Magura (Beskid Śląski)
 Widok z Klimczoka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1109 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°44′14,9″N 19°00′57,3″E/49,737472 19,015917
| |
Magura (1109 m n.p.m.) – góra w Paśmie Klimczoka i Szyndzielni w Beskidzie Śląskim[1].
Znajduje się w bocznym, wschodnim ramieniu Klimczoka[1]. Jej grzbietem biegnie granica między Szczyrkiem i Bystrą w województwie śląskim, w powiecie bielskim. Stoki północne tworzą dolinę Białki, południowe Potoku Wilczego i Żylicy, we wschodnie wcinają się dolinki potoków Mesznianka i Mesznianka Druga.
Magura to wydłużona i spłaszczona kulminacja, w większości porośnięta lasem. Południowe stoki Magury, należące administracyjnie do Szczyrku, są zagospodarowane i zamieszkałe, natomiast stoki północne pokryte są niezagospodarowanymi lasami[2].
Na zachodnim stoku Magury, nad przełęczą Kowiorek oddzielającą Magurę od Klimczoka, znajduje się schronisko PTTK Klimczok. Dzieje schroniska sięgają XIX w., wtedy to baron Klobus z Łodygowic wybudował w tym miejscu domek myśliwski z pomieszczeniami dla turystów. Nazwał go na cześć swojej żony Klementyny – „Klementynówką”. Budynek płonął kilka razy, obecny budynek pochodzi z 1914 r. W latach 30. XX w. schronisko przejęła niemiecka organizacja Beskidenverein. W czasie wojny w schronisku rezydował Wehrmacht. Schronisko przetrwało wojnę i w 1945 r. zostało przejęte przez oddział PTT. W latach 60. XX w. budynek przeszedł gruntowną modernizację, dobudowano m.in. werandę. Później obok schroniska zainstalowano basen kąpielowy i miejsce na ognisko. Nieco powyżej schroniska, w niewielkim drewnianym budynku, znajduje się stacja GOPR[3]. Po drugiej stronie Magury można odnaleźć w lesie resztki murowanego basenu kąpielowego. Basen wybudował w latach 30. XX w. wyżej wymieniony dzierżawca Girsig. Tuż przed wojną rozpoczął on również budowę schroniska turystycznego „Magura-Kąpielisko”, które w czasie wojny prowadziła jego córka. W 1945 wojska radzieckie ostrzelały zbocza Magury, pociski trafiły w budynek schroniska, który doszczętnie spłonął. W pierwszej dekadzie XXI w. całą ruinę porastał wysoki świerkowy las[3].
Ruiny basenu kąpielowego na Magurze
Magura widziana z Łodygowic (2018)
Widok ze Skrzycznego
Przypisy
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-06-21].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2023-06-17].
- ↑ a b Tomasz Biesik, Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 123–137, ISBN 978-83-925599-3-1.