Lidia Kopania

Lidia Kopania (2017)
Data i miejsce urodzenia	12 maja 1978 Koluszki
Gatunki	pop
Zawód	piosenkarka, autorka tekstów
Aktywność	od 1998
Wydawnictwo	4everMUSIC, PolyGram Polska, EMI Music Poland, Polskie Radio
Powiązania	Ygor Przebindowski (2010–2020)
Zespoły
Kind of Blue (1998–2006)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Lidia Kopania (ur. 12 maja 1978 w Koluszkach) – polska piosenkarka, autorka tekstów i celebrytka.

W latach 1998–2006 wokalistka zespołu Kind of Blue. Od 2006 artystka solowa, wydała trzy albumy studyjne: Intuicja (2006), Przed świtem (2008) i Pod słowami (2015). Pierwszą płytę promowała singlem „Sleep”, z którym zwyciężyła w koncercie „Trendy” podczas festiwalu TOPtrendy 2006. W 2009 reprezentowała Polskę z utworem „I Don’t Wanna Leave” w 54. Konkursie Piosenki Eurowizji.

Ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Łodzi^[1], w tym okresie brała udział w pierwszych konkursach muzycznych. W młodości tańczyła w formacji tańca towarzyskiego „Promenada”^[2].

Studiowała historię sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu^[1], tytuł magistra obroniła jednak na Uniwersytecie Łódzkim (temat pracy dyplomowej: Odpowiedniki pop-artu w polskiej sztuce lat 60. i 70.^[2]). Ukończyła również studia podyplomowe w dziedzinie arteterapii, a w 2014 rozpoczęła studia doktoranckie w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.

W wieku 16 lat zrealizowała pierwsze profesjonalne nagrania muzyczne, rejestrując oficjalny hymn wyborów Miss Polski Nastolatek, w których brała udział; w finale konkursu zdobyła tytuł Miss Dziennikarzy^[1]. Po udziale w wyborach nawiązała współpracę z Dariuszem Grabowskim, wykładowcą w łódzkiej Akademii Muzycznej, u którego rozwijała talent wokalny^[1]. W 1998 rozpoczęła profesjonalną karierę muzyczną, wydając kasetę z utworami „W tej samej rzece” i „Przypadkowi przechodnie”, które stworzył Robert Janson^[3]. Również w 1998 wydała singiel „Niezwykły dar”^[4]. Dzięki znajomości z Magdaleną Pokorą nawiązała współpracę z Michałem Wiśniewskim, który zapewniał jej występy jako support przed koncertami swojego zespołu Ich Troje^[1].

W 2003 została wokalistką zespołu Kind of Blue, z którym pod koniec 2004 wydała na niemieckim rynku debiutancki album studyjny, zatytułowany Beating the Morning Rush. Wraz z zespołem uczestniczyła w niemieckim programie muzycznym The John Lennon Talent Award. W Polsce ich pierwszym singlem został utwór „Pocałuj mnie”, z którym brali udział w konkursie debiutów podczas 42. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. W 2005 wydała z zespołem drugi wspólny album studyjny pt. Pocałuj mnie. W 2006 odeszła z zespołu, skupiając się na karierze solowej.

27 października 2006 wydała pierwszy solowy album studyjny pt. Intuicja. Promowała go singlami: „Sleep”^[5], „Hold On”, „Twe milczenie nie jest złotem” i „It Must Be Love”, z którym bez powodzenia zgłosiła się do udziału w koncercie Piosenka dla Europy 2007, zajmując pierwsze miejsce na liście rezerwowej^[6][7]. Latem tego samego roku zwyciężyła w głosowaniu widzów festiwalu TOPtrendy 2006, wykonując dwa utwory: autorski „Sleep” oraz cover utworu ABBY „The Winner Takes It All”^[8]. 6 czerwca 2008 wydała swój drugi album pt. Przed świtem, który promowała singlem „Rozmawiać z Tobą chcę”.

14 lutego 2009 wystąpiła z piosenką „I Don’t Wanna Leave”^[9] w koncercie Piosenka dla Europy 2009, ostatecznie zajęła pierwsze miejsce po zdobyciu 22 punktów, w tym 10 pkt od jurorów (2. miejsce) i 12 pkt od widzów (1. miejsce), zostając dzięki temu reprezentantką Polski w 54. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Moskwie. Od 28 lutego do 18 kwietnia odbywała trasę promocyjną po Europie, wystąpiła m.in. na Łotwie, w Mołdawii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Irlandii i na Ukrainie^[10]. 14 maja zajęła 12. miejsce w drugim półfinale Eurowizji 2009, przez co nie awansowała do finału^[11].

W 2012 została ambasadorką marki produkującej bieliznę dla kobiet „Alles”^[2]. W grudniu 2014 pojawiła się na okładce polskiej edycji miesięcznika „Playboy”^[12]. 20 listopada 2015 wydała album pt. Pod słowami, który promowała tytułowym singlem i piosenką „Hold My Breath”. 15 grudnia 2017 zaprezentowała teledysk do singla „Nie czekaj”^[13]. W 2018 i 2019 bez powodzenia zgłosiła się do udziału w krajowych eliminacjach do Konkursu Piosenki Eurowizji (w 2018 z piosenką „Scars Are Beautiful”^[14]). 19 lutego 2022 wystąpiła z utworem „Why Does It Hurt” w finale programu Tu bije serce Europy! Wybieramy hit na Eurowizję!, stanowiącego polskie eliminacje do 66. Konkursu Piosenki Eurowizji^[15], i zajęła ostatnie miejsce. Jej występ był szeroko krytykowany w mediach m.in. za nieczyste wykonanie i częste pomyłki w tekście^[16][17][18]. Kopania twierdziła w udzielanych wywiadach, że celowo zaplanowała taki występ, a piosenką chciała oddać hołd zmarłemu ojcu oraz jego siostrze i bratu^[17][19][20]. Po występie Kopani swoją 14-letnią działalność zakończył jej oficjalny fanklub, a jego założyciel zarzucił wokalistce notoryczne kłamstwa i zasugerował jej konieczność leczenia nadszarpniętego zdrowia psychicznego^[21].

Wśród inspiracji muzycznych wymienia wykonawców, takich jak Barbra Streisand, Whitney Houston, Mariah Carey czy Céline Dion^[2].

Pozostawała przez trzy lata w nieformalnym związku z Robertem Jansonem^[1][2]. W 2010 poślubiła Igora Przebindowskiego^[22]. W czerwcu 2020 potwierdziła rozwód z mężem^[23].

Albumy studyjne

• Oficjalna strona internetowa piosenkarki