Ludomir Michał Rogowski
| Data i miejsce urodzenia |
3 października 1881 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
13 marca 1954 |
| Gatunki | |
| Zawód |
Ludomir Michał Rogowski (ur. 3 października 1881 w Lublinie, zm. 13 marca 1954 w Dubrowniku)[1] – polski kompozytor i dyrygent.
Życiorys
Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie kompozycję u Zygmunta Noskowskiego i Romana Statkowskiego oraz dyrygenturę u Emila Młynarskiego. Studia ukończył w roku 1906, naukę kontynuował w latach 1906–1907 w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Lipsku, 1907–1908 w Monachium, 1908–1909 w Rzymie oraz 1911–1912 w Paryżu[1].
W latach 1909–1911 prowadził w Wilnie szkołę muzyczną oraz założył orkiestrę symfoniczną. W okresie 1912–1914 dyrygował orkiestrą Teatru Nowoczesnego w Warszawie. W czasie I wojny światowej przebywał w Paryżu, gdzie komponował i dyrygował chórem. W roku 1921 wrócił do Warszawy a w grudniu 1926 przeniósł się na stałe do Dubrownika[1][2].
Twórczość
W twórczości Ludomira Michała Rogowskiego przewija się postulat wykorzystania muzyki ludowej jako źródła twórczości muzycznej. W zakresie stylu głosił wyczerpanie możliwości systemu dur-moll i postulował wprowadzenie skal naturalnych powstałych w wyniku rytmicznego następstwa kroków kwintowych[1][3].
Przypisy
- ↑ a b c d Piotr Papla, Rogowski Ludomir Michał, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM, wyd. I, t. 8 Pe–R część biograficzna, Kraków: PWM, 2004, s. 436-438, ISBN 83-224-0837-4.
- ↑ Wojciech Tyluś, Ludomir Michał Rogowski – obywatel Dubrownika [online], CroLove [dostęp 2017-11-17].
- ↑ E. Wójtowicz, O związkach życia i dzieła w biografii artystycznej Ludomira Michała Rogowskiego, „Res Facta Nova”, 11 (20), Poznań 2010.