Leon Pachucki
| |
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia |
11 kwietnia 1872 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 października 1932 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1889–1927 |
| Siły zbrojne |
Armia Imperium Rosyjskiego |
| Jednostki |
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IV |
| Stanowiska |
zastępca dowódcy okręgu korpusu |
| Główne wojny i bitwy |
wojna rosyjsko-chińska |
| |
| Odznaczenia | |
           
| |
Leon Pachucki[a] (ur. 11 kwietnia 1872 w Suwałkach, zm. 10 października 1932 w Łodzi) – generał brygady Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 11 kwietnia 1872 w Suwałkach, ówczesnej stolicy guberni suwalskiej, w rodzinie Antoniego i Stefanii Borms[2][3]. Uczył się w Gimnazjum Męskim w rodzinnym mieście[4]. W 1889, w wieku siedemnastu lat, wstąpił do Armii Imperium Rosyjskiego i został przydzielony do 18 pułku strzelców, stacjonującego w rodzinnych Suwałkach[2]. W 1892 ukończył Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty w Wilnie[4][2]. Wziął udział w wojnie rosyjsko-chińskiej (1900–1901) i rosyjsko-japońskiej (1904–1905)[5].
26 marca 1918 we Francji objął dowództwo 3 pułku strzelców polskich, późniejszego 45 pułku piechoty Strzelców Kresowych[6]. Następnie został dowódcą X Brygady Piechoty. Na tym stanowisku 1 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu generała podporucznika, w grupie oficerów byłej Armii generała Hallera[7]. 20 maja 1920 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłej armii gen. Hallera, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika[8]. 8 sierpnia 1920 został wyznaczony na stanowisko dowódcy XXV Brygady Piechoty[9].
Od marca do maja 1921 był słuchaczem kursu wyższych dowódców[10]. 26 września 1921 został zastępcą dowódcy Okręgu Generalnego „Łódź”, a 15 listopada 1921, po reorganizacji, zastępcą dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi[11][12]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 50. lokatą w korpusie generałów[13][14]. Z dniem 1 lutego 1924 ówczesny minister spraw wojskowych, generał dywizji Kazimierz Sosnkowski mianował go członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego[15]. Z dniem 15 kwietnia 1925 został mianowany zastępcą dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu nad Bugiem[16]. W październiku 1926 zajmowane przez niego stanowisko zostało zniesione[17]. Z dniem 1 marca 1927 minister spraw wojskowych, marszałek Polski Józef Piłsudski zezwolił na udzieleniu mu dwumiesięcznego urlopu z zachowaniem uposażenia, a Prezydent RP, Ignacy Mościcki z dniem 30 kwietnia 1927 przeniósł go w stan spoczynku[18]. Mieszkał w Łodzi przy ul. Zagajnikowej 36a[3]. Zmarł 10 października 1932 w Łodzi[19]. Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.
Leon Pachucki był żonaty z Cezarią z Misiewiczów, z którą miał troje dzieci: Janinę (1899), Helenę (1903) i Witolda (1907)[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2043[20] – 13 kwietnia 1921[21]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie nr 55126 w zamian za wstążkę biało-amarantową[22][23]
- Medal Niepodległości – 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[24][3]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921[5]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[5]
- Krzyż Oficerski Legii Honorowej – 27 sierpnia 1923[25]
- Medal Zwycięstwa – 1921[26]
- Medal Pamiątkowy Wielkiej Wojny – 1921[26]
- Order Świętego Włodzimierza 4 stopnia z mieczami i kokardą
- Order Świętej Anny 2 stopnia z mieczami i kokardą
- Order Świętego Stanisława 2 stopnia
- Order Świętej Anny 3 stopnia z mieczami i kokardą
- Order Świętego Stanisława 3 stopnia z mieczami i kokardą
- Medal pamiątkowy 300-lecia Domu Romanowych
- Srebrny Medal za Kampanię Chińską
- Brązowy Medal Pamiątkowy Wojny Rosyjsko-Japońskiej
Uwagi
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 89, 121, 1144, 1247.
- ↑ a b c d Stawecki 1994 ↓, s. 240.
- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-23]..
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 23.
- ↑ a b c Encyklopedia Wojskowa 1937 ↓, s. 216.
- ↑ Dąbrowski 1928 ↓, s. 7.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920, s. 380.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 29 maja 1920, s. 386.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 8 września 1920, s. 807.
- ↑ Kryska-Karski i Żurakowski 1991 ↓, s. 141.
- ↑ Jarno 2001 ↓, s. 31, 98, 99, 119.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 89.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 15.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 121.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 24 stycznia 1924, s. 33.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 24 kwietnia 1925, s. 219.
- ↑ Zniesienie stanowiska zastępcy dowódcy OK IX zostało ogłoszone w Dodatku Tajnym do Dziennika Rozkazów MSWojsk. Nr 7/26.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927, s. 37, 44.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 8 lutego 1933, s. 36.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 811.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 1 sierpnia 1922, s. 578.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-01-23]..
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 62 z 25 września 1923, s. 574.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 27 sierpnia 1921, s. 1328.
Bibliografia
- Leon Pachucki. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.426 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-23].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Jerzy Dąbrowski: Zarys historji wojennej 45-go Pułku Piechoty Strzelców Kresowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Witold Jarno: Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939. Łódź: Wydawnictwo „Ibidem”, 2001. ISBN 83-88679-10-4.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. VI: Obrączki Kościuszkowskie - Przemysł II. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1937.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
