Księżopole-Komory
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
25 |
| Kod pocztowy |
08-311[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WSK |
| SIMC |
0668382[5] |
Położenie na mapie gminy Bielany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego  | |
 52°19′21″N 22°07′25″E/52,322500 22,123611[1]
| |
Księżopole-Komory – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Bielany[5][6].
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0668399 | Kolonia Księżopole-Komory | kolonia |
Zaścianek szlachecki Komory należący do okolicy zaściankowej Księżopole położony był w drugiej połowie XVII wieku w ziemi drohickiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Rozbitym Kamieniu[8].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 64389
- ↑ Wieś Księżopole-Komory w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-03-17], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 631 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 91.
- ↑ [ttps://drohiczynska.pl/parafie/rozbity-kamien-parafia-sw-trojcy/ Opis parafii na stronie diecezji]
Linki zewnętrzne
- Księżopole (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 830.
