Lesica (Wybrzeże Trzebiatowskie)
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Wysokość |
40 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Trzebiatów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu gryfickiego  | |
 54°07′04″N 15°11′55″E/54,117778 15,198611
| |
Lesica – najwyższe wzniesienie Wybrzeża Trzebiatowskiego o wysokości 40,0 m n.p.m.[1][2], położone w odległości ok. 0,7 km od Morza Bałtyckiego, w woj. zachodniopomorskim, w powiecie gryfickim, w północnej części gminy Trzebiatów. Rośnie na niej bór sosnowy.
Znajduje się ok. 5,5 km na południowy zachód od Mrzeżyna, ok. 2,8 km na północ od Włodarki i ok. 4,8 km na północny wschód od Pogorzelicy.
Do 2011 roku obszar należał do jednostki wojskowej 78 Pułku Rakietowego Obrony Powietrznej. Teren wzniesienia został objęty specjalnym obszarem ochrony siedlisk Trzebiatowsko-Kołobrzeski Pas Nadmorski oraz obszarem specjalnej ochrony ptaków „Wybrzeże Trzebiatowskie” (obszary Natura 2000).
Nazwę Lesica wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Königs-Berg[3][4][5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Arkusz N-33-67-C (Niechorze). Wojskowa Mapa Topograficzna 1:50 000. Sztab Generalny WP, 1988.
- ↑ Arkusz N-33-67-C-b-4 (Włodarka). Mapa topograficzna Polski 1:10 000. Warszawa: Główny Geodeta Kraju, 2003. ISBN 83-239-6313-4
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 6)
- ↑ Arkusz 1857 Robe. W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme, 1936.
- ↑ Tadeusz Białecki: Słownik nazw fizjograficznych Pomorza Zachodniego. Szczecin: 2001, s. 239. ISBN 83-7241-201-4. Za: Stanisław Rospond: Słownik nazw geograficznych Polski Zachodniej i Północnej, cz. I i II. Wrocław: Polskie Towarzystwo Geograficzne, 1951.
