Larrousse LH95
| |||
| Kategoria | |||
|---|---|---|---|
| Konstruktor | |||
| Projektant | |||
| Dane techniczne | |||
| Nadwozie |
monocoque z aluminium i włókien węglowych o strukturze plastra miodu | ||
| Zawieszenie przednie |
|||
| Zawieszenie tylne |
|||
| Silnik | |||
| Skrzynia biegów |
półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
| Opony | |||
| Historia | |||
| Kierowcy |
19. Christophe Bouchut | ||
| Wyścigi |
0 | ||
| Wygrane |
0 | ||
| Pole position |
0 | ||
| Najszybsze okrążenie |
0 | ||
| |||
Larrousse LH95 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Robina Herda dla zespołu Larrousse na sezon 1995. Kierowcami mieli być Christophe Bouchut i Éric Bernard, ale zespół nie wystawił modelu z powodu problemów finansowych i LH95 nigdy nie wziął udziału w wyścigu.
Historia
Zespół Larrousse w 1994 roku był zadłużony na 32 miliony franków[2]. Wskutek tego Gérard Larrousse zaproponował Laurentowi Barlesiemu utworzenie nowego zespołu o nazwie Junior F1 Team ze wsparciem Petronasa, ale projekt nie doszedł do skutku[3]. Nawiązał następnie kontakt z Jakiem Calvetem z grupy PSA Peugeot Citroën, ale koncern nie był zainteresowany przejęciem zespołu.
Larrousse zaczął więc negocjacje z Jeanem-Paulem Driotem z zespołu DAMS mające na celu bądź połączenie Larrousse'a i DAMS, bądź zakup samochodów DAMS GD-01. Driot jednak odmówił[4][5]. Ponadto ze sponsorowania zespołu wycofały się kolejno Seita, Total i FFSA[2]. Sytuację pogarszał fakt, że zespół miał otrzymać od rządu Francji sześć milionów franków zamiast piętnastu milionów, które dostał w 1994 roku[2].
Projekt wraz z modelami LH94 zakupił Jean Messaoudi, który miał zamiar walczyć o odszkodowanie za straty poniesione przez Larrousse'a wskutek wprowadzenia prawa Loi Évin, zakazującego reklamy tytoniu i alkoholu[6]
Jako że projekt modelu LH95 nie był jeszcze gotowy – pod koniec 1994 roku projektant Robin Herd odszedł z zespołu, zawieszając prace nad samochodem z powodu braku pieniędzy[3][7] – Larrousse poprosił o pozwolenie na opuszczenie dwóch pierwszych Grand Prix[8]. Początkowo w charakterze kierowców chciano zatrudnić Érika Comasa i Emmanuela Collarda, jednak gdy ci się nie zgodzili, zespół postanowił zatrudnić Érika Bernarda oraz Christophe'a Bouchuta i Érika Hélary'ego, którzy ścigaliby się na zmianę[9]. Wkrótce później inżynier Tim Holloway opuścił zespół[10]. Zespół nie otrzymał również silników Forda, ponieważ nie był w stanie za nie zapłacić[11].
Ostatecznie przed Grand Prix San Marino zespół upadł[12].
Wyniki
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Zespół | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców |
Wyniki konstruktora | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1995 |  BRA |
 ARG |
 SMR |
 ESP |
 MCO |
 CAN |
 FRA |
 GBR |
 DEU |
 HUN |
 BEL |
 ITA |
 POR |
 EUR |
PAC |
 JPN |
 AUS |
Punkty | Pozycja | Punkty | Pozycja | |||
| Junior Team Larrousse F1 | Ford | Christophe Bouchut
|
- | - | WD | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | 0 | NS | |
| Éric Bernard
|
- | - | WD | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 0 | NS | |||||
Przypisy
- ↑ Larrousse LH95 (1995). auto-museum.net. [dostęp 2012-08-16]. (fr.).
- ↑ a b c Actualités : le mois Sport Auto en bref. „Sport Auto”, s. 6-14, maj 1995. Paryż: Mondadori. ISSN 0151-6353. (fr.).
- ↑ a b CONSTRUCTORS: LARROUSSE. grandprix.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ Sam Collins: Unraced... Formula One's lost cars. s. 9.
- ↑ Larrousse: a deal with DAMS?. grandprix.com, 1995-01-30. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ Mattijs Diepraam, "Uechtel", Rafael Reyna, Leo Breevoort, Jasper Heymans: Grand Prix cars that never raced (work in progress). forix.autosport.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ Joe Saward: The future of Gerard Larrousse as a team owner. grandprix.com, 1995-02-01. [dostęp 2012-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
- ↑ Larrousse to miss opening GPs. grandprix.com, 1995-03-20. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ Larrousse politics. grandprix.com, 1995-03-06. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ PEOPLE: TIM HOLLOWAY. grandprix.com. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ Hope fades for Larrousse. grandprix.com, 1995-04-17. [dostęp 2012-08-16]. (ang.).
- ↑ Larrousse LH95. statsf1.com. [dostęp 2012-08-16]. (fr.).