Krakowiec

gmina wiejska
1941–1944[1]
Państwo	Generalne Gubernatorstwo
Dystrykt	Galicja
Powiat	lwowski (Lemberg)
Siedziba	Krakowiec
Populacja (1943) • liczba ludności	11.597
Szczegółowy podział administracyjny (1943)
Liczba gromad 14
brak współrzędnych

Gmina Krakowiec – dawna gmina wiejska funkcjonująca w latach 1941–1944 pod okupacją niemiecką w Polsce. Siedzibą gminy był Krakowiec.

Gmina Krakowiec została utworzona przez władze hitlerowskie z terenów okupowanych przez ZSRR w latach 1939–1941 (vide rejon krakowiecki), stanowiących przed wojną^[2]:

• gminę Gnojnice (Budzyń, Chotyniec, Gnojnice, Hruszowice, Młyny i Wola Gnojnicka), którą zniesiono,
• część gminy Wielkie Oczy (Czaplaki, Przedbórze, Ruda Krakowiecka i Świdnica), której nie zniesiono,
• część gminy Nahaczów (Kochanówka), którą zniesiono,
• miasto Krakowiec, które pozbawiono praw miejskich.

Tereny te należały przed wojną do powiatu jaworowskiego w woj. lwowskim.

Gmina weszła w skład powiatu lwowskiego (Kreishauptmannschaft Lemberg), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie. W skład gminy wchodziły miejscowości: Budzyń, Chałupk Chotynieckie, Chotyniec, Czaplaki, Gaje, Gnojnice, Hruszowice, Kochanówka, Krakowiec, Młyny, Przedbórze, Ruda Krakowiecka, Świdnica i Wola Gnojnicka^[3].

Po wojnie, Gnojnice, Kochanówka, Przedbórze, Ruda Krakowiecka, Świdnica i Wola Gnojnicka znalazły się w ZSRR. Pozostała część obszaru gminy pozostała w Polsce, przez co utworzono z niego w 1944 roku nową gminę Młyny z siedzibą w Dunkowicach w powiecie jarosławskim w nowo utworzonym woj. rzeszowskim^[4] (Czaplaki włączono do gminy Wielkie Oczy w powiecie lubaczowskim w tymże województwie).