Magura Małastowska

Magura Małastowska
	; trasa narciarska
Państwo	Polska
Pasmo	Beskid Niski
Wysokość	813 m n.p.m.
Wybitność	228 m
	Położenie na mapie Beskidu Niskiego Magura Małastowska
	Położenie na mapie Karpat Magura Małastowska
	49°33′12,3″N 21°13′10,7″E/49,553417 21,219639
	Multimedia w Wikimedia Commons

Magura Małastowska (813 m n.p.m.) – szczyt w Beskidzie Niskim, najwyższa kulminacja długiego na ok. 10 km pasma Magury Małastowskiej, ciągnącego się od Przełęczy Małastowskiej na pd.-wsch. po Bielankę na pn.-zach.

Położenie

Szczyt Magury Małastowskiej wznosi się w pd.-wsch. części grzbietu pasma Magury Małastowskiej, w odległości ok. 2 km od Przełęczy Małastowskiej. Leży w powiecie gorlickim, na granicy między miejscowościami: Nowicą (od zachodu) a Małastowem (od północnego wschodu). U podnóży góry mają swe źródła trzy niewielkie potoki: Przysłup (dopływ Ropy) od pd., Siarka (też: Siary; dopływ Sękówki) od pn. oraz Krzywy (dopływ Gładyszówki) od pd.-wsch.

Około 2 kilometrów na pd.-wsch. od szczytu przez Przełęcz Małastowską przebiega droga wojewódzka nr 977 łącząca Gorlice z Konieczną i dalej ze Słowacją.

Roślinność

Sam szczyt, jak i całe pasmo Magury Małastowskiej są zalesione. W miejscowości Przysłop u podnóża Magury Małastowskiej znajduje się najdalej w polskich Karpatach wysunięte na wschód stanowisko rzadkiego w Polsce gatunku rośliny – turzycy pchlej^[1].

Historia

Na zboczach Magury Małastowskiej znajdują się pamiątki po przebiegającej jej zboczami podczas I wojny światowej linii frontu austriacko-rosyjskiego: okopy, umocnione stanowiska ogniowe, pozostałości ziemianek oraz cmentarze wojenne.

Turystyka

Na grzbiecie pasma, mniej więcej w połowie odległości między szczytem a Przełęczą Małastowską, wybudowano w 1955 r. schronisko im. prof. St. Gabriela, należące do oddziału PTTK w Gorlicach.

Na wschodnich zboczach Magury znajduje się ośrodek narciarski SkiPark Magura.