Komarno (gmina)
gmina wiejska | |
1934–1939, 1941–1944[1] | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Siedziba | |
Powierzchnia (1934) |
126,37 km² |
Populacja (1931) • liczba ludności |
|
• gęstość |
126,2 os./km² |
Komarno – dawna gmina wiejska w powiecie rudeckim województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej (1934–1939), a także jednostka podziału administracyjnego Generalnego Gubernatorstwa w latach 1941–1944, wchodząca w skład dystryktu galicyjskiego. Siedzibą gminy było miasto Komarno, za II RP stanowiące odrębną gminę miejską.
Gminę utworzono 1 sierpnia 1934 r. w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej z dotychczasowych gmin wiejskich: Andryanów, Buczały, Burcze, Brzeziec, Chłopy (ob. Peremożne), Czułowice, Jakimczyce, Katarynice, Porzecze, Rumno[3] i Tuligłowy[4].
W latach 1939–1941 zniesiona, będąc okupowana przez ZSRR, gdzie nie funkcjonowały gminy zbiorowe (vide rejon rudecki)[5].
W 1941 roku reaktywowana na skutek wojny niemiecko-radzieckiej, po zajęciu obszaru przez władze hitlerowskie. Gmina weszła w skład powiatu lwowskiego (Kreishauptmannschaft Lemberg), należącego do dystryktu Galicja w Generalnym Gubernatorstwie, gdzie została zmodyfikowana. Część przedwojennej gminy włączono do nowo utworzonej gminy Tuligłowy (gromady Brzeziec i Tuligłowy) oraz do gminy Lubień Wielki (gromady Burcze, Porzecze Gruntowe i Porzecze Zadworne). Gminę Komarno zwiększono natomiast o zniesione miasto Komarno oraz o gromady Zaszkowice i Zawidowice, które przed wojną należały do gminy Lubień Wielki w powiecie gródeckim. Ludność gminy w 1943 roku wynosiła 15.424[6].
Gmina w Landkreis Lemberg | Miejscowości / gromady | Gmina
(II RP) |
Powiat
(II RP) |
Rejon w ZSRR (1939–1941) |
---|---|---|---|---|
Komarno | Komarno (m) | Komarno (m) | rudecki | komarniański |
Andryanów, Buczały, Chłopy, Czułowice, Jakimczyce, Katarynice, Klicko i Rumno | Komarno | |||
Zaszkowice i Zawidowice | Lubień Wielki | gródecki | gródecki | |
Lubień Wielki | Artyszczów, Brunndorf, Czerlany, Kiernica (z Ebenau), Kosowiec, Lubień Mały, Lubień Wielki, Małkowice, Porzecze Lubieńskie, Stodółki, Uherce Niezabitowskie (z Neuhof) | |||
Obroszyn i Stawczany | Stawczany | |||
Burcze, Porzecze Gruntowe i Porzecze Zadworne | Komarno | rudecki | komarniański | |
Tuligłowy | Brzeziec i Tuligłowy | |||
Mosty i Nowa Wieś | Podzwierzyniec | |||
Hołodówka, Koniuszki Królewskie, Koniuszki Tuligłowskie, Malinów, Podolce, Pohorce i Susułów | Pohorce | rudecki |
Po II wojnie światowej obszar gminy został włączony do Ukraińskiej SRR[7].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską, po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ Skorowidz gmin Rzeczypospolitej Polskiej.
- ↑ Rumno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 11 .
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 551
- ↑ Смерека Б. (2020). ЛЬВІВСЬКА ОБЛАСТЬ (1939-1959 рр.): адміністративний та демографічний довідник. Львів: НАЦІОНАЛЬНА АКАДЕМІЯ НАУК УКРАЇНИ.
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG
- ↑ Українська РСР: Адміністративно-територіальний поділ: на 1 вересня 1946 року. Українське видавництво політичної літератури, Київ (1947).