Koroner (ang. coroner) – w krajach anglosaskich urzędnik prowadzący śledztwo w sprawie nagłego, niespodziewanego lub przypadkowego zgonu, który nastąpił w sposób nienaturalny, w podejrzanych lub brutalnych okolicznościach^[1][2]. W przybliżeniu oznacza lekarza medycyny sądowej, a także biegłego sądowego, który zajmuje się wyjaśnieniem okoliczności i przyczyn śmierci oraz ustaleniem czasu śmierci osób, co do których zaistniało podejrzenie, że zmarły śmiercią nienaturalną^[3]. Synonimem koronera w języku amerykańskim jest medical examiner (M.E.), aczkolwiek koroner nie musi być z wykształcenia dyplomowanym lekarzem patologiem^[4].

W Anglii instytucja koronera pojawiła się w XII wieku (około 1101–1200 r.) i była najprawdopodobniej związana z historią Normanów^[2][5]. Pierwotnie koronerzy byli nazywani crowners (łac. corona, pol. korona)^[5][6]. Ich zakres obowiązków zmieniał się w ciągu wieków, uległ uszczupleniu i obecnie urząd koronera obejmuje jedynie dochodzenie w przypadkach zgonów, które mogły nie wynikać z przyczyn naturalnych^[2], np. dokument z 1926 ograniczył uprawnienia koronera oraz ustalił wymogi, które musiała spełnić osoba piastująca to stanowisko (prawnik lub lekarz mający pozwolenie na samodzielne wykonywanie zawodu)^[7].

W USA ustawodawstwo dotyczące urzędu koronera jest zróżnicowane stanowo, a funkcja może być nadawana lub zdobywana w wyborach^[7]. W stanach, w których nie istnieje urząd koronera, jego funkcje wypełnia szeryf lub organy prawno-śledcze, albo specjalista patolog^[4][7]. W kilku stanach personel urzędu koronera składa się z patologów, toksykologów i chemików. Także osoba bez wykształcenia kierunkowego może pełnić obowiązki koronera i zlecać wykonanie sekcji zwłok lekarzowi^[7].

W Polsce koroner oznacza lekarza medycyny sądowej (potocznie nazywanego medykiem sądowym), którego praca polega na stwierdzaniu zgonów pacjentów^[8]. Jako odrębny zawód istnieje od 2002 roku^[9], jego wprowadzenie miało na celu odciążenie lekarzy domowych i lekarzy pogotowia ratunkowego, a także zapobieganie pogrzebowej korupcji^[10] i handlowi zwłokami^[11]. Koronera obowiązuje tajemnica służbowa^[9].

Do obowiązków miejskiego koronera pracującego na zlecenie władz miasta w Polsce należy: stwierdzenie zgonu, ocena przyczyn śmierci (naturalne lub o podłożu kryminalnym), wystawienie odpowiednich dokumentów^[12] oraz prowadzenie ewidencji^[13].

Do stwierdzenia zgonu może zostać także wezwany lekarz rodzinny^[13]. W nagłych przypadkach stwierdzenia zgonu dokonuje lekarz z pogotowia ratunkowego^[10]. Również z zakładami pogrzebowymi współpracują lekarze, którzy posiadają uprawnienia do prawnego stwierdzenia zgonu^[13].

Do pełnienia funkcji pierwszych koronerów wybrano w Łodzi doświadczonych lekarzy medycyny sądowej^[9], którzy dyżurują pod telefonem i współpracując z pogotowiem ratunkowym^[12], będą powiadamiani o zgłoszeniach ewidentnych przypadków zgonu, aby udać się pod wskazany adres^[12]. Na wszelki wypadek koronerzy zostali także wyposażeni w aparaty, które są konieczne do udzielania pierwszej pomocy^[12].

Powszechne zatrudnianie koronerów wymaga dopasowania odpowiednich przepisów regulujących, kto może zgodnie z obowiązującym prawem dokonać aktu stwierdzenia zgonu ludzkiego^[10]. Uważa się, że lekarze medycyny sądowej posiadają odpowiednie wykształcenie i praktykę zawodową do pełnienia funkcji koronerów^[10].

• Turystyczno-Emigracyjna Encyklopedia wiedzy na temat Wielkiej Brytanii – koroner, lekarz sądowy i dochodzenie
• Katedra i Zakład Medycyny Sądowej CM UJ – zakres działalności medyczno-sądowej
• Muzeum Medycyny Sądowej w Krakowie. kms.cm-uj.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-09)]. – eksponaty z zakresu patologii sądowo-lekarskiej i kryminalistyki
• Dr. G: Medical Examiner – oficjalna strona programu telewizyjnego z cyklu reality show, emitowanego przez Discovery Channel, w którym patolog Jan Garavaglia rozwiązuje "zagadkowe" przypadki śmierci