Komórki sutkowe
Komórki sutkowe (łac. cellulae mastoideae) – w anatomii człowieka liczne, drobne jamki kostne wysłane cienką błoną śluzową, znajdujące się w wyrostku sutkowatym. Mają one połączenie z jamą sutkową. Powstają podczas procesu pneumatyzacji kości skroniowej. Fizjologicznie są one wypełnione powietrzem. Komórki sutkowe charakteryzują się dużą zmiennością osobniczą pod względem liczby i wielkości. U podstawy wyrostka sutkowatego komórki są większe, zmniejszając się ku dołowi w kierunku szczytu wyrostka. Małe komórki sutkowe szczytu wyrostka mogą zawierać szpik. Komórki sutkowe wchodzą w skład skomplikowanego układu pneumatycznego kości skroniowej[1][2].
Objęcie procesem zapalnym komórek wyrostka towarzyszy zapaleniu ucha środkowego, zarówno ostremu, jak i przewlekłemu. W przypadku nadmiernego obrzęku błony śluzowej komórek wyrostka drenaż (usunięcie) zapalnej wydzieliny staje się utrudnione i rozwija się zapalenie wyrostka sutkowatego.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 423–424, ISBN 978-83-200-3258-1.
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 345, ISBN 978-83-200-4323-5.
