Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Sopot Festival 1963

III Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot 1963
Informacje ogólne
Finał

16 sierpnia 1963

Półfinał(y)

15 sierpnia 1963

Miejsce

Hala Stoczni Gdańskiej

Zwycięska piosenka

 ZSRR
„Pust wsiegda budiet sołnce”
 Francja
„Toi et ton sourire”

Liczba wejść

22

Prowadzący

Irena Dziedzic, Lucjan Kydryński

Dyrygent

Stefan Rachoń

Informacje dodatkowe
Reżyser

Jan Biczycki

Organizator

Pagart i Polskie Radio

Debiut

 ZSRR
 Monako
 Stany Zjednoczone
 Kanada

Powrót

 Meksyk
 Wielka Brytania

Rezygnacja

 Izrael
 Czechosłowacja
 Polska
 Belgia
 Szwecja
 Dania
 Norwegia

Głosowanie
1-8,10,12
◄1962 1964►

Sopot Festival 1963 – 3. edycja festiwalu muzycznego odbywającego się w Sopocie. Festiwal został zorganizowany w Hali Stoczni Gdańskiej w dniach 15–17 sierpnia 1963 roku przez Polską Agencję Artystyczną „Pagart” oraz Polskie Radio[1]. Konkurs prowadzili Irena Dziedzic i Lucjan Kydryński. Zwyciężyli Tamara Miansarowa, reprezentantka ZSRR z piosenką „Pust wsiegda budiet sołnce” oraz Simone Langlois z Francji z utworem „Toi et ton sourire”. Obie piosenkarki zdobyły łącznie po 188 punktów[2].

Przebieg konkursu

Podobnie jak poprzednie edycje festiwalu, wydarzenie zostało podzielone na trzy dni koncertowe. Pierwszego dnia, tj. 15 sierpnia, rozegrano rundę eliminacyjną dla polskich wykonawców; dzień później odbył się finał polski, a ostatniego dnia – finał międzynarodowy widowiska. Podczas wszystkich trzech koncertów zagrały dwie orkiestry Polskiego Radia: Mała Symfoniczna pod dyrekcją Stefana Rachonia i Taneczna pod dyrekcją Edwarda Czernego, w trakcie widowiska zaprezentowały się także: zespół instrumentalny Piotra Figla i zespół jazzowy Zbigniewa Namysłowskiego. Kierownikami artystycznymi konkursu zostali Bronisław Brok, Stanisław Gajdeczka i Jerzy Wasowski[1].

W trakcie widowiska wręczone zostały Nagroda za dzieło w dwóch kategoriach, nagroda specjalna oraz dwie nagrody publiczności[2].

Półfinał (eliminacje polskie)

Polskie eliminacje odbyły się 15 sierpnia 1963, wystąpiło wówczas piętnastu polskich wykonawców[3]. Wyróżnienie zdobyli zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2], którą odebrała Regina Pisarek za utwór „Nie pamiętam” autorstwa Jerzego Wasowskiego i Jeremiego Przybory[2].

Lp. Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
1 Lena Baciarelli „Listonosze” – –
2 Katarzyna Bovery „Daj mi zachować wspomnienia” 3 16
„Dobra jest noc” – –
3 Olgierd Buczek „Wieczorna fajka” – –
4 Ewa Demarczyk „Czarne anioły” – –
„Karuzela z Madonnami”
„Pejzaż”
5 Fryderyka Elkana „Chudy” – –
„Zwykła rzecz”
6 Anna German „Jeśli chcesz proszę wstąp” – –
„Tak mi źle” 2 20
7 Maria Koterbska „Odejdź smutku” 2 20
„Rudy rydz” – –
8 Zbigniew Kurtycz „Zginęła mi dziewczyna” – –
9 Dana Lerska „Na parę dni na kilka godzin” – –
„Szedł Atanazy”
10 Stanisław Młynarczyk „Melodia mojego podwórka” – –
„Nikt mnie nie czeka”
11 Regina Pisarek „Nie pamiętam” 1 24
„Noc wie o wszystkim” – –
12 Danuta Rinn „Szesnaście lat” – –
„W tej piosence nie ma Ciebie”
13 Barbara Rylska „Mamo wychodzę za mąż” – –
„Nikt nie był taki jak Ty”
14 Irena Santor „Jeszcze nie wiem” – –
„Szum starych drzew”
15 Zofia Voit „Rozpamiętywać nie ma co” – –

Finał (dzień międzynarodowy)

Drugi dzień festiwalu odbył się 17 sierpnia 1963, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu dwóch krajów[3]. Wyróżnienie otrzymali zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2]. Pierwszą nagrodę zdobyły dwie uczestniczki: reprezentantka Francji, Simone Langlois za utwór „Toi et ton sourire” oraz Tamara Miansarowa z ZSRR za utwór „Pust wsiegda budiet sołnce”[2].

Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
01  RFN niemiecki Will Brandes „O Walentino” 5 23
02  Meksyk hiszpański Jose Louis Caballero „Mi amor por ti” 15 7
03  Wielka Brytania angielski Bobbi Carol „Tears” 6 21
04  Jugosławia serbsko-chorwacki Judyta Cerowska „Orion” 13 12
05  Austria niemiecki Edda Christen „Die Lichter der wienerstadt” 7 19
06  Monako francuski Jacqueline Danno „Monaco si tu t’en vas” 3 102
07  Grecja grecki Photios Demas „O Xenos” 13 12
08  Włochy włoski Isabella Fedeli „Tua” 8 18
09  Kanada francuski Jean -Pierre Ferland „Ton Visage” 13 12
10  Bułgaria bułgarski Maria Koseva „Morskaja dziewuszka warna” 16 4
11  Francja francuski Simone Langlois „Toi et ton sourire” 1 188
12  Finlandia fiński Ragni Malmsten „Silvetön” 14 8
13  ZSRR rosyjski Tamara Miansarowa „Pust wsiegda budiet sołnce” 1 188
14  Węgry węgierski Ewa Mikesz „Kulonos szerelem” 10 15
15  Stany Zjednoczone angielski Lulu Porter „Everything’s Coming Up Roses” 12 13
16  Szwajcaria francuski Franca di Rienzo „Les gris des faubourgs” 6 21
17  Izrael hebrajski Iliana Rovina „Laila vashan” 2 123
18  Holandia niderlandzki Edwin Rutten „Ik voel vaarmate” 11 14
19  Belgia niderlandzki Raymonde Serverius „Bluesette” 2 123
20  Rumunia rumuński Ruxandra Stefanescu „Pelican” 15 7
21  Jugosławia serbsko-chorwacki Vice Vukov „Tvoja slika” 9 16
22  NRD niemiecki Peter Wieland „Fern von dir 4 29

Jury

Sędziowie[4] przyznali Nagroda za dzieło w dwóch kategoriach[2].

Tabela wyników

  Głosy w finale
PUNKTY Szwajcaria Czechosłowacja Finlandia Grecja Belgia Kanada Monako Francja Holandia Włochy Austria
Uczestnicy konkursu  RFN 23 1 4 2 – 4 – – – 4 – – – – 4 – 4 –
 Meksyk 3 – – – – – – – – – 1 – 4 2 – – – –
 Wielka Brytania 21 – 1 – 4 2 – – – 2 3 – 2 3 2 – – 2
 Jugosławia 12 – – – – – 4 4 3 – – 1 – – – – – –
 Austria 19 3 – 4 – 3 – – – – – – – – – – 5 4
 Monako 102 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6 6
 Grecja 12 – – – – – – 3 5 – – – – – – 4 – –
 Włochy 18 4 – – 2 – – – 2 – – – 5 – – 5 – –
 Kanada 12 – – – – – – – – – 5 – 1 4 – 2 – –
 Bułgaria 4 – – – – – 1 2 1 – – – – – – – – –
 Francja 188 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12
 Finlandia 8 – 3 – 5 – – – – – – – – – – – – –
 ZSRR 188 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10 12 10
 Węgry 15 – – 5 – – 2 – – – – 5 – – – – – 3
 Stany Zjednoczone 13 – 2 – 1 1 – – – 1 4 – – 1 1 1 – 1
 Szwajcaria 21 5 – 1 – – – – – – 2 – 3 5 – 3 2 –
 Izrael 123 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8
 Holandia 14 – – – 3 – – – – 5 – – – – 5 – 1 –
 Belgia 123 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7 8 7
 Rumunia 7 – – – – – 3 1 – – – 3 – – – – – –
 Jugosławia 16 – – – – – 5 5 4 – – 2 – – – – – –
 NRD 29 2 5 3 – 5 – – – 3 – – – – 3 – 3 5
Kraje w tabeli są uporządkowane w kolejności występowania.

Finał (dzień polski)

Trzeci dzień festiwalu odbył się 17 sierpnia 1963, wystąpili w nim wówczas reprezentanci dwudziestu dwóch krajów[3]. Wyróżnienie otrzymali zdobywcy pierwszych trzech miejsc, a nagrody przyznano w kategorii Nagroda za dzieło[2]. Pierwszą nagrodę zdobyła reprezentantka Stanów Zjednoczonych, Lulu Porter za utwór „Parasolki, parasolki”[2].

Kraj Język Wykonawca Tytuł Miejsce Punkty
01  RFN polski Will Brandes „Nocne Canto” – –
02  Meksyk polski Jose Louis Caballero „To nie był sen” – –
03  Wielka Brytania polski Bobbi Carol „Włóczęga” – –
04  Czechosłowacja polski Judyta Cerovska „Spójrz prosto w oczy” – –
05  Austria polski Edda Christen „Wakacje z deszczem” – –
06  Monako polski Jaqueline Danno „Włóczęga” 5 12
07  Grecja polski Photios Demas „Tu zaczyna się świat” – –
08  Włochy polski Izabella Fedeli „Pierwszy siwy włos” – –
09  Bułgaria polski Maria Coseva „Trochę wiosny jesienią” – –
10  Francja polski Simone Langlois „Ty jeszcze nie wiesz” 3 16
11  Finlandia polski Ragni Malmsten „Uciekam przed nocą” – –
12  ZSRR polski Tamara Minasarowa „To nie był sen” – –
13  Węgry polski Ewa Mikesz „Śnieg, śnieg, śnieg” – –
14  Stany Zjednoczone polski Lulu Porter „Parasolki, parasolki” 1 24
15  Szwajcaria polski Franca Di Rienzo „Parasolki, parasolki” – –
16  Izrael polski Ilona Rovina „Jak to dziewczyna” 4 14
17  Holandia polski Edwin Rutten „Do widzenia Teddy” 2 20
18  Belgia polski Raymonde Serverius „Trochę wiosny jesienią” 4 14
19  Szwecja polski Gerd Soderberg „Nie chcę być sama” – –
20  Rumunia polski Ruxandra Stefanescu „Gdy mi Ciebie zabraknie” – –
21  Jugosławia polski Vice Vukov „Bywa tak w pierwszych dniach znajomości” – –
22  NRD polski Peter Wieland „Niezapomniany walc” – –

Przypisy

  1. ↑ a b Sopot Festival 1963. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Nagrody Sopot Festival '63. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-30)]. (pol.).
  3. ↑ a b c Uczestnicy Sopot Festival '63. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
  4. ↑ Jury Sopot Festival '63. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-03)]. (pol.).
Festiwal w Sopocie
Edycje
Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/Konkurs_Sopot_Festival_1963