Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Uniwersytet w Kioto

Kyoto University
京都大学
Kyōto Daigaku
Ilustracja
Wieża zegarowa
Data założenia

1897 (jako Cesarski Uniwersytet w Kioto)

Typ

państwowa

Państwo

 Japonia

Adres

Kyoto University, Yoshida-honmachi, Sakyo-ku, Kyoto 606-8501, Japonia

Liczba pracowników

7300 (2018)[1]

Liczba studentów

22 654 (2018)[2]

Rektor

Juichi Yamagiwa

Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kyoto University”
Ziemia35°01′34″N 135°46′51″E/35,026111 135,780833
Strona internetowa
Ścieżka Filozofii (Tetsugaku-no-Michi)

Kyoto University (jap. 京都大学 Kyōto Daigaku; w skrócie 京大 Kyōdai, w skrócie po ang. KyotoU) – jeden z najważniejszych japońskich uniwersytetów państwowych, znajdujący się w Kioto, drugi co do starszeństwa w Japonii. Stanowi państwową korporację uniwersytecką niezależną od rządu (w 2004 wszystkie japońskie uniwersytety państwowe otrzymały taki status[3]). Kształci się na nim około 22 tysięcy studentów (na studiach licencjackich i magisterskich).

Historia

Kolebką Uniwersytetu był badawczo-edukacyjny organ rządowy o nazwie Seimi-kyoku (舎密局)[a][4][5], założony w Osace w 1869.

Po serii reform systemu edukacji instytucja ta została przeniesiona do Kioto w 1889 i przemianowana na Trzecią Szkołę Wyższą (第三高等学校 Daisan-kōtō-gakkō)[b] w 1894. Do czasu ostatecznej integracji z uniwersytetem po II wojnie światowej szkoła ta pielęgnowała własną atmosferę wolności akademickiej[6].

Cesarski Uniwersytet w Kioto (京都帝國大學 Kyōto Teikoku Daigaku), jako część systemu uniwersytetów cesarskich, powołany został 18 czerwca 1897 i umieszczony w budynkach Trzeciej Szkoły Wyższej, która przeniosła się na teren po drugiej stronie ulicy, gdzie do dziś znajduje się południowy kampus Yoshida. W roku założenia uniwersytetu powołano Wydział Nauk Ścisłych i Techniki. Wydział Prawa i Wydział Medycyny zostały założone w 1899, a Wydział Sztuk Wyzwolonych w 1906, co rozszerzyło zakres działalności uczelni poza nauki ścisłe i przyrodnicze.

W październiku 1947 Cesarski Uniwersytet w Kioto otrzymał obecną nazwę, a w 1949 przyłączono Trzecią Szkołę Wyższą, która przejęła wykładanie nauk wyzwolonych jako Wydział Nauk Wyzwolonych (Kyōyō-bu). Wydział został następnie rozwiązany w związku z powołaniem w 1992 Wydziału Zintegrowanych Studiów Humanistycznych (総合人間学部 Sōgō-ningen-gakubu).

Teraźniejszość

Uczelnia promuje się jako uczelnia rozwijająca „ducha wolności akademickiej”. Wśród wykładowców i absolwentów uniwersytetu jest dziewięciu laureatów Nagrody Nobla[2], jeden zdobywca Nagrody Gaussa, pięciu uhonorowanych Nagrodą Laskera i dwóch, którym przyznano Medal Fieldsa[1], oraz wielu japońskich polityków, filozofów, ekonomistów i naukowców.

Uczelnia jest również znana jako miejsce narodzin filozoficznej „szkoły z Kioto” (京都学派 Kyōto-gakuha)[7]. Jej założycielem był Kitarō Nishida (1870–1945)[8]. W pobliżu uniwersytetu znajduje się spacerowa „Ścieżka Filozofii” (na zdjęciu), biegnąca wzdłuż wąskiego kanału. Upamiętnia ona profesora, który – zmęczony problemami dotyczącymi natury rzeczywistości i miejsca człowieka we wszechświecie – odpoczywał, spacerując nią[9].

Wybrane instytuty badawcze i placówki

  • Instytut Fizyki Teoretycznej Yukawa (Yukawa Institute for Theoretical Physics)[10]
  • Instytut Badawczy Nauk Matematycznych (Research Institute for Mathematical Sciences)[11]
  • Instytut Badawczy Naczelnych (Primate Research Institute)[12]

Uniwersytet ma umowy o współpracy z wieloma uczelniami i instytutami naukowymi na całym świecie, w tym z Uniwersytetem Jagiellońskim[13][14].

Rankingi

Uniwersytet jest jedną z wiodących azjatyckich instytucji badawczych. Zajmuje czołowe miejsca w głównych rankingach, zazwyczaj w pierwszej dwójce w Japonii (rywalizuje z Uniwersytetem Tokijskim), w pierwszej dziesiątce w Azji oraz wśród 50 najlepszych uczelni na świecie[15].

W 2018 przez twórców Akademickiego Rankingu Uniwersytetów Świata[16] został sklasyfikowany na 35. miejscu na świecie.

Kampusy

Instytucja posiada trzy kampusy – Yoshida, Uji i Katsura – oraz wiele obiektów w całej Japonii.

  • Yoshida jest trzonem działalności uczelni od momentu jej powstania. Na jego terenie znajdują się budowle o różnych stylach architektonicznych, od ceglanych budynków z czasów założenia tej instytucji przez wieżę zegarową Budynku Stulecia, która stała się symbolem uniwersytetu, po nowoczesne budynki laboratoryjne. Kampus jest podzielony na siedem sekcji.
  • Teren obecnego kampusu Uji (są to teraz przedmieścia Kioto) stał się własnością uniwersytetu w 1949. Poprzednio należał do Cesarskiej Armii Japońskiej. Na jego terenie są rozmieszczone instytuty i ośrodki badawcze, zajmujące się głównie naukami przyrodniczymi i związanymi z energią.
  • Kampus Katsura, otwarty w 2003, został pomyślany jako „Techno-Science Hill” łączący naturę, technikę i naukę jako bazę innowacyjności do eksploracji nowych obszarów wiedzy[17].

Znani absolwenci

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu w Kioto.

Wykładowcy Uniwersytetu

 Z tym tematem związana jest kategoria: Wykładowcy Uniwersytetu w Kioto.

Galeria

Uwagi

  1. Była to instytucja rządowa – jedna z pierwszych w Japonii, która przekazywała zachodnią wiedzę naukową – stworzona do badań, nauczania chemii i fizyki oraz pozyskiwania technologii chemicznych w okresie restauracji Meiji. Słowo seimi jest archaizmem pochodzącym z języka niderlandzkiego, o znaczeniu „chemia”. Wiąże się ono z pojęciem rangaku (蘭学, dosł. „nauka holenderska”), czyli zdobywania wiedzy Zachodu poprzez naukę języka i kontakty z holenderską enklawą Dejima, w okresie prowadzenia polityki izolacji Japonii (Sakoku) w latach 1641–1853.
  2. Tego rodzaju placówek było w ówczesnej Japonii łącznie osiem, o kolejnych numerach: „pierwsza” w Tokio (第一高等学校 (東京)), „druga” w Sendai (第二高等学校 (仙台)), „czwarta” w Kanazawie (第四高等学校 (金沢) itd. Były to specjalistyczne uczelnie stworzone na potrzeby szybkiej modernizacji kraju. Ówczesnej nazwy kōtō-gakkō, oznaczającej instytucję edukacyjną odpowiadającą poziomem ówczesnym uniwersytetom, nie należy mylić z identyczną nazwą współczesnej szkoły średniej II stopnia (wyższej szkoły średniej).

Przypisy

  1. a b Kyoto University at a glance. Kyoto University, 2018. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-26)]. (ang.).
  2. a b Facts & Figures. Kyoto University, 2018. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).
  3. Jun Oba: Incorporation of National Universities in Japan and its Impact upon Institutional Governance. Hiroshima Univesity, Research Institute for Higher Education, 2006. [dostęp 2019-04-29]. (ang.).
  4. Kenkyusha’s New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 1356, 1427. ISBN 4-7674-2015-6.
  5. 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 1578. ISBN 978-4-385-13107-8.
  6. Third Higher School Fund. Kyoto University. [dostęp 2019-04-29]. (ang.).
  7. Masakatsu Fujita: The Kyoto School of Philosophy and its Genealogy. Kyoto University, 2013. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-26)]. (ang.).
  8. Agnieszka Kozyra: Filozofia szkoły z Kioto (Kyōtoha) – w 140. rocznicę urodzin Nishidy Kitarō (1870-1945). PBN, 2010. [dostęp 2019-06-29]. (pol.).
  9. Michael Lambe: Walking The Path Of Philosophy. InsideKyoto.com, 2019. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
  10. Yukawa Institute for Theoretical Physics (YITP). Kyoto University. [dostęp 2019-04-29]. (ang.).
  11. Research Institute for Mathematical Sciences (RIMS). Kyoto University. [dostęp 2019-04-29]. (ang.).
  12. Primate Research Institute (PRI). Kyoto University. [dostęp 2019-04-29]. (ang.).
  13. Kraje pozauropejskie. Uniwersytet Jagielloński. [dostęp 2019-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-28)].
  14. International Relations at Kyoto University. Kyoto University, 2013. s. 11. [dostęp 2019-04-28]. (ang.).
  15. Kyoto University – Overview. QS Quacquarelli Symonds Limited, 2019. [dostęp 2019-04-26]. (ang.).
  16. Academic Ranking of World Universities 2018. Academic Ranking of World Universities, 2018. s. 2018. [dostęp 2019-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-16)]. (ang.).
  17. Campuses. Kyoto University. [dostęp 2019-04-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne