Komornik graniczny (w mowie potocznej zwany limitant z łac. limes) – urzędnik ziemski. Za panowania Piastów był urzędnikiem książęcym do specjalnych zadań. Później następowała powolna degradacja znaczenia tego urzędu. Stał się pomocnikiem wojewody, kasztelana, starosty aż, w XVI wieku stał się pomocnikiem podkomorzego.

Urząd limitanta był niskiej rangi jednakże był zastrzeżony wyłącznie dla szlachty posesjonatów pod warunkiem, że ów szlachcic na stałe zamieszkiwał na terenie województwa lub ziemi, w której miał w przyszłości wykonywać swe obowiązki.

Od kandydata na to stanowisko wymagano biegłej znajomości geometrii i miernictwa. Po pozytywnej weryfikacji kandydat był zaprzysięgany rotą podkomorzego przed sądem ziemskim. Do jego zadań oprócz prowadzenia procesów o granicę było sporządzanie map gruntów.

• Zbigniew Góralski: Urzędy i godności w dawnej Polsce. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1998, s. 66. ISBN 83-205-4533-1.