Leszek Franciszek Wiktorowicz

Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1937 Boreczek k. Sędziszowa Małopolskiego
Data i miejsce śmierci	24 czerwca 2010 Gdynia
Miejsce spoczynku	cmentarz Witomiński
Zawód, zajęcie	kapitan żeglugi wielkiej
Narodowość	polska
Alma Mater	Państwowa Szkoła Morska
Stanowisko	komendant Daru Młodzieży
Pracodawca	Uniwersytet Morski w Gdyni, Polska Żegluga Morska
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Leszek Franciszek Wiktorowicz (ur. 18 czerwca 1937 w Boreczku k. Sędziszowa Małopolskiego, zm. 24 czerwca 2010 w Gdyni) – kapitan żeglugi wielkiej, żeglarz, przez 25 lat komendant żaglowca Uniwersytetu Morskiego „Dar Młodzieży”^[1][2].

W 1952 roku przeniósł się do Trójmiasta. Tu ukończył najpierw Technikum Przemysłu Okrętowego, a następnie Państwową Szkołę Morską (dziś Uniwersytet Morski). Karierę rozpoczął na „Darze Pomorza”, gdzie pływał najpierw jako kandydat, a potem jako instruktor. Po ukończeniu szkoły morskiej rozpoczął na tym statku służbę oficerską. Wziął udział we wszystkich kampaniach szkoleniowych „Daru Pomorza” do 1970 r. i doszedł do stopnia I oficera. Jednocześnie pracował na statkach handlowych Polskiej Żeglugi Morskiej. W 1978 roku po raz pierwszy objął dowództwo statku – tankowca „Siarkopol”. W 1981 roku objął nadzór na budową „Daru Młodzieży”, zaprojektowanego przez inż. Zygmunta Chorenia – wówczas młodego projektanta Stoczni Gdańskiej przy pomocy m.in. Kazimierza Jurkiewicza i Tadeusza Olechnowicza (ostatnich komendantów „Daru Pomorza”)^[3]. W dziewiczym rejsie „Daru Młodzieży” Leszek Wiktorowicz pełnił funkcję kierownika naukowego (komendantem był Tadeusz Olechnowicz); po kilku latach objął stanowisko komendanta, które – z przerwami – piastował przez 25 lat. Dowodził „Darem Młodzieży” w czasie wielkiej, 9-miesięcznej wyprawy dookoła świata (1987–1988)^[4], m.in. wokół trzech przylądków: Dobrej Nadziei, Leeuwin i Horn. Był autorem spektakularnego przejścia – pod pełnymi żaglami – pod mostem u wejścia do Sydney.

Brał udział w wielu The Tall Ships’ Races. Prowadził zwycięski „Dar Młodzieży” na trasie Southampton–Kadyks w czasie The Tall Ships’ Races 2000. Załoga „Daru Młodzieży” zajęła pierwsze miejsce w klasie A (wielkie żaglowce) i w klasyfikacji generalnej^[4]. Przez wiele lat przewodził najbardziej elitarnej polskiej organizacji żeglarskiej, zrzeszającej ponad pół tysiąca żeglarzy, którzy przepłynęli Cape Horn – był „Grotmasztem” Bractwa Kaphornowców. Był wiceprezesem Stowarzyszenia Kapitanów Żeglugi Wielkiej w Gdyni. Sprawami szkolenia młodzieży pod żaglami zajmował się w Sail Training Association Poland. Był wiceprzewodniczącym Towarzystwa Przyjaciół „Daru Pomorza”.

Został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kolumbarium 91-15-2)^[5].

Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2].

W celu uhonorowania jego dokonań żeglarskich oraz osiągnięć w dziedzinie wychowania morskiego i kształtowania świadomości morskiej spadkobiercy kapitana, miasto Gdynia, Bractwo Kaphornowców i Press Club Polska ustanowili nagrodę żeglarską jego imienia. W sześcioosobowej kapitule zasiadają przedstawiciele organizatorów i syn kapitana – Mariusz^[1].

30 września 2011 roku w Gdyni – na nabrzeżu, przy którym cumuje „Dar Młodzieży” – została odsłonięta tablica pamiątkowa poświęcona kpt. Leszkowi Wiktorowiczowi^[6]. Odsłonięcie polegało na powolnym wciąganiu na statek liny, której zwój przykrywał tablicę wmurowaną w powierzchnię nadbrzeża (zgodnie z obyczajem ludów nordyckich)^[7].

Od 4 kwietnia 2023 roku szkoła w Boreczku nosi nazwę Szkoła Podstawowa im. Kapitana Żeglugi Wielkiej Leszka Wiktorowicza w Boreczku.^[8]

W lutym 2024 roku kpt. Leszkowi Wiktorowiczowi został nadany tytuł Honorowego Obywatela Miasta Sędziszów Małopolski.^[9][10]

• Leszek Wiktorowicz: Kapitan co miał fantazję szwoleżera, w: NaszeMiasto.pl, 2011-09-04, aktualizacja: 2013-06-13 10:05
• „Dar Młodzieży” i jego Kapitan, w: sailnews.pl, 31. sierpień 2011. sailnews.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].