Kurt Weber
Data i miejsce urodzenia |
24 maja 1928 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 czerwca 2015 |
Zawód |
Kurt Weber (ur. 24 maja 1928 w Cieszynie, zm. 4 czerwca 2015[1] w Moguncji[2]) – polski i niemiecki operator filmowy i reżyser.
Życiorys
Urodził się w Cieszynie w rodzinie żydowskiej, jako syn Edwarda Webera (1897–1961) (ostatniego przewodniczącego gminy żydowskiej w tym mieście). Po wybuchu wojny w 1939 r. Kurt Weber uciekł z rodzicami do zajętego przez Związek Radziecki Lwowa, skąd w 1941 r. po ataku niemieckim na ZSRR uciekli dalej, do radzieckiej Azji Środkowej. Podczas II wojny światowej przebywał wraz z rodziną w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, gdzie ukończył kurs kinooperatora w ówczesnym Leninabadzie. Po zakończeniu wojny wrócił w 1946 roku do Polski[3], skąd wkrótce wyemigrował do Niemiec Zachodnich. Jednak po zaledwie roku ponownie przyjechał do Polski[4], by uczęszczać do Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi, którą ukończył w 1953 roku. W 1958 r. debiutował jako operator zdjęciami do filmu Baza ludzi umarłych. Zrealizował jako operator kilkadziesiąt filmów, prowadził wykłady i był dziekanem Wydziału Operatorskiego do 1969 roku. W 1969 roku wyemigrował ponownie do Republiki Federalnej Niemiec[3] po antyżydowskiej nagonce, będącej następstwem wydarzeń marcowych. W Niemczech jako operator kontynuował działalność filmową, był również nauczycielem akademickim. W 1979 roku został profesorem Uniwersytetu Johannesa Gutenberga w Moguncji[4]. Uchodził za jednego z wybitniejszych polskich operatorów filmowych. Był wielojęzyczny.
W 2014 r. ukazała się autobiografia pod tytułem Dokumenty podróży, Wydawnictwo Novae Res.
Filmografia
- 1958: Baza ludzi umarłych
- 1959: Kamienne niebo
- 1960: Spotkania w mroku
- 1961: Zaduszki
- 1961: Ludzie z pociągu
- 1962: Jutro premiera
- 1963: Wiano
- 1965: Błękitny pokój
- 1965: Salto
- 1966: Sublokator
- 1966: Piekło i niebo
- 1967: Morderca zostawia ślad
- 1969: Urząd
- 1969: Sąsiedzi
Rok | Tytuł | Reżyser |
---|---|---|
1970 | Industrielandschaft mit Einzelhändlern | Egon Monk |
1971 | Oliver | Ludwig Cremer |
1972 | Einmal im Leben – Geschichte eines Eigenheims | Dieter Wedel |
1973 | Bauern, Bonzen und Bomben | Egon Monk |
1974 | Schneeglöckchen blühen im September | Christian Ziewer |
1975 | Hauptlehrer Hofer | Peter Lilienthal |
1975 | Die Gewehre der Frau Carrar | Egon Monk |
1976 | Alle Jahre wieder: Die Familie Semmeling | Dieter Wedel |
1977 | Winterspelt 1944 | Eberhard Fechner |
1978 | Mittags auf dem Roten Platz | Dieter Wedel |
1979 | Grüß Gott, ich komm von drüben | Tom Toelle |
1981 | Der Mond ist nur a nackerte Kugel | Jörg Graser |
1985 | Schwarz Rot Gold | Dieter Wedel |
1998 | Der König von St. Pauli | Dieter Wedel |
Przypisy
- ↑ Zmarł Kurt Weber – operator, jeden z twórców polskiej szkoły filmowej. wiadomosci.onet.pl, 5 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-05].
- ↑ Nie żyje Kurt Weber, słynny operator filmowy. rmf24.pl, 5 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-05].
- ↑ a b Zmarł Kurt Weber - operator, jeden z twórców polskiej szkoły filmowej. [w:] Wirtualna Polska [on-line]. Grupa Wirtualna Polska, 2015-06-05. [dostęp 2015-07-05]. (pol.).
- ↑ a b https://culture.pl/pl/tworca/kurt-weber | data dostępu 2021.02.12, język polski
Bibliografia
- Kurt Weber w bazie IMDb (ang.)
- Kurt Weber w bazie Filmweb
- Kurt Weber w bazie filmpolski.pl
- Biogram w bazie culture.pl
- Biogram w sfkadr.com. sfkadr.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-27)].
Linki zewnętrzne
- Kurt Weber na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”