Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Loka

Loki hinduistyczne

Loka (świat, sfera) – w hinduizmie i buddyzmie rejon w zaświatach lub subtelny wymiar egzystencji zwyczajnie niedostępny dla percepcji żyjących na Ziemi ludzi, lub też w syntetycznym ujęciu sfery jednocześnie psychiczne i kosmiczne[1]. Są to sfery cechujące się większym szczęściem (niebiańskie) jak i mniej atrakcyjne niż świat ziemski (piekielne). W ich obrębie odbywa się wędrówka w kole sansary. Egzystencja dusz jednostek doskonalszych duchowo, które nie opuściły całkowicie wszechświata lub podczas nieistnienia wszechświata, odbywa się w najsubtelniejszych, najwyższych lokach. Cechą charakterystyczną jest dla lok kulista budowa, co pozwala sporządzać ich odwzorowania (mapy) w formie mandali[2].

Hinduizm

Loki stanowią jeden z podstawowych elementów kosmologii hinduistycznej (obok oceanu, gór i wysp (dwipa)). Są to światy występujące w porządku kosmicznym a równocześnie świadomie uwewnętrznione w człowieku doskonałym duchowo[3]. Osiąganie kolejnych sfer, nauki mędrców Upaniszad pojmują na sposób psychologiczny, jako akt psychicznego urzeczywistnienia[4]. Metodą praktyki wznoszącej adepta, która preferują Upaniszady jest tapas.

Możliwość percepcji

Loki niebiańskie bywają klasyfikowane hierarchicznie ponad wierzchołkiem góry Meru, jako coraz doskonalsze boskie krainy. Według Śri Anirwana materia światów coraz niższych, aż do poziomu fizycznego, powstała przez podział i ekspansję trzech gun pierworodnej prakryti. Dlatego w każdym kolejno stwarzanym świecie liczba gun wzrasta[3].

  • Dla jaźni możliwe jest przejście przez niektóre z nich po śmierci ciała fizycznego, pomiędzy inkarnacjami.
  • Wedy mówią o możliwości czasowej percepcji wyższych lok, w wyniku ascezy (tapas) lub dzięki somie[5].
  • Dla pobożnego hindusa, możliwe jest odrodzenie się w którejś z takich loka, zależnie od nagromadzonej karmy i poziomu jego świadomości (świętości). Nie zawsze jednak wzniesienie się do któregoś z wyższych światów, oznacza korzystną sytuację z punktu widzenia rozwoju jego duszy jednostkowej na drodze do całkowitego wyzwolenia[7].
  • Śri Anirwan naucza, iż percepcja przez jogina poziomu wszechświata bezpośrednio wyższego uwarunkowana jest osiągnięciem harmonii (jedności[9]) z gunami jego własnego świata.

Klasyfikacja

Opisy kosmologiczne różnych nurtów hinduizmu, zawierają nauki kosmologiczne różniące się liczbą takich światów:

Buddyzm

W buddyzmie wymienia się kolejne sfery: Kamaloka, Rupaloka, Arupaloka[12] oraz apaja loka – cztery niższe światy (metafora nieoświeconych stanów umysłu).

Przypisy

  1. 5. Tożsamość absolutna. W: Maryla Falk: Mit psychologiczny w starożytnych Indiach. Ireneusz Kania (przeł.), Marek Mejor (red.nauk.). Wyd. 1. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, 2011, s. 139. ISBN 97883-242-0978-1.
  2. Wstęp. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 28. ISBN 83-7006-854-5.
  3. a b II.3. Prawa – Moce. W: Śri Anirwan, Lizelle Reymond: Żyć w sobie.Nauki baula. Magda Złotowska (tł.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok, 1994, s. 114. ISBN 83-85041-56-7.
  4. 5. Tożsamość absolutna. W: Maryla Falk: Mit psychologiczny w starożytnych Indiach. Ireneusz Kania (przeł.), Marek Mejor (red.nauk.). Wyd. 1. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, 2011, s. 135. ISBN 97883-242-0978-1.
  5. Przemysław Piekarski: Triloka. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 229. ISBN 83-7006-854-5.
  6. Leon Cyboran: Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja czyli komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1986, s. 163-168, seria: Biblioteka Klasyków Filozofii. ISBN 83-01-05354-2.
  7. Przemysław Piekarski: Loka. W: Zaświaty i krainy mityczne. M.Sacha-Piekło (red.). Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 1999, s. 156-157. ISBN 83-7006-854-5.
  8. Swami Muktananda Paramahansa, Dokąd idziesz, rozdział "Ośrodek serca" , s.63
  9. II.3. Prawa – Moce. W: Lizelle Reymond: Żyć w sobie.Nauki baula. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok, 1994, s. 114. ISBN 83-85041-56-7.
  10. a b Anna Sieklucka: Świat. W: Słownik mitologii hinduskiej. Ługowski A.(red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 188, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.
  11. Dodatek III.Charakterystyka Lok, czyli Stref kosmicznych według Wisznu Purany. W: Andrzej Wierciński: Magia i religia. Szkice z antropologii religii. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>NOMOS<<, 2000, s. 278-281. ISBN 83-85527-19-2.
  12. a b Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red. nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 1998, s. 483. ISBN 83-7132-370-0.

Zobacz też

Linki zewnętrzne