Kunowice
| wieś | |
 Zabudowania mieszkalne | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (14 grudnia 2015) |
1082[2] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
69-100[3] |
| Tablice rejestracyjne |
FSL |
| SIMC |
0187100 |
Położenie na mapie gminy Słubice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu słubickiego  | |
 52°21′04″N 14°38′00″E/52,351111 14,633333[1]
| |
Kunowice (niem. Kunersdorf[4]), d. Kunowsko[5] – wieś sołecka w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie słubickim, w gminie Słubice.
W przyszłości planowane jest połączenie ze Słubicami[6]. Obecnie jest to jedna aglomeracja, ponieważ sieć wodociągowa i kanalizacyjna jest połączona. Także autobusowa komunikacja miejska w Słubicach obejmuje swoim zasięgiem Kunowice[7]. Leży na skraju Puszczy Rzepińskiej. Znajduje się tu przystanek kolejowy Kunowice.
Historia
Miejsce bitwy stoczonej 12 sierpnia 1759 r., w której Prusacy, pod dowództwem króla Fryderyka II, zostali pobici przez wojska rosyjskie i austriackie, dowodzone przez Piotra Sałtykowa i Ernesta Laudona.
Od 1873 do 1945 r. wieś wchodziła w skład powiatu Weststernberg.
W czasie II wojny światowej zdobyte 6 lutego 1945 roku po kilkudniowych ciężkich bojach przez sowiecki 11 Korpus Pancerny[8].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie gorzowskim.
W miejscowości działała Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna „Nadodrze” w Kunowicach[9][10].
Do 21 grudnia 2007 roku funkcjonowało kolejowe przejście graniczne Kunowice-Frankfurt, które na mocy układu z Schengen zostało zlikwidowane.
Z Kunowic pochodzi Paul Matting, nadburmistrz Wrocławia
Przynależność polityczno-administracyjna
Przynależność polityczno-administracyjna (podkreślenie – następująca zmiana):
- Przed 1120: przynależność sporna z powodu braku zachowanych źródeł pisanych
- 1120-1138: Państwo Piastów, ziemia lubuska (przynależność bezpośrednia, bez zwierzchności lennej)
- 1138-1146: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Władysława II Wygnańca
- 1146-1163: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława IV Kędzierzawego
- 1163-1201: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława I Wysokiego
- 1201-1206: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
- 1206-1209: Księstwo wielkopolskie Władysława III Laskonogiego, ziemia lubuska
- 1209-1210: Marchia Dolnołużycka Konrada II Wettyna
- 1211-1218: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
- 1218-1225: Księstwo wielkopolskie Władysława III Laskonogiego, ziemia lubuska
1225-1230: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska- 1230-1238: Księstwo śląskie Henryka I Brodatego, ziemia lubuska
- 1239-1241: Księstwo śląskie Henryka II Pobożnego, ziemia lubuska
- 1241-1242: Księstwo lubuskie (wydzielone z księstwa śląskiego), pod rządami Mieszka Lubuskiego
- 1243-1248: Księstwo śląskie, ziemia lubuska jako dzielnica Bolesława II Rogatki
- 1250-1252: Ziemia lubuska jako kondominium margrabiego Brandenburgii Ottona III i arcybiskupa magdeburskiego Wilbranda von Käfernburga
- 1252-1373: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska (dyn. Askańczyków i Wittelsbachów), prowincja Nowa Marchia, w 1337 r. pierwsza wzmianka o wsi Kunersdorf
1373-1415: Święte Cesarstwo Rzymskie, Królestwo Czech (dyn. Luksemburczyków), Marchia Brandenburska, prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf- 1415-1618: Święte Cesarstwo Rzymskie, Marchia Brandenburska (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1618-1701: Święte Cesarstwo Rzymskie, Brandenburgia-Prusy (dyn. Hohenzollernów), Marchia Brandenburska, prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1701-1806: Święte Cesarstwo Rzymskie, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1806-1815: Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Nowa Marchia, miasto Frankfurt nad Odrą, wieś Kunersdorf
1815–1866: Związek Niemiecki, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf- 1866-1867: Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1867–1871: Związek Północnoniemiecki, Królestwo Prus (dyn. Hohenzollernów), prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf- 1871–1918: Cesarstwo Niemieckie (II Rzesza Niemiecka), Królestwo Prus, prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1919–1933: Republika Weimarska, kraj związkowy Prusy, prowincja Brandenburgia, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1933–1945: III Rzesza Niemiecka, Marchia Brandenburska, rejencja frankfurcka, Nowa Marchia, wieś Kunersdorf
1945: Rzeczpospolita Polska, Ziemie Odzyskane, okręg Pomorze Zachodnie, wieś Kunowsko
1945–1946: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rypiński, wieś Kunowice- 1946: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rzepiński, wieś Kunowice
- 1946–1950: Rzeczpospolita Polska, województwo poznańskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Kunowice
- 1950-1952: Rzeczpospolita Polska, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Kunowice
- 1952–1954: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gmina Słubice, wieś Kunowice
- 1954–1957: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gromada Kunowice, wieś Kunowice
- 1958: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat rzepiński, gromada Słubice, wieś Kunowice
- 1959–1972: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat słubicki, gromada Słubice, wieś Kunowice
- 1973–1975: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo zielonogórskie, powiat słubicki, gmina Słubice, wieś Kunowice
- 1975–1989: Polska Rzeczpospolita Ludowa, województwo gorzowskie, gmina Słubice, wieś Kunowice
- 1989–1998: Rzeczpospolita Polska, województwo gorzowskie, gmina Słubice, wieś Kunowice
- 1999–teraz: Rzeczpospolita Polska, województwo lubuskie, powiat słubicki, gmina Słubice, wieś Kunowice
Demografia
Ludzie związani z Kunowicami
Galeria
Kościół pw. św. Wincentego á Paulo
Szkoła podstawowa nr 5 w Kunowicach
Dawny dworzec kolejowy w Kunowicach. Obecnie, po remoncie siedziba prywatnej firmy.
Perony na przystanku kolejowym w Kunowicach
Pomnik Czołg Zwycięski w Kunowicach
Rekonstrukcja bitwy pod Kunowicami w 2009 r.
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 65261
- ↑ Statystyki Gminy Słubice, Urząd Miasta Słubice, grudzień 2015, Słubice.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 643 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
- ↑ 130 lat linii kolejowej Frankfurt-Świebodzin-Poznań. [dostęp 2011-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-21)].
- ↑ Analiza Zmian w Zagospodarowaniu Przestrzennym Miasta i Gminy Słubice.
- ↑ Będzie miejski autobus do Kunowic – zobacz rozkład jazdy. Słubic24.pl.
- ↑ Urząd Miejski w Słubicach: Atrakcje turystyczne. (pol.).
- ↑ “Nadodrze. Rolnicza spółdzielnia produkcyjna”, “Kunowice”, Zielona 1, Spółdzielnie Spożywców – pkt.pl.
- ↑ http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/?gpmap=gp0&bbox=201383.0555881794,506704.1133487951,204723.6805881794,508066.6133487951&SRS=2180 (warstwa: skany map topograficznych).
- ↑ Ludność Kunowic w latach 1910–1939. [dostęp 2010-05-25]. (niem.).
- ↑ Program Ochrony Środowiska dla Miasta i Gminy Słubice.
Bibliografia
- Mirosław Grzegorz Przeździecki, Kunersdorf 1759, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 1996.
