Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Dykasteria Nauki Wiary

Kuria Rzymska
Dykasteria Nauki Wiary
Dicasterium pro Doctrina Fidei
Wcześniejsza
nazwa

Kongregacja Świętego Oficjum
Kongregacja Nauki Wiary

Instytucje
podległe

Międzynarodowa Komisja Teologiczna
Papieska Komisja
Ecclesia Dei

Papieska Komisja Biblijna

Powołanie

21 lipca 1542
przez Pawła III

Prefekt

Victor Manuel Fernández

Sekretarz sekcji doktrynalnej

Armando Matteo

Sekretarz sekcji dyscyplinarnej

John Joseph Kennedy

Sekretarz pomocniczy

Joseph Augustine Di Noia OP

Sekretarz pomocniczy

Charles Scicluna

Podsekretarz

Philippe Curbelié

Promotor Sprawiedliwości

Robert Joseph Geisinger SJ

Strona internetowa

Dykasteria Nauki Wiary (tłumaczona także jako Dykasteria Doktryny Wiary lub Dykasteria ds. Wiary) – jedna z szesnastu dykasterii Kurii Rzymskiej.

Historia

Congregatio pro Doctrina Fidei
 Osobny artykuł: Kongregacja Świętego Oficjum.

21 lipca 1542 Papież Paweł III ogłosił konstytucję apostolską Licet ab initio, reformującą Świętą Inkwizycję. Powoływała ona Kongregację Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji (nazywaną też Świętą Inkwizycją lub Świętym Oficjum) w celu „zachowania i obrony jedności wiary oraz wykrywania i zwalczania błędów oraz fałszywych doktryn”. Początkowo miała charakter tymczasowy, ale w 1564 Pius IV przekształcił ją w stałą kongregację Kurii Rzymskiej, co w 1588 potwierdził Sykstus V, nadając jej zarazem honorowy prymat wśród wszystkich kongregacji. W tej postaci działała ona do 1965, z tym, że w roku 1908 zaniechano używania w nazwie słowa Inkwizycja.

7 grudnia 1965 decyzją Pawła VI, jej nazwę zmieniono na Świętą Kongregację Nauki Wiary. Przy tej okazji dokonano też kilku zmian o charakterze organizacyjnym (zniesienie urzędu komisarza generalnego, ustanowienie urzędu kardynała prefekta) i kompetencyjnym (zniesienie Indeksu Ksiąg Zakazanych).

W 1983 jej nazwę zmieniono na Kongregacja Nauki Wiary (łac. Congregatio pro Doctrina Fidei), usunięto z niej przymiotnik „Święta”, co wiązało się z wprowadzeniem nowego prawa kanonicznego. W 2022 jej nazwę, na podstawie konstytucji apostolskiej „Praedicate evangelium”, zmieniono na Dykasteria Nauki Wiary[1].

Działalność

Podstawowym zadaniem Dykasterii jest dbanie o prawowierne głoszenie i obronę wiary katolickiej w całym Kościele. Do jej kompetencji należą wszystkie sprawy, dotyczące doktryny wiary lub moralności. Dykasteria odpowiada za weryfikację pism teologicznych pod kątem zgodności z wiarą katolicką oraz wykładowców teologii, którzy zostali oskarżeni o błędne poglądy, publikuje deklaracje dotyczące konkretnych pytań z zakresu wiary i moralności, śledzi i weryfikuje prywatne objawienia, czuwa również nad pracami Papieskiej Komisji Biblijnej i Międzynarodowej Komisji Teologicznej.

W listopadzie 2014 w ramach Kongregacji ustanowiono Kolegium ds. odwołań w celu rozpatrywania najcięższych przestępstw (delicta graviora) takich jak: naruszenia seksualne wobec nieletnich czy przestępstwa związane z sakramentem pokuty. Kolegium tworzy siedmiu kardynałów lub biskupów wybieranych przez papieża[2][3].

Prefekci

Kierownictwo

Aktualne kierownictwo[6]:

Zobacz też

Uwagi

  1. Z przerwami wynikającymi z prawa w czasie sediswakancji (dwukrotnie w 1978 roku).
  2. Do czasu sediswakancji po papieżu Janie Pawle II.
  3. Z przerwą w czasie sediswakancji w 2013 roku po abdykacji Benedykta XVI.

Przypisy

  1. Costituzione Apostolica “Praedicate evangelium” sulla Curia Romana e il suo servizio alla Chiesa e al Mondo [online], press.vatican.va [dostęp 2022-06-05].
  2. Holy See creates new judicial body for abuse cases. Radio Watykańskie, 11/11/2014. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
  3. RESCRIPTUM EX AUDIENTIA SS.MI. Sekretariat Stanu Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2014-11-11]. (wł.).
  4. Abp Ladaria nowym prefektem Kongregacji Nauki Wiary [online] [dostęp 2017-07-01] (pol.).
  5. Powołano nowego prefekta Dykasterii Nauki Wiary. To bliski współpracownik Franciszka. s. tysol.pl. [dostęp 2023-07-01].
  6. Dykasteria Nauki Wiary – Zarys historyczny, Organizacja i zadania [online], www.vatican.va [dostęp 2022-08-17].
  7. a b Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2022-04-23].
  8. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2022-08-17].
  9. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2022-08-17].
  10. Rinunce e nomine [online], press.vatican.va [dostęp 2022-08-17].

Linki zewnętrzne