Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Krety

Krety
Talpinae
G. Fischer, 1814[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – kret europejski (Talpa europaea)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

owadożery

Podrząd

Erinaceota

Rodzina

kretowate

Podrodzina

krety

Typ nomenklatoryczny

Talpa Linnaeus, 1758

Plemiona

5 plemion – zobacz opis w tekście

Krety[2] (Talpinae) – podrodzina ssaków z rodziny kretowatych (Talipdae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji i Ameryce Północnej[3][4].

Systematyka

Do podrodziny należą następujące plemiona[5][3][2]:

Rodzaje wymarłe o niepewnej pozycji systematycznej i nie sklasyfikowane w żadnym z ww. plemion:

Przypisy

  1. J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata, in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Nicolai S. Vsevolozsky, 1814, s. x. (łac.).
  2. a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 77-78. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 80–86. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Talpinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].
  5. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-25]. (ang.).
  6. J.H. Hutchison. Fossil Talpidae (Insectivora, Mammalia) from the Later Tertiary of Oregon. „Bulletin of the Museum of Natural History Oregon”. 11, s. 96, 1968. (ang.). 
  7. G. Sansalone, T. Kotsakis, A.H. Schwermann, L.W. van den Hoek Ostende & P. Piras. When moles became diggers: Tegulariscaptor gen. nov., from the early Oligocene of south Germany, and the evolution of talpid fossoriality. „Journal of Systematic Palaeontology”. 16 (8), s. 648, 2017. DOI: 10.1080/14772019.2017.1329235. (ang.).