Maksymilian Pazdan

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1936 Zagorzyce
Profesor nauk prawnych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1964 – prawo Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1974 – prawo Uniwersytet Śląski w Katowicach
Profesura	1979
Odznaczenia

Maksymilian Pazdan (ur. 18 maja 1936^[1] w Zagorzycach^[2]) – polski prawnik specjalizujący się w prawie cywilnym i prawie prywatnym międzynarodowym, profesor nauk prawnych, w latach 1990–1996 rektor Uniwersytetu Śląskiego.

Urodził się w rodzinie rolników^[3]. W 1957 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1964 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy pt. Zdolność do czynności prawnych osób fizycznych w polskim prawie międzynarodowym prywatnym, a w 1974 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Dziedziczenie ustawowe w prawie prywatnym międzynarodowym. Metody regulacji właściwości prawa. W 1979 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych^[4].

W 1956, jeszcze trakcie studiów, został pracownikiem Katedry Prawa Cywilnego i Prawa Międzynarodowego Prywatnego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1968 przeszedł do Katedry Prawa Cywilnego Obrotu Wewnętrznego i Międzynarodowego na Uniwersytecie Śląskim. Od tego czasu zawodowo związany z tą uczelnią, gdzie doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego. Kierował na niej Katedrą Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego. Pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, prorektora ds. nauki, zaś w latach 1990–1996 przez dwie kadencje był rektorem tej uczelni. Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora uzyskali m.in. Wojciech Popiołek (1977)^[5], Bernadetta Fuchs (1995)^[6], Katarzyna Grzybczyk (1998)^[7], Monika Jagielska (1998)^[8], Ewa Rott-Pietrzyk (1998)^[9], Jacek Górecki (1999)^[10], Grzegorz Żmij (2001)^[11] i Witold Kurowski (2004)^[12], Łukasz Żarnowiec (2007)^[13].

Zdał również egzamin sędziowski. Od 1978 był arbitrem przy Polskiej Izbie Handlu Zagranicznego^[3].

Pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1999–2002). Był wieloletnim członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 2001 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. Powoływany w skład rad redakcyjnych i programowych licznych czasopism prawniczych, tj. „Państwo i Prawo”, „Kwartalnik Prawa Prywatnego”, „Orzecznictwo Sądów Polskich” (w 2012 został redaktorem naczelnym tego miesięcznika), „Rejent” i inne. Jest autorem publikacji naukowych w tym wielokrotnie wznawianego podręcznika akademickiego z zakresu prawa prywatnego międzynarodowego. Był członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów^[4].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim (1980) i Oficerskim (1987) Orderu Odrodzenia Polski oraz kawalerią francuskiego Orderu Palm Akademickich (1987). Otrzymał tytuły doktora honoris causa Uniwersytetu w Rostowie nad Donem (2005) oraz Uniwersytetu Śląskiego (2011)^[14]. W 2016 wyróżniony doroczną Nagrodą Towarzystwa Przyjaciół Śląska w Warszawie^[15]. Został profesorem honorowym Uniwersytetu Śląskiego^[16].

• Księga pamiątkowa dla profesora Maksymiliana Pazdana. us.edu.pl, 16 maja 2005. [dostęp 2012-10-16].
• Prof. zw. dr hab. Maksymilian Pazdan, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-10-16] .