Lenartov (meteoryt)
| Sposób odkrycia |
Znaleziony |
|---|---|
| Państwo | |
| Miejsce znalezienia | |
| Data znalezienia |
październik 1814 |
| Masa |
108 kg |
| Typ | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
 49°00′00″N 21°00′00″E/49,000000 21,000000
| |
Lenartov – (inne nazwy: Lenarto, Lenarco, Lenartow) meteoryt żelazny należący do oktaedrytów średnioziarnisty, klasyfikowany też jako III AB. Znaleziony w październiku 1814 roku w okolicach miejscowości Lenartov na Słowacji.
Badania meteorytu
Meteoryt Lenartov stał się szybko obiektem badań rozwijającej się od niedawna nowej dziedziny nauki meteorytyki. Po raz pierwszy wspomina o nim dr Tehel, kustosz Muzeum Przyrodniczego w Budapeszcie, w 1815 roku. W 1863 Reichenbach wykazał w nim istnienie płytek troilitu. Meteoryt Lenartov badano też później pod kątem występowania w nim tlenu, wodoru i azotu. Badaniami objęli go też: Schreibers w 1820, Partsch w 1843, Boussignault w 1872, Paneth w 1960 i Smith w 1962. W meteorycie widać wyraźne struktury figur Widmanstättena (szerokość pasków kamacytu 1,15 mm). Występuje też schreibersyt w postaci długich, 3 mm kryształów.
Skład chemiczny
- żelazo Fe – 91,93%
- nikiel Ni – 8,78%
- kobalt Co – 0,53%
- fosfor P – 0,30%
- śladowe ilości: germanu Ge, galu Ga, irydu Ir.
Bibliografia
- „Meteoryt”. Biuletyn wydawany przez Olsztyńskie Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne i Society of Meteoritophiles. Nr 4(20) grudzień 1996, s. 10, 11.