Leon Koźmiński
| Data i miejsce urodzenia |
1 października 1904 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 czerwca 1993 |
| Zawód, zajęcie |
ekonomista, wykładowca akademicki |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Leon Koźmiński (ur. 18 września?/1 października 1904 w Daszkowcach, pow. lityński, zm. 16 czerwca 1993 w Warszawie) – profesor zwyczajny, polski ekonomista, porucznik Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego
Życiorys
Urodził się w Daszkowcach, na terytorium dzisiejszej Ukrainy, w rodzinie Bolesława Koźmińskiego h. Poraj (zm. 1914), ziemianina, i Marii z Dyakowskich (1882–1970)[1][2]. Szkołę średnią ukończył w Lozannie. Następnie studiował w kraju, w Szkole Głównej Handlowej, w której uzyskał magisterium. Był jednym z pierwszych stypendystów rządu II RP[3], dzięki czemu w 1929 r. obronił doktorat na Sorbonie, w Paryżu. Wkrótce później habilitował się i podjął pracę akademicką w SGH, gdzie był docentem specjalizującym się w organizacji i technice handlu. Uczył tam też języka francuskiego[4].
W kampanii wrześniowej 1939 walczył jako porucznik w 21. pułku piechoty. Udało mu się uniknąć niewoli rosyjskiej. W czasie okupacji niemieckiej uczył w Miejskiej Szkole Handlowej w Warszawie oraz w Instytucie Morskim przy tajnym Uniwersytecie Ziem Zachodnich. Równocześnie działał w konspiracji, w komórce „Z” – „Ziemie Zachodnie”, przy Delegaturze Rządu na Kraj. W stopniu porucznika walczył na Mokotowie w powstaniu warszawskim jako członek dowództwa Zgrupowania AK „Baszta”. Po upadku powstania został wywieziony do Niemiec[4].
Po wojnie, od 1947 r. współorganizował ponowne uruchomienie SGH, w której był kierownikiem katedry i dziekanem[4]. Wychował kilka pokoleń polskich ekonomistów i wypromował 16 doktorów.
Opublikował ponad 150 prac z dziedziny nauk handlowych[5], w tym kilka podręczników powszechnie stosowanych na uczelniach ekonomicznych.
Od 1935 r. był mężem Marii Janiny z Szołkowskich (1906–1992)[1][2]. Jego syn, Andrzej Krzysztof Koźmiński, w latach 1993–2011 był rektorem Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania w Warszawie (od 2008 r. pn. Akademia Leona Koźmińskiego).
Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 105-6-20)[2].
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (23 czerwca 1955)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[7]
Upamiętnienie
Postanowieniem Rady Powierniczej Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania otrzymała w 1997 r. imię prof. Leona Koźmińskiego. Od 6 sierpnia 2008 uczelnia, decyzją Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, nosi nazwę Akademia Leona Koźmińskiego.
Przypisy
- ↑ a b Leon Koźmiński z Koźmina h. Poraj M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 2024-04-11].
- ↑ a b c Cmentarz Stare Powązki: BOLESŁAW KOŹMIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Andrzej Koźmiński - Gwiazdy Internacjonalizacji [online], gwiazdyinternacjonalizacji.pl [dostęp 2024-04-11] (pol.).
- ↑ a b c Geneza, Historia, Patron - Akademia Leona Koźmińskiego Warszawa [online], www.kozminski.edu.pl [dostęp 2024-04-11].
- ↑ Search results for 'Leon Koźmiński', [w:] WorldCat – library catalog [online] [dostęp 2017-07-07].
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 86, poz. 1034 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej w dziedzinie handlu wewnętrznego”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia
- Profesor Leon Koźmiński, [w:] Tabliczki informacyjne dotyczące działalności Armii Krajowej i jej żołnierzy
- Patron Profesor Leon Koźmiński (1904–1993) na: stronie Akademii Leona Koźmińskiego
- W 100 rocznicę urodzin Profesora Leona Koźmińskiego (1904–1993); wspomnienie na stronie SGH
- Prof. zw. dr hab. Leon Koźmiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-04-25].