Leopold Berlinerblau
Leopold Berlinerblau (ur. 27 grudnia 1901 w Warszawie, zm. 30 kwietnia 1940 w Katyniu) – polski lekarz laryngolog żydowskiego pochodzenia, podporucznik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Szai Izaaka i Malki Kirszencwejg. Ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Warszawie, świadectwo dojrzałości uzyskał w 1921. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wileńskiego, po uzyskaniu tytułu doktora wszechnauk lekarskich był hospitantem w klinice otorynolaryngologii USB (do sierpnia 1929), a od czerwca 1930 socjalizował się w niej pod kierunkiem Jana Szmurły. Badania Berlinerblaua dotyczyły głównie twardzieli nosa.
Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[1]. W 1934, jako oficer rezerwy pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto i posiadał przydział do Kadry Zapasowej 3 Szpitala Okręgowego w Grodnie[2].
W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku[3][4]. 28 kwietnia 1940 został przekazany do dyspozycji naczelnika Zarządu NKWD Obwodu Smoleńskiego[3]. 30 kwietnia 1940 zamordowany w Katyniu i tam pogrzebany[3] w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[5][6]. Figuruje na liście wywózkowej 052/3 z kwietnia 1940[4].
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[7][8][9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[10][11][12].
Prace
- Nowy sposób leczenia przewlekłych ropotoków ucha środkowego. Wiedza Lek 9, 3, s. 63-70 (1935)
- Przypadek promienicy krtani. Wiedza Lek 9, 12, s. 321-323 (1935)
- Serologja, bakterjologja i symptomatologja twardzieli. Polska Gazeta Lekarska 11, 31, s. 571-576 (1932)
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 228.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 751.
- ↑ a b c Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 165.
- ↑ a b Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 29.
- ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 73 [dostęp 2024-12-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
Bibliografia
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Убиты в Катыни. Книга Памяти польских военнопленных – узников Козельского лагеря НКВД, расстрелянных по решению политбюро ЦК ВКП(б) от 5 марта 1940 года. Лариса Еремина (red.). Москва: Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья», 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.
- Charków, Katyń, Twer: w sześćdziesiątą rocznicę zbrodni, Andrzej Kola (red.), Jan Sziling (red.), Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 2001, s. 71, ISBN 83-231-1318-1, OCLC 830295575.
- Gliński JB. Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów - ofiar drugiej wojny światowej Tom 1. Wrocław : Urban & Partner, 2003 s. 19-20
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.