Kolej aglomeracyjna (również kolej podmiejska) – kolej obsługująca przewozy pasażerskie w obszarze aglomeracji miejskich^[1].

Systemy tego typu odznaczają się:

• wysoką częstotliwością obsługi linii,
• dużą liczbą miejsc zatrzymywania,
• stosowaniem cyklicznego rozkładu jazdy,
• nierównomiernym rozkładem potoku podróżnych w ciągu dnia i malejącą wielkością potoku podróżnych wraz z oddalaniem się od centrum aglomeracji,
• dysponuje ułatwiającym szybką wymianę pasażerów taborem^[1].

W przewozach tego typu używa się wagonów ciągniętych/pchanych przez lokomotywy lub częściej zespołów trakcyjnych, a na liniach niezelektryfikowanych zazwyczaj autobusów szynowych.

Najczęściej stosuje się bilety wieloprzejazdowe lub uproszczoną taryfę opłat.

Pociągi aglomeracyjne konkurują przede wszystkim z transportem samochodowym, nie wymagają rezerwacji miejsc, wymagają dofinansowania i są świadczone na podstawie umów o świadczenie usług publicznych^[2].

Wzorem dla tworzenia sieci kolei aglomeracyjnych stały się systemy kolei podmiejskich S-Bahn w Berlinie, a także RER w Paryżu^[3].

Przykładem systemów obsługujących ruch aglomeracyjny w Polsce są systemy szybkiej kolei miejskiej w aglomeracji trójmiejskiej, warszawskiej, śląskiej i krakowskiej, innym przykładem są bardzo rozbudowane systemy S-Bahn w Niemczech^[1].

• lista systemów kolei aglomeracyjnych
• kolej regionalna

• Aleksandra Ciastoń: Koleje aglomeracyjne i regionalne w Europie. TTS 10/2007. [dostęp 2011-10-24].
• Kolej aglomeracyjna. Dolceta.eu. [dostęp 2011-10-24].
• Master Plan dla transportu kolejowego w Polsce do 2030 roku. Ministerstwo Infrastruktury, grudzień 2008. [dostęp 2013-02-28].
• Diagnoza polskiego transportu. Ministerstwo Infrastruktury, styczeń 2011. [dostęp 2011-10-24].
• Strategia rozwoju transportu do 2020 roku. Ministerstwo Infrastruktury, 22 stycznia 2013. [dostęp 2013-02-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-25)].