Zobacz też: inne osoby o nazwisku Marek Kamiński.

Marek Kamiński

Biskup
2014, zakończenie roku akademickiego w WSTS
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1961 Słupsk
Biskup Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce
Okres sprawowania	od 2008
Pastor zboru w Koszalinie
Okres sprawowania	1990–2011
Wyznanie	protestanckie
Kościół	Zielonoświątkowy
Multimedia w Wikimedia Commons

Marek Kamiński (ur. 13 listopada 1961 w Słupsku) – polski duchowny zielonoświątkowy, od roku 2008 biskup Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce, doktor nauk teologicznych.

W latach 1983–1989 studiował na Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie^[1]. Pastor zboru w Koszalinie w latach 1990–2011. Inicjator i współzałożyciel międzynarodowej akcji o nazwie „Braterstwo Ponad Granicami”, krzewiącej współpracę Kościołów zielonoświątkowych na Białorusi, Litwie oraz w państwach zachodnich. W 2011 uzyskał w ChAT stopień doktora nauk teologicznych. Jest wykładowcą Wyższej Szkoły Teologiczno-Społecznej w Warszawie^[2].

Ma żonę Ewę i dwóch synów (Beniamin, Noe)^[1]. Ewa Kamińska jest doktorem nauk społecznych, pracuje na Uniwersytecie Warszawskim^[3].

Od 2008 roku jest zwierzchnikiem Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce. Na Synodzie w 2008 roku podczas wyborów prezbitera naczelnego Kościoła padło nań 129 głosów spośród 236 uprawionych (233 głosów ważnych)^[1]. W 2016 roku został wybrany na trzecią kadencję, kontrkandydatem był Arkadiusz Kuczyński, który był nieobecny na Synodzie^[4]. Jako biskup dąży do umocnienia charyzmatycznego charakteru swego Kościoła.

W lutym 2014 roku udzielił poparcia dla demonstracji pokojowych na Majdanie^[5].

Był jednym z organizatorów Festiwalu Nadziei w Warszawie 2014 roku. Do rady Festiwalu należeli obok niego przedstawiciele innych Kościołów protestanckich w Polsce, jak i przedstawiciel Kościoła katolickiego, ks. Roman Trzciński^[6].

Od 15 stycznia 2015 roku jest członkiem zarządu Aliansu Ewangelicznego w RP^[7]. Od roku 2015 pełni funkcję wiceprzewodniczącego Pentecostal European Fellowship^[3]. Od roku 2022 pełni rolę przewodniczącego^[8].

We wrześniu 2015 roku opowiedział się za udzielaniem pomocy uchodźcom^[9].

W jego opinii pomysł na Zjednoczony Kościół Ewangeliczny powstał w gabinetach władzy państwowej^[10]. Zjednoczenie nie było zatem aktem dobrowolnym, ale stało się sposobem na przetrwanie w czasach totalitaryzmu^[11].

W 2009 roku sprzeciwił się lustracji w oparciu o archiwa IPN-u, uznał, że bardziej wiarygodnym źródłem są świadectwa osób pokrzywdzonych albo świadków ich krzywd. Wskazał też na potrzebę okazania łaski grzesznikowi i przebaczenie, a historię winni badać historycy^[12].

Krytykuje rozpowszechniony wśród współwyznawców pogląd, że przynależność do PRE prowadzi do rezygnacji ze swej doktryny. Jego zdaniem uczestniczenie w ruchu ekumenicznym jest korzystne dla każdego Kościoła i pozwala na budowanie partnerskich relacji. Przynależność do PRE podnosi prestiż Kościoła^[13]. Pomimo tego na żadnym synodzie KZ nie zgłaszał propozycji przystąpienia do PRE^[14].

Jest zwolennikiem ordynacji kobiet^[15], popiera kształcenie kadr kościelnych^[13]. Wraz z innymi przywódcami polskich Kościołów ewangelikalnych opowiedział się przeciwko deklaracji LGBT+ podpisanej przez prezydenta Warszawy Rafała Trzaskowskiego^[16].

Za kadencji biskupa Kamińskiego zintensywniała się debata o roli kobiet w Kościele. W wywiadzie pod tytułem „Potrzebujemy wiosny w Kościele” opublikowanym na początku 2010 r. w czasopiśmie „Chrześcijanin”, organie prasowym Kościoła Zielonoświątkowego w Polsce, biskup Kościoła Marek Kamiński opowiedział się za usługiwaniem kobiet w funkcji przywódczej i kaznodziejskiej w Kościele. Na pierwsze pytanie zadane w wywiadzie, o czym marzy biskup, udzielił on odpowiedzi: "O tym, aby mój Kościół się zazielenił" (wydanie tego „Chrześcijanina” nosiło adekwatny do tego tytuł: „Niech się Kościół zazieleni”). Zapytany o zaspokojenie zapotrzebowania na nowych pastorów i kaznodziejów w zborach biskup odpowiedział: „Historia ruchu zielonoświątkowego mówi, że najlepszymi przywódcami są osoby, które zakładały zbór”. Po dopytaniu przez prowadzącego wywiad, czy biskup ma na myśli również kobiety, odpowiedział: „Tak. One też zapisały się w historii ruchu zielonoświątkowego w roli założycielek grup domowych, później przywódców lokalnych społeczności wierzących, a wreszcie pastorów i kaznodziejek”^[17].

• M. Kamiński: Zielonoświątkowcy w PRL po 1956 roku. W: Polski protestantyzm w czasach nazizmu i komunizmu. pod red. J. Kłaczkowa. Toruń: Adam Marszałek, 2009, s. 542–559. ISBN 978-83-7611-361-6.
• M. Kamiński: Kościół Zielonoświątkowy w Polsce w latach 1988–2008 : Studium historyczno-ustrojowe. Warszawa: Wydawnictwo Arka, 2012. ISBN 978-83-905704-8-8. Brak numerów stron w książce
• M. Kamiński. Czy problem pedofilii dotyczy polskich Kościołów ewangelikalnych? : próba przedstawienia stanu obecnego i postulatów. „Studia Theologica Pentecostalia”. T. 3, s. 79–86, 2015. ISSN 2300-729X. 

Jest jednym z autorów 9. rozdziału „Central European Pentecostalism” w książce European Pentecostalism^[18].

• L. Jańczuk. Ekumenizm polskiego środowiska ewangelikalnego. „Roczniki Teologiczne”. T. LXIII, z. 7, s. 171-189, 2016. KUL. 
• M. Kamiński: Kościół Zielonoświątkowy w Polsce w latach 1988–2008: Studium historyczno-ustrojowe. Warszawa: Wydawnictwo Arka, 2012. ISBN 978-83-905704-8-8.

• Marzenia biskupa Marka Kamińskiego. chn.kz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-17)]. „Chrześcijanin” nr 01-06 2010