Instytucie Nauk Politycznych UŚ^[5]. Został także wykładowcą w Instytucie Europeistyki Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu. W pracy naukowej i dydaktycznej zajął się zagadnieniami współczesnych systemów politycznych i partyjnych.

Odbył staże naukowe w czeskich uczelniach: na wydziale prawa Uniwersytetu Masaryka w Brnie, na wydziale pedagogiki Uniwersytetu Południowoczeskiego w Czeskich Budziejowicach oraz na wydziale nauk politycznych Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu. Brał udział w licznych krajowych i międzynarodowych konferencjach politologicznych. Jest autorem, współautorem lub redaktorem kilkunastu książek oraz autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych. Publikował artykuły na temat polskiej sceny politycznej w prasie, m.in. w „Dzienniku”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej” i „Wprost”.

W 2009 z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu katowickim uzyskał mandat eurodeputowanego VII kadencji, otrzymując 112 881 głosów^[6]. W PE został członkiem Komisji Kultury i Edukacji oraz Delegacji do komisji współpracy parlamentarnej UE-Rosja, objął również zastępstwo w Delegacji do spraw stosunków z Białorusią i Delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego Euronest. Nie przystąpił do PiS.

We wrześniu 2010 na wniosek europosłów Ryszarda Legutki i Tomasza Poręby został wykluczony z delegacji PiS w Parlamencie Europejskim w związku z listem do prezesa tej partii, Jarosława Kaczyńskiego, w którym skrytykował jego sposób zarządzania ugrupowaniem^[7]. W listopadzie tego samego roku zaangażował się w tworzenie nowego ugrupowania Polska Jest Najważniejsza, które w marcu 2011 zostało zarejestrowane jako partia. 10 czerwca tego samego roku został jednym z wiceprezesów tego ugrupowania^[8].

Współtworzył (wraz z resztą PJN) powołaną 7 grudnia 2013 na bazie ruchu społecznego „Godzina dla Polski” nową partię Polska Razem^[9]. Tydzień później został wiceprezesem tego ugrupowania. Pełnił tę funkcję do marca 2014, kiedy to zrezygnował z zasiadania w prezydium zarządu partii (pozostając przewodniczącym jej śląskich struktur). W tym samym roku nie uzyskał reelekcji w wyborach europejskich^[10], otwierając śląską listę Polski Razem. W maju 2014 zrezygnował z członkostwa w partii, wycofując się z działalności politycznej^[11].

W 2016 prowadził program Dwie prawdy w TVN24^[12]. W 2019 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Koalicji Obywatelskiej^[13].

Wybory	Komitet wyborczy		Organ	Okręg	Wynik
2009		Prawo i Sprawiedliwość	Parlament Europejski VII kadencji	nr 11	112 881 (12,11%)[6]
2014		Polska Razem	Parlament Europejski VIII kadencji	nr 11	14 163 (1,67%)[10]
2019		Koalicja Obywatelska	Senat X kadencji	nr 72	82 830 (45,95%)[13]

• Koncepcja „Mostu między Wschodem a Zachodem” Edwarda Benesza, Sosnowiec: WSZiM w Sosnowcu, 2004.
• Polska i Republika Czeska. Dekada sąsiedztwa (współautor: W. Wojtasik), Sosnowiec: WSZiM w Sosnowcu, 2005.
• Obywatel – Społeczeństwo – Demokracja, Sosnowiec: WSZiM w Sosnowcu, 2006.
• Polski system partyjny, (współautorzy: W. Wojtasik, M. Mazur), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006.
• Czeski i polski system partyjny. Analiza porównawcza, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2008.
• Nieudana rewolucja. Nieudana restauracja. Polska w latach 2005–2010, Warszawa: Czerwone i Czarne, 2010.
• Parlament Antyeuropejski, Warszawa: The Facto, 2014.
• The End of Democracy. Koniec demokracji, Warszawa: The Facto, 2015.
• Naród urojony, Łódź: Fundacja Industrial, 2017.
• Budowanie narodu. Przypadek Polski w latach 2015–2017, Łódź: Liberté!, 2018.
• Mgła emocje paradoksy. Szkice o (polskiej) polityce, Łódź: Liberté!, 2020.
• Homo Policus Sapiens. Biologiczne aspekty politycznej gry (współautor: M. Kaczmarzyk), Katowice: Sonia Draga Post factum, 2020.
• Nieludzki ustrój. Jak nauki biologiczne wyjaśniają kryzys demokracji liberalnej oraz wskazują sposoby jej obrony, Łódź: Liberté!, 2022.
• 100 najsłynniejszych eksperymentów psychologicznych świata i ich znaczenie dla rozumienia polityki (współautor: M. Bożek), Łódź: Liberté!, 2022.

• Partie i systemy partyjne państw Europy Środkowej i Wschodniej, Sosnowiec: WSZiM w Sosnowcu, 2005.
• Parties and Party Systems in Central and Eastern Europe, Sosnowiec: WSZiM w Sosnowcu, 2005.
• Prawica w Polsce 1989–2005, Katowice: Instytut Regionalny, 2005.
• Populizm, Katowice: Instytut Regionalny, 2005.
• Prezydent w Polsce po 1989 r. Studium Politologiczne (współredaktor R. Glajcar), Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2006.
• Platforma Obywatelska, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2009.
• Prawo i Sprawiedliwość, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2011.
• Sojusz Lewicy Demokratycznej, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012.
• Polskie Stronnictwo Ludowe, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2013.

• Wielki finał, Warszawa: Od deski do deski, 2018.
• 1989. Barwy zamienne, Katowice: Sonia Draga, 2019.
• Nieśmiertelnicy, Katowice: Sonia Draga, 2021.

• Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-05-14].
• Dr hab. Marek Migalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-14] .
• Dr Marek Migalski. Zakład Systemów Politycznych Państw Europy Środkowej i Wschodniej UŚ. [dostęp 2020-05-14].