Marek Jóźwik
Marek Jóźwik (2008) | ||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
10 kwietnia 1947 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
183 cm | |||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||
Klub |
MKS Śródmieście Łódź (1962-1965) | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Marek Jan Jóźwik (ur. 10 kwietnia 1947 w Łodzi) – polski lekkoatleta, specjalizujący się w biegach płotkarskich, dziennikarz i działacz sportowy.
Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku był czołowym polskim płotkarzem, trzykrotnym mistrzem Polski. W 1972 roku startował na igrzyskach olimpijskich w Monachium. Po zakończeniu sportowej kariery został dziennikarzem sportowym (pisał m.in. w „Trybunie Ludu” oraz „Rzeczpospolitej”), pracował jako komentator w TVP Sport oraz był redaktorem naczelnym Magazynu Lekkoatletycznego[1]. Do 2018 roku pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Curlingu[2]. Obecnie pracuje w Halo.Radio. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu (1976).
W 2019 otrzymał medal Kalos Kagathos[3].
Kariera sportowa
Podczas mistrzostw Polski seniorów w 1966 roku zadebiutował w wąskim finale tej imprezy zajmując siódmą lokatę na nietypowym dystansie 200 metrów przez płotki[4]. Dwa lata później zdobył brąz krajowego czempionatu – już w swojej koronnej konkurencji, czyli biegu na 110 metrów przez płotki. Także w 1968 roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski w meczu międzypaństwowym (przeciwko Szwajcarii w Zurychu)[5]. Rok później wystąpił w mistrzostwach Europy, podczas których dotarł do półfinału. W kolejnym sezonie zdobył pierwszy z trzech tytułów mistrza Polski (kolejne złote medale zdobył w 1970 oraz 1971)[4]. Na kolejnym czempionacie Starego Kontynentu, który odbył się w 1971 roku w Helsinkach zajął w finale siódme miejsce. W olimpijskim sezonie 1972 uplasował się tuż za podium, na czwartej lokacie, halowych mistrzostw Europy. Reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich w Monachium odpadając w półfinale biegu na 110 m przez płotki. Od 1968 do 1972 roku szesnaście razy bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych, a w 1970 wystąpił w pucharze Europy[5].
W latach 1970–1972 sześć razy poprawiał rekord Polski (od 13,9 do 13,5)[6].
Osiągnięcia
Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
1969 | Mistrzostwa Europy | Ateny | bieg na 110 m przez płotki | półfinał | 14,4 |
1970 | Półfinał pucharu Europy | Helsinki | bieg na 110 m przez płotki | 3. miejsce | 14,3 |
1970 | Finał pucharu Europy | Sztokholm | bieg na 110 m przez płotki | 7. miejsce | 14,4 |
1971 | Mistrzostwa Europy | Helsinki | bieg na 110 m przez płotki | 7. miejsce | 14,54 |
1972 | Halowe mistrzostwa Europy | Grenoble | bieg na 50 m przez płotki | 4. miejsce | 6,63 |
1972 | Igrzyska olimpijskie | Monachium | bieg na 110 m przez płotki | półfinał | 14,06 |
Rekordy życiowe
Konkurencja | Rezultat | Data | Miejsce | Źródła |
---|---|---|---|---|
Bieg na 60 m przez płotki | 7,5 | 1972 | [7] | |
Bieg na 110 m przez płotki | 13,77 | 28 czerwca 1972 | Warszawa | [7] |
Kariera dziennikarska
Po zakończeniu kariery sportowej zajął się dziennikarstwem i publicystyką debiutując w 1976 roku na łamach nieistniejącego już tygodnika „Sportowiec”[8]. Przez lata pisał dla „Trybuny Ludu”, a potem „Rzeczpospolitej”. Współpracował z Canal+ oraz TVN[9]. Przez wiele lat (do 2017 roku)[10] komentował zawody lekkoatletyczne na antenach Telewizji Polskiej[11]. Jest autorem dwóch książek: "Rowerem przez Europę" (1992) oraz "Cyrk Blagiera" (2004)[8]. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) komentował dla TVP zawody lekkoatletyczne oraz kajakarstwo górskie[12]. Na igrzyskach olimpijskich w Vancouver (2010) komentował kombinację norweską oraz biegi narciarskie[13]. W 2018 roku był jednym z prowadzących "Studio Pjongczang 2018" na antenie Polsatu Sport[14].
W latach 2020-2022 na antenie Halo.Radia prowadził magazyn sportowy, który nadawany był w soboty między 13:00 a 15:00[15].
Curling
Od 2003 roku pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Curlingu. W tym czasie PZC popadł w poważne problemy finansowe, których głównym powodem są liczne nadużycia do jakich doszło przy wydatkowaniu środków z dotacji z budżetu państwa na przygotowanie reprezentacji. Nadużycia zostały stwierdzone w wyniku kontroli Ministerstwa Sportu w roku 2010 oraz 2012[16][17] w wyniku których wstrzymano finansowanie PZC ze środków publicznych oraz Ministerstwo Sportu zażądało zwrotu ok. 160 tys. zł. Ze względu na brak przychodów z innych źródeł niż dotacje publiczne Związek nie jest w stanie spłacić zadłużenia. W sprawozdaniu finansowym za 2013 roku zobowiązania PZC wynosiły 245 tys. zł przy aktywach równych 27 tys. zł. Jednocześnie od 2010 roku kierowany przez Marka Józwika Zarząd PZC jest w konflikcie z większością środowiska curlingowego. Jednym z jego przejawów był bojkot MP w 2011 roku przez ok. 3/5 drużyn w proteście przeciwko wykluczeniu z PZC 11 klubów przeciwnych obecnym władzom PZC. W ich miejsce do Polskiego Związku Curlingu przyjęto m.in. KS „Karate Kyokushinkai-Kan"[18], klub ten został skreślony z listy członków PZC dopiero w 2014 roku decyzją Ministerstwa Sportu, kierowany przez Marka Józwika Zarząd przyjął w jego miejsce Warszawski Klub Karate.
Przypisy
- ↑ Magazyn Lekkoatletyczny – Redakcja [online], magazyn.lekkoatletyczny.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
- ↑ Zarząd i Komisje / Skład zarządu i komisji PZC [online], pzc.org.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
- ↑ Medale Kalos Kagathos wręczone. olimpjski.pl, 2019-10-11. [dostęp 2019-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-25)].
- ↑ a b Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ a b Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007.
- ↑ a b Henryk Gąszczak , Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2011-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).
- ↑ a b Spotkanie z Markiem Jóźwikiem [online], pracownialiteracka.republika.pl [dostęp 2010-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-15] (pol.).
- ↑ Curling [online] [dostęp 2010-10-14] (ang.).
- ↑ Marek Jóźwik odchodzi z TVP Sport. Stacja nie przedłuży z nim umowy [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
- ↑ Marek Jóźwik – Zwartym tekstem [online], sport.tvp.pl [dostęp 2010-10-14] [zarchiwizowane z adresu 2010-06-24] (pol.).
- ↑ Tysiąc godzin transmisji [online], tvp.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
- ↑ Marek Jóźwik [online], sport.tvp.pl [dostęp 2010-10-14] (pol.).
- ↑ Marek Jóźwik przeszedł z TVP do Polsatu. Poprowadzi „Studio Pjongczang 2018” w Polsat Sport [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-02-01] (pol.).
- ↑ Marek Jóźwik – Halo.Radio [online] [dostęp 2021-01-16] (pol.).
- ↑ Wyniki kontroli PZC 2010 rok. bip.msit.gov.pl. [dostęp 2015-05-08]. (pol.).
- ↑ Wyniki kontroli PZC 2012 rok. bip.msit.gov.pl. [dostęp 2015-05-08]. (pol.).
- ↑ Nowy Zarząd PZC. sopot.curling.pl. [dostęp 2015-05-08]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Marek Jóźwik – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
- Marek Jóźwik, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2020-03-26] (ang.).
- Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-18)]. (ang.)