Maciejowice (województwo opolskie)
wieś | |
Dwór w Maciejowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
220-240 m n.p.m. |
Liczba ludności (2011) |
670[2] |
Strefa numeracyjna |
77 |
Kod pocztowy |
48-385[3] |
Tablice rejestracyjne |
ONY |
SIMC |
0500837 |
Położenie na mapie gminy Otmuchów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa opolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nyskiego | |
50°30′04″N 17°08′16″E/50,501111 17,137778[1] | |
Strona internetowa |
Maciejowice – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie nyskim, w gminie Otmuchów[4].
W latach 1945–54 siedziba gminy Maciejowice, do 1973 siedziba gromady Maciejowice, następnie w gminie Otmuchów. Do 1975 r. w powiecie grodkowskim. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.
W latach 1910–1976 przez Maciejowice przebiegała linia kolejowa nr 313 z przystankiem kolejowym Maciejowice.
Nazwa
W księdze łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego) spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna w latach 1295–1305 miejscowość wymieniona jest w zlatynizownej formie Maczeiowitz[5][6].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0500843 | Grodziszcze | przysiółek |
Historia
Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1285 r. W średniowieczu wieś była osadą o charakterze rolniczym. Wieś dzieli się na kilka części: wieś, osiedle (7 bloków), cegielnia oraz przysiółek Grabówka.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest:
- dwór biskupów wrocławskich, renesansowy z 1589 r. - XVI w. przebudowany na barokowy[8]. W elewację frontową wmurowane są kartusz herbowy bpa Schaffgotscha i tablica erekcyjna, marmurowa z herbem biskupa Andrzeja Jerina z łacińskim napisem Andreas degepiscopvs Wratislawien, Superio Riset Inferioris Silesiae Capitanevs Suprenivs Preadivmhoc Agris Ad Id Coemtis Afvnda Mentis Aedificavit Anno MD LXXXIX
Inne zabytki:
- figura Świetęgo Jana Nepomucena, barokowa z 1771 r.
- kościół parafialny pw. Świętej Anny, neogotycki z 1882 r. Wewnątrz kościoła neogotycki ołtarz z figurą Świętej Anny, po lewej i prawej stronie ołtarze boczne z obrazami: Matki Boskiej Częstochowskiej, i świętej Anny. Jest też fisharmonia. Na wieży dzwon, z wizerunkiem apostołów Piotra i Pawła. Podczas remontu wieży odnaleziono w gronie u podstawy krzyża dokumenty związane z budową kościoła i fundatorach świątyni, dokumenty te pozostają tam do dziś.
- domy z XVII wieku
- wiadukt kolejowy przy wjeździe do Maciejowic, na nieczynnej linii kolejowej Otmuchów-Przeworno
- pomniki przyrody, drzewa rosnące przy Maciejowickim Potoku na stadionie wiejskim: dąb bezszczypułkowy Maciej o obwodzie pnia 720 cm i lipa drobnolistna o obwodzie pnia 350 cm.
Instytucje
- Zespół Szkolno-Przedszkolno w Maciejowicach (przedszkole i szkoła podstawowa) - od 2021 r w szkole nie są prowadzone zajęcia
- Rzymskokatolicka Parafia Świętej Anny,
- jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej,
- Koło Gospodyń Wiejskich
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 75050
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 755 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis online
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte, "Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis", Breslau 1889
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 75 .
Bibliografia
- Słownik Geografii Turystycznej Sudetów. Wzgórza Niemczańsko-Strzelińskie. Przedgórze Paczkowskie, tom 21 A-M, pod red. M. Staffy, Wydawnictwo I-BIS, Wrocław 2008, ss. 501-504.