Koniarze (łac. agazones, conare) – kategoria ludności służebnej wyznaczonej do posług w stajniach książęcych. Jej istnienie poświadczone jest źródłowo w XII–XIII wieku. Śladem ich obecności są w toponomastyce nazwy miejscowe Konary.

• stajenny
• kobylnik
• kawalkator

• Karol Modzelewski, Koniarze, [w:] Encyklopedia historii gospodarczej Polski do 1945, 1981, t. I, s. 334.