Limnocharis żółty

Limnocharis żółty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	żabieńcowate
Rodzaj	limnocharis
Gatunek	limnocharis żółty
	Nazwa systematyczna
	Limnocharis flava (L.) Buchenau; Abh. Naturwiss. Vereine Bremen 2: 2 1871.
Synonimy
	Damasonium flavum (L.) Mill.; Limnocharis emarginata Humb. & Bonpl.; Limnocharis plumieri Rich.;
	Damasonium flavum (L.) Mill.; Limnocharis emarginata Humb. & Bonpl.; Limnocharis plumieri Rich.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Limnocharis żółty (Limnocharis flava) – gatunek wodnych roślin z rodziny żabieńcowatych. Pochodzi z tropikalnej Ameryki, z obszaru od Meksyku do Argentyny i Paragwaju. Naturalizowany w Chinach, na subkontynencie indyjskim, w Indochinach oraz na Borneo, Jawie i Sumatrze, introdukowany także do Australii^[4].

Morfologia i biologia

Pokrój: Szybko rosnące rośliny słodkowodne z wynurzonymi liśćmi i kwiatostanami. Na niektórych obszarach roślina inwazyjna.

Liście: Liście bladozielone, o tępym wierzchołku, na ogonku o długości do 85 cm. Blaszka liściowa eliptyczna, długości do 28 cm, szerokości do 21 cm. Nasada zaokrąglona lub sercowata. Pędy i ogonki trójkanciaste.

Kwiaty: Do 12 w zebranych baldachach na końcu pędu, długości do 75 cm. 3 zielone działki kielicha i 3 żółte płatki korony. Liczne słupki i pręciki.

Owoce: Kilkanaście torebek długości do 1,5 cm, na wygiętych w dół szypułach.

W krajach Azji Południowo-Wschodniej młode liście i kwiatostany są stosowane w kuchni jako jarzyna^[5]. We wschodniej Tajlandii liście spożywa się na surowo, z dodatkiem sosu nam phrik. Lokalne nazwy: taj. ผักพาย phak phaai, wiet. cù nèo, indonez. genjer.
Gatunek uprawiany jest jako ozdobny w płytkich zbiornikach wodnych, a także jako roślina doniczkowa w błotnistym podłożu^[6].
Roślina uprawiana jest w Azji na nawóz zielony, a także jako karma dla trzody chlewnej i ryb hodowlanych^[5].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-04-09] (ang.).
↑ Plant List. [dostęp 2012-04-09]. (ang.).
↑ IPA Limnocharis Pest Alert. Department of Employment, Economic Development and Innovation. Biosecurity Queensland. [dostęp 2012-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-14)].
↑ ^a ^b Peter Hanelt, R. Büttner, Rudolf Mansfeld: Vorläufiges Verzeichnis landwirtschaftlich oder gärtnerisch kultivierter Pflanzenarten (mit Ausschluss von Zierpflanzen). Berlin; New York: Springer, 2001, s. 2345. ISBN 978-3-540-41017-1.
↑ C. Greg Speichert, Sue Speichert: Encyclopedia of water garden plant. Portland: Timber Press, 2004, s. 211. ISBN 978-0-88192-625-5.

Jens G.J.G. Rohwer Jens G.J.G., Atlas roślin tropikalnych, MałgorzataM. Świdzińska (tłum.), Warszawa: HORYZONT, 2002, ISBN 83-7311-378-9, OCLC 68634821 .
Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. Portland: Timber Press, 2008. ISBN 978-0-88192-585-2.