Kolce grzyba
Kolce – element hymenoforu kolczastego występującego na owocnikach niektórych gatunków grzybów, dawniej zaliczanych do rzędu bezblaszkowców (Aphylloporales). Występują w trzech postaciach:
- skierowane ku dołowi wyrostki lub igiełki na spodzie kapelusza osadzonego centralnie, jak u sarniaka świerkowego (Sarcodon imbricatus) lub bocznie, jak u szyszkogłówki kolczastej (Auriscalpium vulgare);
- skierowane ku dołowi długie i cienkie sznury, jak u soplówki gałęzistej (Hericium clathroides), lub krótkie kolce skierowane w różne strony na gałązkowatych owocnikach;
- kolce o różnej długości (0,1–2 cm), pokrywające całą powierzchnię rozpostartych, przylegających do podłoża (resupinatowych) owocników[1].
Kolce mogą być pojedyncze lub podzielone. Ważną cechą diagnostyczną jest ich barwa, wielkość, liczba na 1 mm, przekrój poprzeczny i wierzchołek, który może być spiczasty, płaski lub zaokrąglony[2].
Przypisy
- ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, Warszawa: PWRiL, 1985, ISBN 83-09-00714-0 .
- ↑ Till R.Lohmeyer , Ute Kũnkele , Grzyby. Rozpoznawanie i zbieranie, Warszawa 2006, ISBN 83-85444-65-3 .