Kościół Bożego Ciała w Oleśnie
| kościół parafialny | |||||||||||||||||||||
 Widok kościoła | |||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||
| Adres |
ul. Pieloka | ||||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
Uroczystość Bożego Ciała | ||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Olesna  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu oleskiego  | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Olesno  | |||||||||||||||||||||
 50°52′43,050″N 18°25′17,486″E/50,878625 18,421524
| |||||||||||||||||||||
Kościół Bożego Ciała – rzymskokatolicki kościół parafialny, położony w miejscowości Olesno (gmina Olesno). Kościół należy do parafii Bożego Ciała w Oleśnie w dekanacie Olesno, diecezji opolskiej.
Historia kościoła
W XIII wieku w Oleśnie istniał już kościół grodowy pw. św. Michała, którego konsekracja miała miejsce w 1226 roku. Od 1374 roku w pobliżu kościoła osiedlają się bracia z zakonu Świętego Augustyna (OSA)[3]. W latach 1450–1478, w miejscu gdzie obecnie stoi kościół pw. Bożego Ciała, został wybudowany, drewniany kościółek, któremu nadano wezwanie – Ciała Chrystusowego. W 1486 roku rajcowie olescy przekazują kanonikom prawo patronatu nad kościołem. Obok kościoła wybudowano altarię pod wezwaniem św. Filipa, św.Jakuba i św.Doroty dla sprowadzonego księdza altarysty, który miał za zadanie odprawiać msze święte w ciągu tygodnia oraz opiekować się chorymi i biednymi. W 1624 roku kościół trawi pożar, a jego odbudowa trwa do 1635 roku. W czasie wojen napoleońskich, w 1807 roku kościół pełnił rolę szpitala polowego dla żołnierzy francuskich. Na przełomie XIX i XX wieku, w stale rozrastającym się i zwiększającej się liczbie mieszkańców Oleśnie, nastała potrzeba budowy nowego, większego kościoła. Postanowiono wznieść neobarokową świątynię Bożego Ciała. Drewniany kościół przeniesiony został do pobliskich Gronowic. Budowę rozpoczęto w 1909 roku, a ukończono 25 marca 1913 roku. Prace budowlane wykonywało przedsiębiorstwo z Kluczborka, a pracami kierował mistrz budowlany Walter Schmidt. 18 października 1913 roku kardynał Georg Kopp z Wrocławia dokonał konsekracji nowo wybudowanego kościoła. Kościołem parafialnym został dopiero w 1935 roku, natomiast proboszczem ksiądz Paul Foik[1].
Architektura i wnętrze kościoła
Kościół Bożego Ciała to monumentalna, powstała na planie krzyża łacińskiego, o powierzchni 1500 m², budowla. Do prezbiterium przylegają dwie zakrystie pokryte kopułami. Ołtarz główny pochodzi z 1913 roku. W centralnej części ołtarze widnieje olejny obraz, namalowany przez T. Tisbacha, przedstawiający Ostatnią Wieczerzę. Pod obrazem znajduje się złocone tabernakulum, które zwieńczone jest lampką oliwną o motywach orientalnych. Nad obrazem widnieje w srebrnej girlandzie apoteoza Ducha Świętego otoczonego puttami. Zakończeniem ołtarza są dwie rzeźby:
- św. Rocha z pieskiem u nogi,
- św. Jana Nepomucena z krzyżem w ręku.
Po bokach ołtarza stoją dwie drewniane rzeźby:
- św. Augustyna w szatach pontyfikalnych trzymającego pastorał i płonące serce,
- św. Jana Ewangelisty z księgą, gęsim piórem i orłem u stóp.
Dwa ołtarze boczne pochodzą z 1914 roku. Jeden poświęcono Matce Bożej Różańcowej a drugi św. Józefowi. Po bokach ołtarza św. Józefa umieszczone są dwie figury św. Franciszka z Asyżu z krzyżem w ręku i św. Antoniego z Padwy trzymającego Dzieciątko. Kościół ozdobiony jest plafonami (malowidłami sufitowymi):
- nad prezbiterium są to Anioły w glorii nieba,
- w kopule nad skrzyżowaniem naw znajduje się Wniebowstąpienie Jezusa Chrystusa,
- nad ołtarzem Matki Boskiej Różańcowej namalowano Zesłanie Ducha Świętego,
- nad ołtarzem św. Józefa widnieje Zmartwychwstanie
- nad chórem widnieje fresk pokłonu Trzech Króli,
- nad nawami widać dwunastoletniego Jezusa Chrystusa nauczającego w świątyni,
- ponadto przedstawiono również cud w Kanie Galilejskiej i Ukrzyżowanie Jezusa Chrystusa[4].
Kościół posiada piękne witraże, w tym cztery figuralne. Po prawej stronie transeptu umieszczono witraż przedstawiający św. Jadwigę Śląską i św. Antoniego, natomiast po lewej stronie św. Klarę i św. Franciszka z Asyżu. Nad amboną znajduje się piękna rzeźba Maryi Królowej z Dzieciątkiem i berłem w ręku w płomienistej aureoli[5]. Kazalnicę zdobią trzy płaskorzeźby przedstawiające: św. Rodzinę, Zmartwychwstanie i modlitwę w Ogrójcu. Organy wyróżnia balustrada z dwoma popiersiami architekta kościoła Tomasza Skalca i budowniczego kościoła proboszcza Brunona Alexandra. Kościół wyposażony jest w neobarokową chrzcielnicę i konfesjonały. W 1961 roku przeprowadzono renowację świątyni, natomiast w latach 80. i 90. XX wieku wykonano prace remontowe, m.in. pomalowano kościół, dach pokryto miedzianą blachą, otynkowano zewnętrzne elewacje[1]. W 1987 zawieszono cztery nowe dzwony (św. Rocha, św. Anny, św. Michała i Boże Ciało) z Ludwisarni Tadeusza i Wacława Felczyńskich do ocalałego dzwonu św. Józef z 1928[6][7].
Przypisy
- ↑ a b c Historia kościoła Bożego Ciała w Oleśnie. [dostęp 2013-06-28].
- ↑ Olesno: kościół Bożego Ciała. [dostęp 2013-06-28].
- ↑ Kościół Bożego Ciała. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Kościół parafialny Bożego Ciała. [dostęp 2013-06-30].
- ↑ Kościół Bożego Ciała w Oleśnie. [dostęp 2013-06-28].
- ↑ Grzegorz Klyszcz, Perła ziemi opolskiej [online], YouTube, 26 marca 2022 [dostęp 2022-11-06].
- ↑ Przemysław Nadolski, Losy dzwonów kościelnych ziemi oleskiej w kontekście drugiej wojny światowej, „Rocznik Powiatu Oleskiego”, Andrzej Szklanny – redaktor, 8, Olesno: Starostwo Powiatowe, 2015, s. 38, ISBN 978-83-7342-456-2, ISSN 1899-4210.
