Nasza wspólna płyta to naturalny owoc wieloletnich poszukiwań trójki dojrzałych artystów. Ja miałem ochotę wydać płytę z piosenkami w innym składzie niż Voo Voo. Chłopcy, którzy operują na co dzień samplerami i dźwiękami syntetycznymi, zapragnęli stworzyć coś opartego na brzmieniach akustycznych. Wszyscy trzej byliśmy stęsknieni za melodiami, których brakuje w tym, co robimy na co dzień. Nie ukrywam też, że przy okazji płyty Marysi Peszek zachwyciłem się tym, co Emade potrafi studyjnie wydobyć z żywego grania. Pojawił się więc pomysł, żeby oddać w jego ręce moje gitarowe piosenki. Efekt bywa bardzo eklektyczny (pojawia się nawet, z przymrużeniem oka, country) i zaskakujący, nawet dla mnie – czasem cicha, akustyczna balladka zamienia się w gęsty, wykręcony numer.

Materiał powstał w ten sposób, że ojciec nagrał u mnie w studiu własne piosenki i poprosił, żebym je wyprodukował. Miała to być jego płyta solowa, ale zaprosiliśmy do współpracy – jako tekściarza oraz wokalistę – Bartka i powstał projekt podpisany przez całą trójkę. A partnerskiej współpracy ze starym Waglewskim unikaliśmy dotąd nie z powodu kompleksów, lecz aby uniknąć oskarżeń o odcinanie kuponów od jego sukcesu. Dziś cała nasza trójka ma na koncie solidny dorobek artystyczny i mocną pozycję rynkową, więc spokojnie mogliśmy pozwolić na taki krok.