Lubień Wielki
 Pałac w Lubieniu Wielkim (2014) | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
33,45 km² | ||||
| Wysokość |
275 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3231 | ||||
| Kod pocztowy |
81556 | ||||
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 49°43′26″N 23°44′01″E/49,723889 23,733611
| |||||
Lubień Wielki[1] (ukr. Великий Любінь) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie lwowskim.
Lubień Wielki leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, około 19 km na południowy wschód od Gródka Jagiellońskiego, na lewym brzegu Wereszycy. Znajduje się tu stacja kolejowa Lubień Wielki, położona na linii Obroszyn – Sambor[2].
Osiedle liczy 4589 mieszkańców (2020 r.)[3], w 2001 było ich 4516[4].
Historia
Wzmiankowane w XIII w. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Lubień Wielki w powiecie gródeckim województwa lwowskiego. 20 maja 1894 został otwarty zakład kąpielowy wód siarczanych w Lubieniu Wielkim, a lekarzem ordynującym został w tym miejscu dr Józef Kurasiewicz[5][6][7][8]. W 1928 r. Lubień Wielki został uznany za uzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej[9].
W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 14 Polaków[10].
W miejscowości stał pomnik ofiary zbrodni – Romy Tarawskiego, zniszczony po 1991 roku[11].
Zabytki
- pałac, parterowy, wybudowany XVII w. przez Humieckich[12]. W późnobarokowym pałacu Brunickich (którzy przebudowali pałac w latach 1909-1910[13]), kolejnych właścicieli, obecnie znajduje się sierociniec.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Станция Любень-Великий. railwayz.info. [dostęp 2022-01-26]. (ros.).
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2020 року. (ukr.).
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu lwowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Ogłoszenia. „Gazeta Lwowska”, s. 10, Nr 117 z 24 maja 1894.
- ↑ Ogłoszenia. „Gazeta Lwowska”, s. 11, Nr 119 z 27 maja 1894.
- ↑ Ogłoszenia. „Gazeta Lwowska”, s. 8, Nr 127 z 6 czerwca 1894.
- ↑ Ogłoszenia. „Gazeta Lwowska”, s. 12, Nr 134 z 14 czerwca 1894.
- ↑ (Art. 2) Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. zmieniające ustawę o uzdrowiskach (Dz.U. z 1928 r. nr 36, poz. 331)
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 217, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Памятник 5-летнему мальчику, Роме Таравскому. Стоял в поселке Великий Любень (Львовская обл.). Мальчика убили бандеровцы. Памятник снесён.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 356-361, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Pałac w Lubieniu Wielkim na filmie z drona
Linki zewnętrzne
- Lubień Mały i Wielki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 405.
- Archiwalne widoki i publikacje o miejscowości w bibliotece Polona
