Konsulat Ukrainy w Gdańsku
| |
 Siedziba Konsulatu Ukrainy w Gdańsku przy ul. Bernarda Chrzanowskiego 60A | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data utworzenia |
1920, 1994 |
| Data likwidacji |
1921 |
| Siedziba | |
| Konsul | |
| Zatrudnienie |
6+[1] |
| Adres | |
| Gdańsk-Strzyża ul. Bernarda Chrzanowskiego 60a | |
Położenie na mapie Polski  | |
| 54°23′07,79″N 18°34′49,85″E/54,385497 18,580514 | |
| Strona internetowa | |
Konsulat Ukrainy w Gdańsku (Консульство України в Гданську) – ukraińska placówka konsularna mieszcząca się w Gdańsku.
Historia
Epizodycznie Ukraina była obecna w Gdańsku w latach 1920–1921, kiedy funkcjonował tutaj Konsulat Ukraińskiej Republiki Ludowej[2]. Nieformalnie konsul Ukrainy przebywał w Gdańsku do 1923 pod szyldem Ukraińskiego Komitetu Pomocy (Український комітет допомоги)[3]. Współcześnie, po rozpadzie ZSRR, Konsulat otwarto ponownie w 1994. Przez pewien czas miał rangę generalnego, którą następnie obniżono.
Terenem działania konsulatu jest okręg obejmujący województwa: kujawsko-pomorskie, pomorskie, warmińsko-mazurskie, zachodniopomorskie[4].
Siedziba
Po raz pierwszy konsulat mieścił się przy Holzmarkt 22, obecnie Targ Drzewny[5], następnie w budynku Gdańskiego Towarzystwa Ubezpieczeń od Ognia (Danziger Feuersocietät) przy Elisabethwall 9, obecnie Wały Jagiellońskie 36 (1920-1921). Później w budynku swoją siedzibę miały też konsulaty – m.in. Stanów Zjednoczonych (1921-1940[6]), Wielkiej Brytanii (1930-1939) i Szwajcarii (1933-1940). Konsul rezydował w Domu Niemieckim (Deutsche Haus) przy Holzmarkt 12-14, następnie w Sopocie, gdzie w końcowym okresie pełnił też obowiązki konsularne[7].
Od 1994 urząd, tym razem w randze konsulatu generalnego, mieścił się w Willi Kirsch z 1856 przy ul. Jaśkowa Dolina 44, obecnie przy ul. Bernarda Chrzanowskiego 60a (2007-).
Konsulowie
- 1920–1921, [1924] – płk. Kłym Pawluk
- 1994–1998 – Wołodymir Błażeńczuk
- 1999–2002 – Mykoła Miszczuk
- 2002–2006 – dr Zinowij Kurawski
- 2006–2011 – Ołeksandr Medownikow
- 2011–2014 – prof. Myron Jankiw
- 2014–2016 – Oksana Denys
- 2016–2021 – Łew Zacharczyszyn[8][9]
- od 2021 – Oleksandr Plodystyi
Zobacz też
- Ambasada Ukrainy w Polsce
- Konsulat Generalny Ukrainy w Krakowie
- Konsulat Generalny Ukrainy w Lublinie
- Konsulat Generalny Ukrainy we Wrocławiu
Przypisy
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
- ↑ Jak otwarta książka – www.gosc.pl [online], www.gosc.pl [dostęp 2018-06-03] (pol.).
- ↑ Jan Pisuliński: Nie tylko Petlura. Kwestia ukraińska w polskiej polityce zagranicznej w latach 1918–1923, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika Toruń 2013
- ↑ Kontakt: Ambasada i placówki konsularne (mapa)
- ↑ Iрина Матяш: Початок інституційної історії українсько-польських дипломатичних відносин, [w:] Україна і Польща: шляхами міждержавних взаємин, Збірник наукових праць з нагоди 100-річчя встановлення польсько-українських дипломатичних відносин, Польський Інститут у Києві/Наукове товариство історії дипломатії та міжнародних відносин, Інститут історії України НАН України, Видавництво «Горобець» Kijów 2019
- ↑ Bundesarchiv, R 70-Polen/223, Der Polizei-Präsident an den Herrn Reichsstatthalter des Reichsgaues Danzig-Westpreussen durch den Herrn Regierungspräsidenten des Reg.Bez.Dzg, s.a., k. 92
- ↑ Iryna Matiasz: Początki instytucjonalnej historii ukraińsko-polskich stosunków dyplomatycznych, [w:] Ukraina i Polska: Drogi Relacji Międzypaństwowych, zbiór artykułów naukowych z okazji 100-lecja nawiązania polsko-ukraińskich stosunków dyplomatycznych, Instytut Polski w Kijowie, Towarzystwo Naukowe Historii Dyplomacji oraz Stosunków Międzynarodowych, Instytut Historii Ukrainy Narodowej Akademii Nauk Ukrainy Kijów 2019
- ↑ Gdańsk – Ambasada Ukrainy w Rzeczypospolitej Polskiej [online], poland.mfa.gov.ua [dostęp 2019-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-30] (pol.).
- ↑ Konsul Ukrainy Łew Zacharczyszyn kończy służbę w Gdańsku. Pożegnała go prezydent Dulkiewicz. gdansk.pl, 30 czerwca 2021. [dostęp 2021-07-08].
Bibliografia
- Igor Hałagida: Konsulat Ukraińskiej Republiki Ludowej przy Elisabethwall 9 (przyczynek do dziejów Wolnego Miasta Gdańska), [w:] T. Stegner (red.): Polska – Ukraina: ludzie pojednania. Ukraińcy na Pomorzu w XX wieku, Gdańsk 2002, materiały z konferencji
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon Warszawa 2007, 584 s., ISBN 978-83-7452-019-5