Ten artykuł dotyczy miejscowości w woj. świętokrzyskim. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Malice Kościelne

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	opatowski
Gmina	Lipnik
Liczba ludności (2019)	108[2]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	27-540[3]
Tablice rejestracyjne	TOP
SIMC	0797369[4]
Położenie na mapie gminy Lipnik Malice Kościelne
Położenie na mapie Polski Malice Kościelne
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Malice Kościelne
Położenie na mapie powiatu opatowskiego Malice Kościelne
50°45′52″N 21°31′14″E/50,764444 21,520556[1]

Malice Kościelne – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie opatowskim, w gminie Lipnik^[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Przez wieś przechodzi niebieski szlak turystyczny z Gołoszyc do Dwikoz, oraz zielony i żółty szlak rowerowy do Opatowa.

W wieku XIX Malice-Kościelne^[6] to wieś i folwark nad rzeką Opatówką w powiecie sandomierskim, gminie Lipnik, parafii Malice, odległe 17 wiorst od Sandomierza.

• Spis ludności z 1827 r. 32 domy, 167 mieszkańców.
• Ok. 1880 r spis potwierdza 24 domy (w tym 7 mur.), 426 mieszkańców
• Posiadłość ziemska: 697 mórg ziemi dworskiej, 360 mórg włościańskiej.

We wsi był młyn wodny.

W 1880 był w Malicach-K. kościół parafialny drewniany, istniejący już w XV wieku. W XVI w. dziedzice wsi, Maliccy herbu Junosza, przyjąwszy kalwinizm, zamienili tutejszy kościół paraf. na zbór, który istniał do 1635 r.^[6]

Zmuszeni wyrokiem trybunału do zwrócenia katolikom zabranego kościoła, wybudowali nowy, który po długich sporach i procesach zburzony został w 1702 r. Sama egzekucja wyroku w 1635 r. miała formę zajazdu, wykonanego przez gromadę "zbrojnego ludu" z proboszczem na czele.

Stawiający opór kalwini zostali pokonani i potracili po części życie w bójce. Odtąd miejscowość ta nosi przydomek: Szubienica, a osada: Męczennice. „Opis Malic i samego wypadku podała „Księga Świata" z 1860 r., t. V.^[6]

Dekanat sandomierski w XIX wieku podawał, że w parafii Malice było : dusz 2211.

Majątek według Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w końcu XIX w : folwark Malice i Adamów jest rozległy na mórg 934: w tym grunta orne i ogrody mórg 686, łąk mórg 48, pastwisk mórg 64, lasu mórg 98, nieużytków i placów mórg 43. Wieś Malice osad 16, mórg 93.^[6]

Powstanie parafii sięga początku XIV wieku. Pierwotnie parafia posiadała dwa drewniane kościoły – drugi spalony został w 1942 roku. Na miejscu spalonego kościoła postawiono prowizoryczną kaplicę która przez ponad 30 lat służyła wiernym. W 1968 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła pod wezwaniem Matki Bożej Wniebowziętej w stylu neoromańskim. W latach 1991–1992 obok świątyni wybudowano (także w stylu neoromańskim) kaplicę przedpogrzebową wraz z dzwonnicą.

Obecnie parafia należy do dekanatu Opatów w diecezji sandomierskiej.

• bramka na cmentarz kościelny, wpisana do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.517 z 1.03.1967)^[7],
• cmentarz parafialny „nowy” z 1850 r. (nr rej.: A.518 z 13.06.1988)^[7],
• cmentarz parafialny „stary” (nieczynny) z przełomu XVIII/XIX w. (nr rej.: A.519 z 13.04.1988)^[7].

• Józef Mikułowski-Pomorski (ur. 1 lipca 1868, zm. 4 maja 1935).

W 1998 roku odsłonięto w Malicach Kościelnych kamienny obelisk ku czci twórcy warszawskiej SGGW, prof. Józefa Mikułowskiego-Pomorskiego. Autorem pomnika jest artysta plastyk Gustaw Hadyna. Inskrypcja na pomniku: „W 130-lecie urodzin profesora Józefa Mikułowskiego-Pomorskiego organizatora pierwszego rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, synowi Ziemi Sandomierskiej - wychowankowie SGGW I mieszkańcy Ziemi Sandomierskiej”.