Leon Dubrawski
| Leon Maksymilian Dubrawski Леон Дубравський | |||
 Leon Dubrawski (2023) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Biskup kamieniecko-podolski | |||
| Okres sprawowania |
od 4 maja 2002 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne |
21 sierpnia 1986 | ||
| Prezbiterat |
29 maja 1983 | ||
| Nominacja biskupia |
7 kwietnia 1998 | ||
| Sakra biskupia |
27 czerwca 1998 | ||
| Odznaczenia | |||
| |||
| Data konsekracji |
27 czerwca 1998 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Leon Maksymilian Dubrawski (ukr. Леон Дубравський; ur. 1 lipca 1949 w Dubowcu) − ukraiński duchowny rzymskokatolicki, franciszkanin, katolicki biskup kamieniecki.
Życiorys
W 1978 wstąpił do seminarium duchownego w Rydze. 31 sierpnia 1982 wstąpił do zakonu franciszkańskiego (podówczas prowincja bernardyńska[1]). Święcenia kapłańskie otrzymał 29 maja 1983 w Rydze z rąk kardynała Julijansa Vaivodsa[2]. 21 sierpnia 1986 złożył śluby wieczyste. W latach 1983−1993 był proboszczem parafii w Chmielniku, następnie przełożony kustodii Św. Michała Archanioła Zakonu Franciszkanów (Bernardynów) na Ukrainie[3]. 7 kwietnia 1998 został mianowany biskupem pomocniczym w Kamieńcu Podolskim[2]. 27 czerwca 1998 przyjął sakrę biskupią z rąk kard. Mariana Jaworskiego[2]. Po przyjęciu rezygnacji bpa Jana Olszańskiego, 4 maja 2002 mianowany został biskupem diecezjalnym w Kamieńcu Podolskim[2].
W 2015 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[4].
Przypisy
- ↑ Na terenie ZSRR działał o. Martynian Darzycki, zakonnik tej prowincji, który z upoważnienia prowincjała potajemnie przyjmował i formował kandydatów.
- ↑ a b c d Sylwetka biskupa na portalu Hierarchowie katoliccy
- ↑ [1] Sylwetka biskupa na portalu Kresy.pl
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 892
Bibliografia
- Leon Dubrawski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-03-07] (ang.).